Την Αγιοβασιλόπιττα του Δήμου Νάξου ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος

Στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων μετέβη την Πέμπτη 2-1-2025 το μεσημέρι, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Καλλίνικος, μετά από πρόσκληση του Δημάρχου κ. Δημήτρη Λιανού.

Εορτασμός της Περιτομής του Κυρίου και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου στη Νάξο

Πανηγυρικά τιμήθηκαν η εορτή της Περιτομής του Κυρίου και η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου στη Νάξο.

Εκδηλώσεις για τις Ιερατικές οικογένειες στην Ι.Μ. Παροναξίας

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 29-12-2024 στην αίθουσα του Εκκλησιαστικού Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού Αγίου Αθανασίου του Παρίου της Ενορίας Κώστου Πάρου και την Τρίτη 31-12-2024 στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Νικοδήμου πόλεως Νάξου,

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ 2025

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ 2 0 2 5

Πρός 
Τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
Τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας  

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Ἀποχωρεῖ ἕνα ἔτος, παίρνοντας μαζί του τὴ μνήμη πολλῶν ἐμπειριῶν, θετικῶν καὶ ἀρνητικῶν, καὶ ἕνα νέο ἔτος ἀνατέλλει ἀναδεύοντας τὶς ἐλπίδες, τὶς προσδοκίες ἀλλὰ καὶ τοὺς φόβους μας. Τοῦτο εἶναι μιὰ ἀφορμὴ ὄχι μόνο νὰ εὐχηθοῦμε ἀλλὰ πρωτίστως νὰ φιλοσοφήσουμε πάνω στὴν ἀξία καὶ σημασία τοῦ χρόνου, καὶ ἀκριβέστερα, τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, ὥστε νὰ δοῦμε σοβαρὰ μὲ ποιὸν τρόπο μπορεῖ νὰ ἀποκτήσει ἀληθινὰ νόημα.

Ὁ χρόνος εἶναι παράγοντας καὶ μετρητὴς φθορᾶς, ἀλλὰ κυρίως εἶναι δῶρο, ἀφοῦ ἡ ζωή μας εἶναι ἡ κίνησή μας μέσα στὸν χρόνο. Κάθε αὐγὴ ποὺ μᾶς ἐνθαρρύνει, κάθε νύχτα ποὺ μᾶς ξεκουράζει, κάθε στιγμὴ ποὺ μᾶς προσφέρεται, δὲν εἶναι δεδομένα καὶ αὐτονόητα, εἶναι δῶρα ἀνεκτίμητα. Γιὰ ποιόν σκοπό, ὅμως; Ἐὰν ἀγνοοῦμε τὸν λόγο καὶ τὸν σκοπὸ τοῦ χρόνου, τότε δὲν γνωρίζουμε τὶ νὰ κάνουμε μὲ τὸ δῶρο ποὺ μᾶς χαρίζεται. Ἔτσι ξοδεύουμε τὴ ζωή μας σὲ ἐπιφανειακὲς δράσεις, ἐπενδύοντας στὰ φθαρτὰ καὶ σαλευόμενα, αὐτὰ ποὺ καταστρέφει ἡ σκουριὰ καὶ ἁρπάζει ὁ κλέφτης, γιὰ νὰ ἀκολουθήσει τελικῶς ἡ ἀπογοήτευση καὶ διάψευση, ἀφοῦ ἡ τελευταία ἡμέρα ἔρχεται ἐπίσης σὰν κλέφτης νὰ ἀκυρώσει τὰ ἔργα μας.

