«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ ΛΟΥΚΑ
1 Δεκεμβρίου 2019
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αδελφοί μου, μας παρουσιάζει μια ακόμα θαυματουργική ενέργεια του Ιησού Χριστού, σε έναν ακόμη άνθρωπο που ζήτησε την βοήθεια του Θεανθρώπου, του Μεσσία. Είναι η θεραπεία του τυφλού της Ιεριχούς. Σε μια από τις πολλές περιοδείες του Ιησού έτσι και σε αυτήν βρέθηκε κάποιος που να ζητά βοήθεια, έλεος, ίαση σωματική. Και ο Σωτήρας και Λυτρωτής του δίνει ίαση σωματική αλλά και ψυχική. Παραγκωνισμένος σε μια γωνιά ακούει φασαρία και επειδή δεν βλέπει, ρωτάει τους υπολοίπους να του πουν τι γίνεται. Εκείνοι τον πληροφορούν ότι ο Ιησούς περνάει από εκεί και τον παρατηρούν να σιωπήσει, διότι νόμιζαν ότι ο Χριστός θα ενοχληθεί από τις φωνές του. Αλλά εκείνος τότε περισσότερο φώναζε «Ιησού, Υιέ Δαυίδ, ελέησέ με». Και ο φιλεύσπλαχνος Κύριος ακούγοντάς τον να φωνάζει δυνατά προστάζει να τον φέρουν μπροστά του. Τότε τον ρωτάει «τι θέλεις να σου κάνω;» και εκείνος απαντάει το αυτονόητο «Κύριε να δώ». Και το θαύμα συντελείτε και ο τυφλός μόνον με τον λόγο του Θεού ξαναβρίσκει το φως των οφθαλμών του.
Σε αυτήν την ευαγγελική περικοπή μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής. Αρχικά βλέπουμε την ομολογία του τυφλού προς το πρόσωπο του Ιησού Χριστού που τον αναγνωρίζει ως Μεσσία, Υιό του Δαυίδ, αν και δεν τον έχει δει ποτέ αλλά σίγουρα θα είχε ακούσει για εκείνον από τους άλλους. Επίσης παρατηρούμε την επιμονή του τυφλού ανθρώπου ενάντια στην ανθρώπινη θέληση. Δηλαδή ενώ οι υπόλοιποι τον προέτρεπαν να σιωπήσει εκείνος επέμεινε και φώναζε ακόμα περισσότερο. Η πίστη αγαπητοί μου αδελφοί είναι αυτή που έσπρωχνε τον τυφλό της Ιεριχούς να μην τα παρατήσει αλλά να φωνάζει διαρκώς για την θεραπεία του. Μια πίστη που καλούμαστε να επιδείξουμε και εμείς στα δύσκολα χρόνια που διέπουν τον τόπο μας. Η ομολογία της πίστεως είναι το χαρακτηριστικό του τυφλού, είναι το χαρακτηριστικό των αγίων πατέρων της Εκκλησίας μας, αλλά δυστυχώς δεν είναι το χαρακτηριστικό της σημερινής μας εποχής. Εάν κάποιος πει ότι την Κυριακή θα πάει στην Εκκλησία, θα τον περιγελάσουν. Εάν κάποιος κάνει το σημείο του Σταυρού περνώντας έξω από έναν Ιερό Ναό, θα τον ου οπισθοδρομικό. Εάν κάποιος πάει στο κοιμητήριο να ανάψει το καντηλάκι
ενός συγγενή του θα ακούσει «Μα που ζεις; Ακόμα τόσο πίσω είσαι; Πάρε ένα Ηλεκτρικό! Εκεί καταντήσαμε αδελφοί μου. Να βγάλουμε τον Θεό από μέσα μας διότι δεν χωράει στα σημερινά πρότυπα. Και τα σημερινά πρότυπα δεν είναι άλλα από αυτά τα σκουπίδια που καθημερινά παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και ειδικότερα αυτό το διαβολοκούτι, η τηλεόραση, από την οποία δυστυχώς έχουμε δύο-τρεις ο καθένας μέσα στο σπίτι μας για να μην χάνουμε καμιά λεπτομέρεια.
