ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2014

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΕΠΙ ΤΗ˛ ΕΟΡΤΗ˛ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ 2014
 

         Πρός

         Τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς

         Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας

"Αὕτη ἡμέρα ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος

ἀγαλλιασώμεθα καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ!"

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Στόν ψαλμικό αὐτόν στίχο τόν ὁποῖο ἐπαναλαμβάνει καί ὁ Ἱερός ὑμνο­γρά­φος, γίνεται προφητικός λόγος γιά τήν πανσέβαστη καί ὁλόφωτη ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, καθώς ἐξηγεῖ καί ὁ Μέγας Ἀθανάσιος.

Τό Ἅγιο Πάσχα εἶναι ἡἑορτή ὅλου τοῦ χρόνου κί ὅλης τῆς ζωῆς μας. Καί κάθε φορά πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία, τό Πάσχα γιορτάζουμε.

Ἀνέκφραστη εἶναι ἡ χαρά πού συνέχει σήμερα τούς ὁρθοδόξους. Χαρ­μό­συνα ἀντη­χοῦν οἱ καμπάνες τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἐνῶ μυριόστομη ἀκούγεται καί ἐπα­να­λαμ­βά­νε­ται ἡ πάντερπνη καί αἰώνια ἰαχή:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !

           Μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου συνεορτάζει καί λαμπροφορεῖ ὅλη ἡ κτίση! Ἄγγελοι συνεορτάζουν μέ τούς ἀνθρώπους. Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος συ­νε­παρ­μέ­νος ἀπό τήν βιωματική χαρά τῆς Ἀναστάσεως γράφει: "Σήμερον Ἄγ­γε­λοι σκιρτῶσι καί πᾶσαι αἱ οὐράνιαι δυνάμεις ἀγάλλονται, συνηδόμεναι (δηλαδή συγχαίροντας) ἐπί τῇ σω­τη­ρίᾳ τοῦ κοινοῦ γένους τῶν ἀν­θρώ­πων... Σήμερον χαρά πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης καί εὐφροσύνη πνευματική…".

         Ὄντως τό Πάσχα εἶναι "λύτρον λύπης". Καί γιατί χαίρεται καί ἀγάλ­λε­ται κάθε ψυχή πού πιστεύει στον Χριστό; Γιατί μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Ζωοδότη σβύσθηκε διά παν­τός ὁ θάνατος, ἀνοίχθηκε στούς ἀνθρώπους ὁ Παράδεισος, βεβαιώθηκε καί ἐξα­σφα­λί­σθηκε ἡἀνάσταση τῶν πνευματικά καί σωματικά νεκρῶν, καταργήθηκε ἡ δυ­να­στεία τοῦ διαβόλου καί τῆς ἀμαρτίας. Μᾶς χα­ρί­σθηκε ἡ αἰώνια ζωή. Ὁ Ἀναστημένος Λυτρωτής μας "ἡμᾶς διεβίβασε" ἀπό τόν θάνατο στήν ζωή και ἀπό τήν γή στόν οὐρανό.

         Αὐτή ἡ πνευματική χαρά φανερώνει την βαθειά πεποίθηση καί τά ἐσω­τε­ρικά ἀναστάσιμα βιώματα τῶν πιστῶν, στίς ψυχές καί στίς καρδιές τῶν ὁποίων σκιρτᾶ τό πνεῦμα τῆς μακραίωνης ὀρθόδοξης παράδοσης καί ζωῆς, ἡὁποία σέ ἀδιάκοπη συ­νέ­χεια φθάνει στά ἀποστολικά χρόνια.

         Ὅμως, τό ἐρώτημα εἶναι: Ἄραγε, ὅλα τά πολυτίμητα δῶρα τῆς Ἀνα­στά­σεως μᾶς συγκινοῦν βιωματικά στήν ἐποχή μας; Ἤ μήπως παραμένουν μόνο σέ ἐξωτερικούς τύ­πους καί συναισθηματιμούς; Καί πῶς θά πρέπει νά βι­ώ­νουμε τήν χαρά τῆς Ἀνα­στά­σεως;  Ὁ  Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει ὅτι θά πρέπει νά ἑορτάζουμε τήν μέ­γι­στη αὐτή ἑορτή "φαιδρῶς, ὁμοῦ καί θεοσεβῶς". Ὁ δέ Ἱερός Γρηγόριος Νύσσης σέ ὁμιλία του στήν ἑορτή τοῦ Πάσχα μᾶς λέει ὅτι χρειάζεται νά ἑορτάζουμε "Θεοειδῶς". Δηλαδή, μέ στοχασμούς, μέ νο­ή­ματα, μέ σκέψεις πού θά στρέφονται γύρω ἀπό τήν Ἀνάσταση. ἩἘκκλησία μας εἶναι ἡἘκκλησία τῆς Ἀναστάσεως, ἑπομένως καί ἡ Ἐκ­κλη­σία τῆς χαρᾶς. Καί ἡ οὐσία τῆς χαρᾶς πηγάζει ἀπό τήν Ἀνάσταση. Ἡ χαρά γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἕνα ζητούμενο, ἕνα βίωμα καί μιά ἀνάγκη. Ὅμως, ὅταν τήν ἀνα­ζη­τοῦμε ἔξω καί μακρυά ἀπό τόν Ἀναστημένο Χρι­στό, γίνεται πρόβλημα. Χαρά πού προ­έρ­χε­ται ὄχι ἀπό τήν γνήσια πηγή της, ἀλλά ἀπό ἄλλες καί λάθος πη­γές, εἶναι χαρά ψεύ­τικη, χαρά κατ' ἐπίφαση. ὉἈναστημένος Κύριός μας ζεῖ! Καί αὐτό τό γεγονός, αὐτή ἡ πίστη καί ἡ βεβαιότητα, δημιουργεῖ τήν ἐλπίδα καί τούς στηριγμούς μας.