Ὅμως, τὸ νόημα τῆς ζωῆς δὲν βρίσκεται στὶς ἐπενδύσεις ποὺ προσδοκοῦμε νὰ καρποφορήσουν στὸ μέλλον. Εἶναι κρυμμένο στὸ παρόν, σὲ κάθε στιγμή ποὺ κρύβει ἕνα ἀπέραντο βάθος. Καὶ εἶναι παράδοξο ὅτι ἐνῶ ἡ ζωή μας εἶναι μικρὴ καὶ περιορισμένη, ἄπειρος εἶναι ἐντός μας ὁ πόθος τῆς αἰωνιότητας. Δὲν μπορεῖ, λοιπὀν, νὰ ἔχει νόημα ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας ἂν δὲν συνδέεται μὲ τὴν αἰωνιότητα. Καὶ αἰωνιότητα δὲν εἶναι ἡ ἀπέραντη ἐπιμήκυνση τῆς ἐπίγειας ζωῆς, τὴν ὁποία προσπαθεῖ νὰ κατορθώσει ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος μέσω τῆς ἐπιστήμης, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, «ὁ ἦν, ὁ ὤν καὶ ὁ ἐρχόμενος», δηλαδὴ αὐτὸς ποὺ ἦταν πάντα, ποὺ εἶναι πάντα καὶ θὰ ἔρθει, τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος καὶ ὁ σκοπὸς τῆς ἱστορίας. Ἐὰν ὁ χρόνος μας δὲν συνδέεται μὲ τὸν Χριστό, τότε τὸ δῶρο μεταβάλλεται σὲ κλέφτη ποὺ μᾶς κλέβει τὴ ζωή, μεταβάλλεται σὲ σκληρὸ μετρητὴ τῆς φθορᾶς. Πράγματι, χάνουμε τὸν λόγο καὶ τὸν σκοπὸ τοῦ χρόνου ἂν δὲν βλέπουμε τὸ πρόσωπο ποὺ μᾶς τὸν χαρίζει, τὸ ὁποῖο εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος καὶ τὰ μετὰ τὸ τέλος.  Ἐκεῖνος διαπερνᾶ φιλάνθρωπα κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μας. Ἐκεῖνος, ἂν θέλουμε, θεραπεύει τὸ παρελθόν μας, ἁγιάζει τὸ παρόν, φωτίζει τὸ μέλλον καὶ μεταμορφώνει τὴν ὕπαρξή μας. Μέσα στὴ φωτεινὴ παρουσία Του τὰ λάθη τοῦ παρελθόντος γίνονται ἀφορμὴ αὐτογνωσίας και σοφίας, τὸ παρὸν γίνεται εὔφορη γῆ γιὰ νὰ σπείρουμε τὴν αἰωνιότητα, καὶ τὸ μέλλον δὲν εἶναι πλέον ἀπειλητικό, διότι ἡ ζωή μας εἶναι κρυμμένη στὴν ἄφθαρτη ζωή Του. Ἔτσι, ὁ χρόνος παύει νὰ εἶναι ἁπλῶς μιὰ φευγαλέα ροὴ στιγμῶν καὶ γίνεται δοχεῖο ἀνεσπέρου φωτός. Διότι τὸν κατανοοῦμε καὶ τὸν βιώνουμε ὡς δῶρο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ποὺ μᾶς καλεῖ σὲ κοινωνία.

Ἡ σωστὴ τοποθέτησή μας άπέναντι στὴ ζωὴ ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἑρμηνεία ποὺ δίνουμε στὸν χρόνο καὶ ἀπὸ τὴ θέλησή μας νὰ τὸν ἀξιοποιήσουμε. Ἐὰν τὸν σκοτώνουμε, βλάπτουμε τὴν ὕπαρξή μας στὴν αἰωνιότητα. Ἐὰν τὸν ἁγιάζουμε μὲ πίστη, ἀγάπη καὶ ἐλπίδα, τότε ὁλόκληρη ἡ ζωή μας θὰ εἶναι πρόγευση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Στὴν προοπτικὴ αὐτή, ἡ χαρὰ καὶ ὁ πόνος, οἱ ἐπιτυχίες καὶ ἀποτυχίες, γίνονται μέσα γιὰ τὴν ὁλοκλήρωσή μας καὶ καταξίωση τῆς ἀνθρωπινότητάς μας. Δὲν λυπούμεθα γι’ αὐτὸ ποὺ ἔφυγε, διότι τίποτε δὲν πάει χαμένο, οὔτε ἀγωνιοῦμε γι’ αὐτὸ ποὺ ἔρχεται, διότι ὁ Χριστὸς οἰκονομεῖ τὴ σωτηρία μας ὡς ἀληθινὸς Κύριος τῆς ἱστορίας. Σημασία ἔχει νὰ κατανοήσουμε ὅτι ἡ εἴσοδος ἑνὸς καινούργιου χρόνου, μιᾶς καινούργιας ἡμέρας, καὶ κάθε στιγμή, εἶναι ἕνα ἀνεκτίμητο δῶρο ποὺ λειτουργεῖ ὡς ἀφορμὴ διαλόγου καὶ κοινωνίας μὲ τὸν Θεό. Καὶ ὅλη ἡ ζωή μας εἶναι «καιρός», δηλ. εὐκαιρία νὰ ἐπενδύσουμε στὴν αἰωνιότητα.