Ένα μεγάλο δίδαγμα μας δίνει σήμερα ο τυφλός της Ιεριχούς. Δίδαγμα θερμής και σταθερής πίστεως καθώς και μιάς επίμονης παρακλήσεως και προσευχής. Καλούμαστε να τον μιμηθούμε αντιμετωπίζοντας καθημερινά πολλά εμπόδια και δοκιμασίες στο οικογενειακό μας περιβάλλον ή και στο εργασιακό. Πολλές φορές χρησιμοποιούν αντιχριστιανικά κίνητρα με τα οποία μας απομακρύνουν από την ζωή της Εκκλησίας. Γι’ αυτό και εμείς δεν πρέπει να κάνουμε πίσω αλλά δυνατά να φωνάξουμε όπως ο τυφλός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής προς το Κύριο Ιησού Χριστό να μας ελεεί καθημερινά και να ζητούμε την χάριν του και την ευλογία του για να γίνουμε και εμείς άξια τέκνα της Βασιλείας των ουρανών.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ I΄ ΛΟΥΚΑ
8 Δεκεμβρίου 2019
Πολλές φορές ακούμε το ερώτημα…Χρειάζεται ο Ναός; Το ακούμε από ανθρώπους που ενοχλούνται από την καμπάνα και τις άλλες εκδηλώσεις του Ναού. Και μόνον η παρουσία του Χριστού μέσα στον Ναό αρκεί ως απάντηση. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει ότι ο Κύριος είχε συνήθεια να πηγαίνει κάθε Σάββατο στην Συναγωγή, που ήταν το αντίστοιχο του Ναού. Πήγαινε στην Συναγωγή για να μελετήσει τον νόμο.
Τι χρειάζεται λοιπόν ο Ναός; Το ερώτημα αυτό δεν θα το απευθύνουμε σε εκείνους που δεν εκκλησιάζονται αλλά σε εκείνους που εκκλησιάζονται τακτικά. Και αυτό, διότι το σκηνικό του σημερινού ευαγγελίου εκτυλίσσεται σε θρησκευτικό χώρο, την ώρα λατρευτικής συνάξεως, μέσα σε Ιουδαϊκή Συναγωγή.
Φαντασθείτε κάποιον να είναι χρεωμένος, δεμένος με χρέη μέχρι τον λαιμό, να πηγαίνει σε μία υπηρεσία ταυτοποιήσεως χρεών και να βλέπει εκεί κατάπληκτος, ότι του χαρίζονται όλα τα χρέη του, ότι του σβήνονται όλες οι οφειλές. Και όχι μόνον αυτό, αλλά να του δίνουν και από πάνω μια επιταγή πολλών χιλιάδων ευρώ.
Απίθανο! Αν υπήρχε τέτοια υπηρεσία, όλοι οι χρεωμένοι θα έτρεχαν. Και όμως υπάρχει αδελφοί μου. Χρεωμένοι μπαίνουμε όλοι στην Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι η υπηρεσία ρυθμίσεως χρεών. Μπαίνουμε χρεωμένοι και βγαίνουμε ξεχρεωμένοι. Χρέη μας και βάρος μας, οι αμαρτίες μας. Και όχι απλώς βγαίνουμε ξεχρεωμένοι, αλλά παίρνουμε και μια επιταγή ο καθένας. Είναι η επιταγή της αιώνιας ζωής. Χρεωμένοι μπαίνουμε, ξεχρεωμένοι βγαίνουμε. Ένοχοι μπαίνουμε, ελεημένοι βγαίνουμε. Αιχμάλωτοι μπαίνουμε, ελεύθεροι βγαίνουμε. Φορτωμένοι μπαίνουμε, ανάλαφροι βγαίνουμε. Κυρτωμένοι μπαίνουμε, όρθιοι βγαίνουμε…
Απόδειξη η σημερινή γυναίκα του Ευαγγελίου, η συγκύπτουσα. Πραγματικό θαύμα, αλλά και συμβολικό. Σωματικό αλλά και πνευματικό. Παντού κάνει θαύματα ο Ιησούς Χριστός. Περισσότερο μέσα στον Ναό. Διότι στον Ναό προσέρχεται με πίστη ο άνθρωπος. Εκείνη η συγκύπτουσα προσερχόταν με πίστη κάθε Σάββατο στην Συναγωγή. Και ξαφνικά άκουσα τον θαυματουργικό λόγο: Γύναι απολέλυσαι της ασθενείας σου…και τότε αμέσως…Εχετε δει πως πετάγεται το ελατήριο; Σαν ελατήριο πετάχτηκε το σώμα της προς τα πάνω. Τα μάτια της κοιτάζουν πλέον προς τα πάνω και τον πρώτο που ατενίζουν είναι ο Ιησούς Χριστός.