         Ἡ ἀληθινή, ἡ πραγματική χαρά, ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως δέν ἐπη­ρε­ά­ζε­ται ἀπό καμμιά ἐξωτερική συνθήκη καί θύελλα! Οὔτε ἀπό τήν προβληματική ὑγεία, οὔτε ἀπό τήν οἰκονομική κρίση, οὔτε ἀπό τά ὁποιαδήποτε ἀρνητικά τῆς κάθε ἐποχῆς καί τῆς ἐποχῆς μας, πού τήν κλονίζουν πολλῶν μορφῶν κλο­νι­σμοί, ποικίλες κρίσεις ἀστάθειες καί ἔντονη ἀβεβαιότητα. Τά δεινά μπορεῖ νά μᾶς κυκλώνουν, ἀλλά μέ τήν πίστη στόν Ἀνα­στη­μένο Ἀρχηγό τῆς πίστεώς μας, δέν μᾶς λυγίζουν, οὔτε μᾶς καταβάλλουν! Ἐάν μένουμε ἀδιάσπαστα ἑνωμένοι μέ τόν Τριαδικό Θεό, θά ἔχουμε συ­νε­χό­μενη καί ἀτα­λάν­τευτη τήν οὐσιαστική χαρά, τήν ὁποία κανείς δέν θά μπορέσει ποτέ νά μᾶς ἁρ­πά­ξει, καθώς μᾶς διαβεβαιώνει ὁἴδιος ὁ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός. Ὁ Ἱερός Χρυ­σό­στο­μος σέ ἄλλο σημεῖο μᾶς διασαλπίζει: "Ὁ ἐν Θεῷ ὤν, ἀεί χαίρει" Δη­λαδή "Αὐτός πού εἶναι ἐνωμένος μέ τόν Θεό, πάντοτε ἔχει χαρά". Καί ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, "Ὁ Ἀναστημένος Ἰη­σοῦς εἶναι τά πάντα ἐν πᾶσι. Εἶναι ἡὅλη ἀγάπη μας, ὅλη ἡἀλήθεια μας, ὅλη ἡ ζωή μας, ἡ Αἰώνια Ζωή σέ ὅλες τίς θεῖες αἰωνιότητες καί τίς ἀπε­ραν­τω­σύ­νες".

         Ἄς χαροῦμε λοιπόν ἀδελφοί μου, γιατί ζοῦμε μέσα στήν ἀλήθεια, μέσα στό φῶς τῆς Ἀναστάσεως! Ὁ Ἀναστημένος Κύριός μας εἶναι ἡ χαρά ὅλου τοῦ κόσμου! Ναί! Καί ὅπως ψάλλει ἡἘκκλησία μας, "Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα". Δηλαδή: "Τά σύμπαντα ἐγέμισαν ἀπό χαρά, ἀφοῦ δέχθηκαν τήν ἐμ­πει­ρία τῆς Ἀναστάσεως!"

         Εὔχομαι ὁλόψυχα, πάντοτε ἡ χάρη καί ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως νά κυ­ρι­αρ­χεῖ στίς ψυχές σας καί νά διαποτίζει ὁλόκληρο τό εἶναι σας. Αὐτή ἡ χαρά ἄς εἶναι τό κα­θη­με­ρινό βίωμα ὅλων σας, Ναξίων, Παρίων καί Ἀντιπαρίων σέ προσωπικό καί οἰ­κο­γε­νει­ακό ἐπίπεδο. Ἐπίσης ἡἀναστάσιμη αὐτή χαρά ἄς ἀνατείλει ἐκ τοῦ Κενοῦ Μνημείου πλούσια γιά ὅλους τούς ἐγγύς καί τούς μακράν ἀπό τήν ἐπαρχία μας, τούς ναυ­τιλ­λο­μέ­νους καί τούς ἀπόδήμους, τούς ἐργαζομένους καί μοχθοῦντες οἰ­κο­γε­νει­άρ­χες, τούς πο­νοῦν­τες καί θλιβομένους, ἀλλά καί τούς ἀδελφούς μας τούς δοκιμαζομένους ἀπό τήν ἀνεργία καί τήν ἀνέχεια.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ !

ο επίσκοπός σας

† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