Γιατί τὰ παραπάνω σήμερα λησμονοῦνται καὶ ἀγνοοῦνται; Διότι ἡ ἐποχή μας ἀρνεῖται τὴ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἔλευση τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ στὸν τόπο καὶ χρόνο μας, κατὰ συνέπεια, ἀρνεῖται τὸν ἁγιασμὸ τοῦ χρόνου καὶ τῆς ζωῆς καί, ἐν τέλει, ἀρνεῖται τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο. Ἔτσι ἐξηγεῖται καὶ ἡ παράνοια τῶν πολέμων, ὅπου οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν διατελοῦν ἐν τυφλώσει, ἐπιδιδόμενοι σὲ συρράξεις, βία καὶ ἐξόντωση, ὅπου ὁ Ἡρώδης συνεχίζει τὸ φρικτό του ἔγκλημα ἐμπνέοντας φόνους καὶ ἑκατόμβες. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθανε αυτό, οἱ πόλεμοι μεταφέρονται καὶ στὶς μικρὲς κοινωνίες μας, συχνὰ ἀκόμη καὶ στὴν οἰκογένεια. Αὐτά, ὅμως, δὲν ἐμποδίζουν τὴν Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ ὑπερβάλλει τὸν χῶρο καὶ τὸν χρόνο, καὶ τὸν καθένα μας ποὺ ἀποτελεῖ μέλος τοῦ Σώματος, νὰ ζοῦμε ἀκατάπαυστα τὸ μέγα μυστήριο τοῦ ἁγιασμοῦ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ χρόνου ἐν Χριστῷ, καὶ νὰ μεταδίδουμε τὸ φῶς τῆς ἀληθινῆς ζωῆς μέσα στὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου.

Μὲ τὶς σκέψεις αὐτές, καὶ ἐν ἀγάπῃ πολλῇ, διατελῶ εὐχόμενος νὰ φωτίζονται καθημερινὰ οἱ καρδιὲς ὅλων μας, ὥστε νὰ εἴμεθα τέκνα φωτὸς καὶ ἡμέρας, καὶ ἡ ταπεινή μας ζωή νὰ εἶναι τόπος καὶ χρόνος τοῦ Χριστοῦ, μετοχὴ ἀτελεύτητη στὴν ἄφθαρτη ζωή Του.

Καλή  χρονιά, εὐλογημένη καί ἁγιασμένη!

Εἰρηνικό εὐφρόσυνο καί σωτήριο τό νέο ἒτος 2025!

Μέ θερμές εὐχές καί πολλή πατρική ἀγάπη,

Ὁ Ἐπίσκοπός σας

† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν στην Πάρο

Την Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν 29-12-2024 ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Καλλίνικος, ιερούργησε στην Ιερά Μονή Χριστούς Δάσους-Αγίου Αρσενίου Πάρου,

Χριστούγεννα στην Εκατονταπυλιανή της Πάρου

Με λαμπρότητα και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων στην Πάρο και συγκεκριμένα στο Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Εκατονταπυλιανής.

Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων στον Σεβασμιώτατο

Πλήθος παιδιών κατέκλυσε την Τρίτη 24-12-2024 τα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως, τα οποία προσήλθαν και έψαλαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων στον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Καλλίνικο.

Ιερά Αγρυπνία στην Ι.Μ. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Νάξου

Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Καλλινίκου, τελέσθηκε την Δευτέρα  23-12-2024 το βράδυ Ιερά Αγρυπνία στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στη Νάξο.

Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση από το Κατηχητικό Σχολείο Αγίου Νικοδήμου Νάξου

Την Κυριακή 22-12-2024 το μεσημέρι, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Καλλίνικος, μετέβη στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Αγίου Νικοδήμου πόλεως Νάξου, όπου συμμετείχε στην εορταστική εκδήλωση που πραγματοποίησαν οι μαθητές-τριες του Κατηχητικού Σχολείου του Ιερού Ναού.

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2024

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ

ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2024

Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Παροναξίας

          Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ὑμῖν...» (Ἰω.1,14)

Μὲ αὐτὴ τὴν λιτὴ καὶ ἀπέριττη ἀλλὰ γεμάτη σωτήριο νόημα φράση ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος διακηρύσσει στὸ πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελίου του τὸ μοναδικό, ἀνυπέρβλητο, κοσμοσωτήριο καὶ κοσμοχαρμόσυνο γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖο μᾶς ἀξιώνει τὸ ἄπειρο ἔλεός Του νὰ ἑορτάζουμε γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὰ φετινὰ Χριστούγεννα.

Ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ὁμοούσιος καὶ Ὁμόδοξος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, ὁ Ἴδιος δηλαδὴ ὁ Ἄναρχος καὶ Ἀτελεύτητος Θεὸς εἰσέρχεται μὲ τὴν θέλησή Του στὸν χωροχρόνο τῆς ἐπίγειας πραγματικότητας καὶ ἐμεῖς, ὅπως θὰ πεῖ καὶ πάλι ὁ Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης συνεχίζοντας τὸν λόγο του «...ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν Αὐτοῦ, δόξαν ὡς Μονογενοῦς παρὰ Πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.» (Ἰω. 1,14)