Ο Αρχισυνάγωγος ήθελε να βάλει ωράριο στην λειτουργία της αγάπης. «Μη τη ημέρα του Σαββάτου». Την κατεξοχήν ημέρα του Κυρίου απαγόρευσε στον Κύριο να λειτουργεί. Αλλά η αγάπη του Θεού θαυματουργεί ακατάπαυστα. Ο Διάβολος δεν γνωρίζει αργίες και απεργίες. Κάνει μόνον καταλήψεις. Δουλεύει επί 24ώρου βάσεως. Πολύ περισσότερο ο Ιησούς Χριστός δεν γνωρίζει αργία και διακοπή στις ενέργειες της αγάπης του. Ποτέ δεν διακόπτει το ρεύμα της αγάπης του έστω και εάν εμείς είμαστε κακοπληρωτές και του χρωστάμε τόσους λογαριασμούς. Η αγάπη του Χριστού δεν έχει όρια και ώρες, είναι απλώς ωραία και ακατάπαυστη.
Ο Ήλιος έχει αργίες; Παίρνει ποτέ άδεια; Κάνει απεργίες; Έτσι και ο Ήλιος της αγάπης που ονομάζεται Ιησούς Χριστός, ο λυτρωτικός ήλιος της αφέσεως των αμαρτιών μας ποτέ δεν παύει να λειτουργεί και ειδικότερα στον χώρο της Ορθοδόξου λατρείας.
Προσοχή όμως! Λειτουργεί μεν πάντοτε ο ήλιος αλλά εμείς φωτιζόμαστε μόνον όταν στο δικό μας ημισφαίριο ρίχνει τις ακτίνες του. Η ζωή έχει δύο ημισφαίρια. Το ένα της παρούσης ζωής, και το άλλο της μετά θάνατον ζωής. Ο ήλιος της αφέσεως και σωτηρίας φωτίζει μόνο τώρα, σε τούτη την ζωή, όσο βρισκόμαστε στο ημισφαίριο της παρούσης ζωής. Τώρα είναι η ευκαιρία για μετάνοια και εξομολόγηση. Μετανοήσετε και εξομολογηθείτε όλοι τώρα για να μπορέσετε όλοι αξίως να μεταλάβετε τα Χριστούγεννα το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας. Η αμαρτία, μας κύρτωσε, μας κατέβασε χαμηλά. Η μετάνοια και η εξομολόγηση θα μας κάνει αναστημένους και χαρούμενους.
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ
15 Δεκεμβρίου 2019
Ψεύτικα ή αληθινά είναι τα Χριστούγεννα; Αν ήταν ψεύτικα θα είχε σβήσει ο εορτασμός τους. Το ψεύτικο κρατάει ένα-δύο, άντε τρία χρόνια. Δεν κρατεί 2019 χρόνια. Αν ήταν ψεύτικα τα Χριστούγεννα δεν θα συγκινούσαν εκατομμύρια ψυχές. Καμία καμπάνα δεν είναι πιο γλυκιά από την καμπάνα των Χριστουγέννων. Καμιά μουσική δεν συναρπάζει περισσότερο από το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…» Δεν είναι ψεύτικα. Είναι αληθινά τα Χριστούγεννα
Δεν είναι ψεύτικα αδελφοί μου, αλλά τα ζούμε ψεύτικα. Oπως φτιάχνουμε ψεύτικες φάτνες, έτσι και η ψυχή μας είναι δήθεν φάτνη, όπου αναπαύεται η πίστη στον Θεό. Όπως στήνουμε ψεύτικα χριστουγεννιάτικα δένδρα έτσι ψέματα είναι πως έχει ριζώσει μέσα μας τον δένδρο της πίστεως στον σαρκωμένο Θεό. Ψεύτικα και τα παιχνίδια στα χριστουγεννιάτικα δένδρα. Φαντασθείτε έναν πτωχό πεινασμένο να βλέπει το ψωμί πίσω από την βιτρίνα. Καλή η βιτρίνα αλλά κρύβει το ψωμί! Η χριστουγεννιάτικη βιτρίνα, μας κρύβει τον άρτο της ζωής. Φαντασθείτε τους βοσκούς να στέκονται στην είσοδο του σπηλαίου και να μην μπαίνουν μέσα να θαυμάσουν το Θείο Βρέφος. Αυτό κάνουμε και εμείς. Θαυμάζουμε τα εξωτερικά στοιχεία των Χριστουγέννων και δεν προχωρούμε στο βάθος του σπηλαίου όπου βρίσκεται ο σαρκωμένος Θεός. Θέλουμε από το ψεύτικο να προχωρήσουμε στο αληθινό; Υπάρχει τρόπος. Για να προχωρήσουμε στο βάθος της σπηλιάς παίρνουμε μαζί μας ισχυρό φακό. Κάτω από το φως του φακού θα δούμε τα αριστουργήματα του σπηλαίου. Στο σπήλαιο της Βηθλεέμ δεν υπάρχουν οι κοπριές των ζώων. Υπάρχει το αριστούργημα του Θεού. Και το αριστούργημα είναι ο νέος άνθρωπος. Ψάχνουν οι άπιστοι, οι ορθολογιστές, να βρουν σε σπήλαια τον πρόγονο, όπως λένε, του ανθρώπου, τον περίφημο πιθηκάνθρωπο. Εμείς ψάχνουμε μέσα στο σπήλαιο της Βηθλεέμ και βρίσκουμε όχι τον υπάνθρωπο ή τον πιθηκάνθρωπο ή τον άνθρωπο, αλλά τον Θεάνθρωπο. Για να δούμε αυτό το μοναδικό θαύμα χρειάζεται να ακολουθήσουμε τον ουράνιο οδοδείκτη. Είναι ο Άγγελος «Ευρήσετε εσπαργανωμένον κείμενον εν τη φάτνη» Χρειάζεται και ο φακός της πίστεως. Πώς να δούμε τον καθαρό εάν δεν καθαρισθούμε εμείς πρώτα;
Το αριστούργημα λοιπόν που λέγεται Θεάνθρωπος ήλθε. Υπάρχει μεγαλύτερη είδηση; Αν υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή κατέβαινε από άλλον πλανήτη ένας κάτοικος, φαντάζεσθε τι θα γινόταν; Πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Θα ήταν η είδηση που θα σκέπαζε και τις ειδήσεις για τρομοκρατία και για τις ληστείες, για καταλήψεις και για πολέμους, όλες τις ειδήσεις.
Αληθινά όμως κατέβηκε και ήρθε «εκλεινε ουρανούς και κατέβη» όχι από τον Άρη ή από την Αφροδίτη αλλά από τα βάθη του ουρανού κατέβηκε. Και κατέβηκε όχι διαστημάνθρωπος αλλά Θεάνθρωπος. Περνάει στη γη ο Θεός φορώντας την μορφή του ανθρώπου. Η είδηση είναι πρώτη και σήμερα. Αν πιστεύαμε στην είδηση αυτή πρόβλημα τρομοκρατίας δεν θα υπήρχε και η αγάπη θα βασίλευε. Αγωνία για πόλεμο δεν θα είχαμε και η ειρήνη θα επικρατούσε. Καταλήψεις και καταστροφές δεν θα γίνονταν. Οικονομικό πρόβλημα δεν θα υπήρχε διότι η αγάπη θα αποτελούσε την εγγύηση για ισόνομη απόλαυση των υλικών αγαθών. Σκεφτείτε κάποιον υπουργό οικονομίας να αναλαμβάνει μόνος του να εξοφλήσει τα χρέη όλων των πολιτών. Να πληρώνει αυτός την φορολογία για τους άλλους. Και όμως υπάρχει ένας τέτοιος υπουργός. Έτσι ονομάζει τον Ιησού Χριστό ο μέγας Αθανάσιος. Υπουργός σημαίνει αυτόν που κάνει ένα έργο και ο Χριστός δεν έκανε ένα μόνο έργο για εμάς, έκανε δύο έργα. Το ένα μας έπλασε και το δεύτερο μας ανέπλασε. Για να κάνει το δεύτερο έργο, την ανάπλασή μας, τη σωτηρία μας, έγινε υπουργός της θείας οικονομίας και ήρθε στην γη για να πληρώσει τον μεγαλύτερο φόρο. Κανείς στον κόσμο δεν φορολογήθηκε ποτέ τόσο, όσο φορολογήθηκε ο Θεός. Πλήρωσε ως φορολογία για τις αμαρτίες μας, την ζωή του.
Ο τιμάριθμος της αμαρτίας είχε φθάσει στα ύψη. Ο πληθωρισμός του κακού σε μεγάλα μεγέθη. Αλλά ο υπουργός της ενσάρκου οικονομίας βρίσκει τον τρόπο και τα οικονομεί. Φτωχαίνει εκείνος για να πλουτίσουμε εμείς αναφέρει και πάλι ο μέγας Αθανάσιος.
Εορτή αγάπης λοιπόν τα Χριστούγεννα. Ο Θεός επιστρατεύθηκε στον πόλεμο της αγάπης κατά του μίσους, του φωτός κατά του σκότους, ο Χριστός είναι ο μεγάλος σεισμός της αγάπης. Εσεισε. Και όπως όταν γίνεται σεισμός πέφτουν παλαιά σπίτια, έτσι έπεσαν από τον σεισμό της σαρκωμένης του παρουσίας, τα αρχαία είδωλα. Και σήμερα πέφτουν είδωλα. Οι Θεοί της γής πεθαίνουν και θριαμβεύει ο Ιησούς Χριστός, το Θείο Βρέφος. Άραγε ο σεισμογράφος του ουρανού θα καταγράψει σεισμό και στην δική μας καρδιά όπου πολλά είδωλα συνωστίζονται και απαιτούν λατρεία; Μας συγκλονίζει το Θείο Βρέφος; Αν ναι αυτός θα είναι ο πρωτότοκος της καρδιάς μας η πρώτη μας και αληθινή αγάπη. Και η καρδιά μας γι’ αυτόν θα είναι η ταπεινή φάτνη όπου θα αναπαύεται «Ο εν Αγίοις Αναπαυόμενος»
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
22 Δεκεμβρίου 2019
Γιορτάζουμε σήμερα Χριστούγεννα; Ποτέ άλλοτε το ερώτημα αυτό δεν ήταν τόσο επιτακτικό, όσο σήμερα. Χριστούγεννα σημαίνουν, γεννιέται ο Χριστός. Το ότι γεννήθηκε, το γνωρίζουμε. Το ότι γεννάται μέσα στην φάτνη που λέγεται Εκκλησία, επίσης το γνωρίζουμε. Το αν θα γεννηθεί μέσα στην καρδιά μας και μέσα στην κοινωνία μας, αυτό δεν το γνωρίζουμε. Αν γεννηθεί ο Χριστός πρέπει να πεθάνει η κακία. Αν γεννηθεί ο Χριστός πρέπει να πεθάνει το μίσος όπως όταν ανατέλλει ο Ήλιος πεθαίνει το σκοτάδι. Είναι βαθύ το σκοτάδι σήμερα, διαφορετικά δεν εξηγείται τόσο κακό στην κοινωνία μας. Ο Χριστός ήρθε να αγγελοποιήσει την κοινωνία και η κοινωνία αποκτηνώνεται συνεχώς όλο και ζουγκλοποιείται. Ανοίγεις τηλεόραση ή ραδιόφωνο για ειδήσεις και ακούμε :
-Μαφία κακοποιών χτύπησε αστυνομικούς
-Σπέιρα ληστών άρπαξε 800 εκατ. Που προορίζονταν για συντάξεις φτωχών ανθρώπων
-Έμποροι ναρκωτικών διακινούν μεγάλες ποσότητες ηρωίνης και στο κύκλωμα εμπλέκονται και υψηλά ιστάμενοι
-Τρείς νεαροί σκοτώνουν γέροντα σε λεωφορείο στο κέντρο της Αθήνας για να του πάρουν 20 ευρώ.
Αυτές είναι λίγες από τις εσωτερικές ειδήσεις που συμβαίνουν σήμερα μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Και ερωτώ: Στις καρδιές των σύγχρονων ανθρώπων έχει γεννηθεί ο Χριστός ή έχει στρογγυλοκαθίσει ο Διάβολος; Εκείνο που λείπει από τους ανθρώπους της εποχής μας και αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης είναι αυτό που είχαν οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης για τους οποίους ομιλεί σήμερα το Αποστολικό ανάγνωσμα. Είχαν νοσταλγία, λαχτάρα, προσμονή. Περίμεναν τον λυτρωτή. Οποίος περιμένει το αεροπλάνο που θα μεταφέρει σπουδαίο γιατρό αυτός δεν καταστρέφει το αεροδρόμιο που θα προσγειωθεί το αεροπλάνο ! Ο Θεός προσγειώθηκε, ήρθε στην γη με το αεροπλάνο της σαρκώσεώς του και ο διάδρομος προσγειώσεως του Χριστού στην καρδιά μας είναι η πίστη. Είχαν πίστη οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης που μνημονεύονται στο ΙΑ’ Κεφάλαιο στην προς Εβραίους Επιστολή. Γι’ αυτό με βεβαιότητα λαχταρούσαν πότε θα έλθει ο Μεσσίας, Ο Ιησούς Χριστός. Λείπει η πίστη σήμερα, γι’ αυτό αγριέψαμε επικίνδυνα. Γίναμε άγρια θηρία που δεν μπορεί κανείς να τα δαμάσει. Το μυστήριο της σαρκώσεως του Θεού, το μυστήριο των Χριστουγέννων, προσεγγίζεται μόνον με πίστη. Με την λογική δεν κατανοείται το υπέρλογο. Και είναι υπέρλογο ότι ο λόγος σάρξ εγένετο, είναι μυστήριο. Ου φέρει το μυστηριον έρευνα θα ακούσουμε σε λίγες ημέρες στους αίνους των Χριστουγέννων.
Ονόματα πολλά σήμερα στο Ευαγγέλιο. Γιατί άραγε τόσα ονόματα; Για το ένα όνομα. Σπουδαίος ο Αβραάμ αλλά σπουδαιότερος ο Ιησούς Χριστός. Σπουδαία η γή αλλά λαμπρότερος ο Ήλιος που χαρίζει φως στην γη. Ο Χριστός είναι το φως. Όλα τα ονόματα της Παλαιάς Διαθήκης είναι οι δορυφόροι του ενός ονόματος όπως τα άστρα είναι δορυφόροι του ήλιου. Και όπως τα άστρα περιφέρονται γύρω από τον ήλιο έτσι και οι Άγιοι περιφέρονται γύρω από τον Χριστό.
Οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης ζούσαν για τον Χριστό. Έβλεπαν με την προφητική διόπτρα του Χριστού. Και όχι απλώς οι Άγιοι εκείνοι ζούσαν για τον Χριστό αλλά και πάλευαν για τον Χριστό. Εμείς παλεύουμε για την ύλη, εκείνοι πάλευαν για την πίστη. Η πίστη ήταν γι’ αυτούς άσκηση. Ήταν ασκητές προ Χριστού για τον Χριστό. «Εν ερημίες πλανώμένοι και όρεσι και σπηλαίους και ταις οπές της γης» εκείνοι ζούσαν ασκητικά ενώ εμείς σήμερα ζούμε εγωιστικά και υλιστικά.
Η πίστη στοίχιζε τότε. Γιατί πριονίσθηκε ο προφήτης Ησαΐας ; διότι δίδασκε την αλήθεια και προεφήτευσε για εκείνον που είναι η αλήθεια. Γιατί ρίχθηκε στον λάκκο με τα λιοντάρια ο Δανιήλ; Διότι ήταν άνθρωπος του Θεού και προεφήτευσε την εκ παρθένου γέννηση του Χριστού και την παντοδυναμία του.
Αναφέρει η ιστορία ότι όταν ο Μέγας Αλέξανδρος εκστράτευε κατά της Ασίας και περικύκλωνε πόλεις εφάρμοζε την εξής μέθοδο. Στην αρχή ύψωνε λευκή σημαία που σήμαινε ότι εάν παραδίνονταν οι κάτοικοι θα τους χάριζε την ζωή και την περιουσία τους. Μετά από δύο ημέρες αν δεν είχαν παραδοθεί ύψωνε κόκκινη σημαία που σήμαινε ότι θα τους χάριζε την ζωή τους αλλά όχι και την περιουσία τους. Μετά από ακόμη δύο ημέρες ύψωνε μαύρη σημαία που σήμαινε ότι τώρα πλέον ήταν τελείως χαμένοι…Μέσα στα 2000 και πλέον χρόνια που πέρασαν από την ενανθρώπηση του Σωτήρος, ο Χριστός ύψωσε την λευκή σημαία του. Ήθελε να μας υποτάξει στον θείο του νόμο. Δυστυχώς δεν παραδοθήκαμε. Αναγκάστηκε να υψώσει κόκκινη. Καταστροφές αφάνταστες χτύπησαν τον άνθρωπο δια μέσου των αιώνων, αποτέλεσμα των ανθρωπίνων λαθών. Θα είναι τρομερό να τον αναγκάσουμε να υψώσει στον ιστό την μαύρη σημαία. Και αφού μπορούμε κοντά του, στο δικό του βασίλειο να χαρούμε το φως και την ειρήνη, δεν είναι παραφροσύνη να μένουμε μακριά του και να ποτίζουμε με δάκρυ και με αίμα την πορεία αυτή;
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
29 Δεκεμβρίου 2019
Δυστυχώς μέσα στην συμφωνία των Χριστουγέννων, υπάρχει και μια παραφωνία. Στο γεγονός των Χριστουγέννων έλαβε μέρος η αγγελική χορωδία με το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ…»Ελαβαν μέρος με την χαρά τους οι άνθρωποι. Εκπρόσωποι τους οι βοσκοί και οι μάγοι. Αλλά μέσα στην τόση χαρά υπάρχει και η παραφωνία της κακίας και του μίσους. Είναι ο Ηρώδης.
Αν η Παρθένος Μαρία είναι το πρόσωπο στο φόντο των Χριστουγέννων η μανία του Ηρώδη είναι η σκιά των Χριστουγέννων. Δυο πράγματα λέει ο ιερός Χρυσόστομος κατέλαβαν τον Ηρώδη. Η μανία και η άνοια. Ρώτησε τους σοφούς να του πουν την προφητεία για τον Χριστό. Εάν πίστευε στις προφητείες ήταν ανόητο να νομίζει ότι μπορεί ν’ αντισταθεί στην εκπλήρωσή τους. Εάν πάλι δεν πίστευε στις προφητείες ήταν ανόητο να φοβάται σε κάτι ανύπαρκτο. Η άνοια είναι τρέλα και ο τρελός δεν ξέρει τι κάνει. Ήταν τρελός ο Ηρώδης. Η εξουσία, η μανία της εξουσίας κάνει κάποτε παρανοϊκό τον άνθρωπο.
Στα σκοτεινά δουλεύουν οι΄άνθρωποι του σκότους για να πολεμήσουν την αλήθεια τον Ιησού Χριστό. Έτσι στα σκοτεινά άρχισε την μανία του ο Ηρώδης «λάθρα καλέσας τους Μάγους…» Ανυποψίαστοι οι Μάγοι νόμιζαν ότι μέσα στην μυστικοπάθεια εκείνη ο Ηρώδης θέλει να μυηθεί στο θαύμα που περίμεναν και εκείνοι. Αλλά τον αθώο δεν τον αφήνει ο Θεός να παγιδευτεί. Και οι Μάγοι ήταν αθώοι και δεν παγιδεύτηκαν.
Τον δόλο και την υποκρισία χρησιμοποιούν οι σκοτεινοί άνθρωποι. Παριστάνουν τους φίλους ενώ είναι φίδια. Και ο Ηρώδης δεν παρέστησε τον εαυτό του μόνον ως φίλο του Χριστού αλλά και ως ταπεινό προσκυνητή. Κάποτε όμως οι κακοποιοί ξεσκεπάζονται. Πέφτει η μάσκα της υποκρισίας και εμφανίζεται η αγριότητα. Έτσι ο ευγενέστατος προς τους Μάγους Ηρώδης αγριεύει και θυμώνει, διότι το δίκτυο των πληροφοριών του δεν λειτούργησε όπως περίμενε. Και υπογραμμίζει ο υμνογράφος του κανόνος των Χριστουγέννων «Μανείς ο Ηρώδης εταράττετο, Χριστον ανελείν ο θεομάχος φρυαττόμενος»
Και η μανία κορυφώνεται. Ο Ηρώδης γίνεται αιμοδιψής. Γίνεται δε αυτουργός της πιο άνανδρης δολοφονίας. Διατάζει να σφαγούν όλα τα βρέφη από δύο χρονών και κάτω. Ούτε ένα, ούτε δύο. Χιλιάδες τα θύματα της θηριωδίας του Ηρώδη.
Πολλοί ρωτάνε, γιατί να επιτρέψει ο Θεός να σφαγούν τόσα βρέφη; Δεν θ΄ασχοληθούμε τώρα με αυτό Άλλωστε η μόνη που δεν έχει το δικαίωμα να απευθύνει το ερώτημα αυτό είναι η κοινωνία μας. Μια κοινωνία που τσαλαπατά εκατομμύρια λουλούδια με τον αγριότερο τρόπο, δεν έχει δικαίωμα να ρωτά γιατί κόπηκαν μερικές χιλιάδες λουλούδια για να μεταφυτευθούν τον κήπο του παραδείσου. Μια κοινωνία όπως η Ελληνική που σφάζει κάθε δέκα χρόνια 15.000 παιδιά με το μαχαίρι των εκτρώσεων δεν έχει το δικαίωμα να ρωτά..
Αν ο Ηρώδης είναι το σύμβολο της πιο άδικης αιματοχυσίας, το ανθρώπινο αίμα δεν έπαψε να χύνεται και να γίνεται ποτάμι. Ακόμα και στην Βηθλεέμ στον τόπο που γεννήθηκε ο Χριστός εκεί του ακούστηκε ο ύμνος της εν Χριστώ ειρήνης και εκεί ακόμα και σήμερα κρότοι πολέμου αντηχούν και αίμα αδικοσκοτωμένων καθημερινώς τρέχει. Αιματοχυσία στην Παλαιστίνη. Αιματοχυσία σε αλληλοσπαρασώμενες χώρες σε πολλά μέρη της υφηλίου. Και αυτό διότι φοβούνται μερικοί να μην χάσουν τα συμφέροντά τους και την εξουσία τους.
Αν ο Ηρώδης είναι σύμβολο της παιδοκτονίας, την παιδοκτονία αυτή βλέπουμε κατά τον απαισιώτερο τρόπο και σήμερα. Σκοτώνονται παιδιά. Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες είχαν τον Καιάδα που έριχναν μέσα τα ανάπηρα παιδιά. Ο Χριστός ήρθε να καταργήσει τον Καιάδα, να κλείσει την φρικτή αυτή χωματερή, που σαν σκουπίδια πετούσαν τα παιδιά. Και στην χριστιανική Ελλάδα σήμερα έχουμε φτιάξει έναν φρικτότερο Καιάδα όπου πετούν τα αθωότερα παιδιά, τα αγέννητα βρέφη που η κυοφορία τους είναι ανεπιθύμητη. Όλα τα επαγγέλματα έχουν τον προστάτη τους Άγιο. Οι γιατροί, οι όλοι βέβαια, οι εκτρωσιολόγοι έχουν ως προστάτη τους τον άγριο Ηρώδη.
Ηρώδης! Το σύμβολο των περισσοτέρων σπιτιών. Στην Βηθλεέμ οι μανάδες σπάραζαν που τους άρπαζαν τα βρέφη και τα έσφαζαν μπρος στα μάτια τους. Σήμερα γυναίκες γελάνε, που μόνες τους παρέδωσαν τα βρέφη τους στον σφαγιασμό, στην έκτρωση. Αυτό δεν είναι απλώς παιδοκτόνο έγκλημα είναι εθνοκτόνο, είναι Χριστοκτόνο…
Και η παιδοκτονία συνεχίζεται. Από τα παιδιά που κατορθώνουν να δουν το φως του Ήλιου πόσα πρόωρα σκοτώνονται από τα ναρκωτικά, από τα σκοτάδια των νυκτερινών κέντρων. Τελικά ο Ηρώδης απέτυχε στο έργο του. Για τον Ηρώδη και για όσους πολέμησαν τον Ιησού Χριστό ισχύει το «τεθνήκασιν οι ζητούντες την ψυχην του παιδίου» Στο Ευαγγέλιο βλέπουμε μια υποστολή μια έπαρση σημαίας. Η σημαία του Ηρώδη κατακόκκινη από το αίμα υποστέλλεται. Η σημαία του Χριστού, το σύμβολο της αγάπης υψώνεται. Μόνον όταν επιστρέψει ο εξόριστος Χριστός στις καρδιές μας, μόνον όταν επιστρέψει και στα σπίτια μας, στην πατρίδα μας, μόνον όταν ο Σταυρός του υψωθεί παντού ως σύμβολο αλλά και ως τρόπος ζωής, μόνον τότε ο κόσμος θα αλλάξει. Και στον ορίζοντα τότε του κόσμου θα λάμψει το άστρο της Βηθλεέμ, το άστρο της αγάπης και της δικαιοσύνης, ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης ο Ιησούς Χριστός.
π. Ε.Φ.