Ἡ ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, αὐτὴ ἡ τόσο ὄμορφη καὶ ἑορταστικὴ ἡμέρα ποὺ ἔρχεται κάθε χρόνο στὴν καρδιὰ τοῦ χειμῶνα γιὰ νὰ ζεστάνει τὶς ψυχές μας, νὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντὰ μὲ τὰ ἀγαπημένα μας πρόσωπα καὶ νὰ μᾶς προσφέρει μιὰ μικρὴ ἀλλὰ τόσο ἀπαραίτητη διαφυγὴ ἀπὸ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ ποικίλα προβλήματα τῆς καθημερινότητας, μᾶς προσφέρει κάθε φορὰ καὶ τὴν σπουδαία εὐκαιρία νὰ ἀναλογισθοῦμε τὸ μεγαλεῖο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ ποὺ τὸν ὁδήγησε σὲ αὐτὴ τὴν μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη ἀπόφαση νὰ ἔλθει στὸν κόσμο ὄχι ἁπλῶς γιὰ νὰ συναντήσει ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μὲ τὰ πλάσματά Του.

Βέβαια ὅσο γυρνᾶμε πίσω στὸν χρόνο, διαπιστώνουμε πὼς τὸ πραγματικὸ περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων ἦταν περισσότερο οἰκεῖο καὶ γνωστὸ στοὺς ἀνθρώπους. Περνώντας ὅμως τὰ χρόνια δυστυχῶς τὸ βαθύτερο νόημα τῶν Χριστουγέννων χάνεται ὅλο καὶ περισσότερο μέσα στὸν θόρυβο, τὴν ἀγοραστικὴ μανία καὶ τὴν ὑπερβολικὴ φωταψία τῶν ἡμερῶν. Ἡ ἀνάγκη νὰ ἑστιάσουμε ξανὰ στὴν αἰτία τῆς ἑορτῆς ποὺ εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ προβάλλει ἐπιτακτική. Μόνο ἔτσι ἡ ὀμορφιὰ αὐτῆς τῆς ἡμέρας θὰ ἀποκτᾶ διάρκεια καὶ θὰ μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλο τὸν ὑπόλοιπο χρόνο.

Γιὰ νὰ μπορέσουμε ὅμως νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ ἀληθινὸ περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς θὰ πρέπει νὰ ἀναζητήσουμε σὲ αὐτὴν τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ ὁποῖος γεννᾶται καὶ εἰσέρχεται στὴν ἱστορία μας ἀλλὰ δυστυχῶς, μὲ δική μας εὐθύνη καὶ ὑπαιτιότητα, ἀπομακρύνεται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ τὴν ζωή μας. Τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ μποροῦμε νὰ ἀναρωτηθοῦμε καὶ νὰ ἀναζητήσουμε μὲ πόθο νὰ μάθουμε ποιός πραγματικὰ εἶναι ὁ νεογέννητος Χριστός.

Ἂν ἀνοίξουμε τὴν ὕπαρξη καὶ τὴν καρδιά μας σὲ αὐτὴν τὴν ἀναζήτηση τότε θὰ ἀνακαλύψουμε καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ. Θὰ διαπιστώσουμε πὼς αὐτὸ τὸ Θεῖο Βρέφος τῆς Βηθλεὲμ δὲν εἶναι κάποιος ἀδέκαστος κριτὴς ποὺ ἔρχεται νὰ μᾶς δικάσει καὶ νὰ μᾶς κατακρίνει ἀλλὰ ἕνας φιλάνθρωπος Θεὸς ποὺ ἔρχεται γιὰ νὰ θυσιασθεῖ καὶ νὰ ἐλευθερώσει τὸν κόσμο ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο. Θὰ ἀνακαλύψουμε πὼς ὁ μεγάλος ἐπισκέπτης τῆς Φάτνης δὲν εἶναι ἕνας Θεὸς ποὺ θέλει μὲ τὴν παρουσία του νὰ ἑδραιώσει ἀκόμα περισσότερες διακρίσεις καὶ ἀνισότητες ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους χωρίζοντάς μας σὲ καλοὺς καὶ κακούς, ἠθικοὺς καὶ ἀνήθικους, ἁμαρτωλοὺς καὶ ἁγίους ἀλλὰ ἕνας Θεὸς ποὺ γεννιέται γιὰ νὰ φέρει τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀδελφοσύνη καὶ νὰ καταργήσει ὁ,τιδήποτε μπορεῖ νὰ μᾶς χωρίζει μεταξύ μας καθιστώντας μας ἀδέλφια ἰσότιμα καὶ ἰσάξια κάτω ἀπὸ τὴν σκέπη καὶ τὴν στοργὴ τοῦ κοινοῦ μας Οὐράνιου Πατέρα.

Ἀναζητώντας τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων θὰ διαπιστώσουμε πὼς αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδὶ ποὺ κρατᾶ στοργικὰ ἡ Παρθένος Μαρία στὴν ἀγκαλιά Της δὲν εἶναι ἕνας Θεὸς ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο γιὰ νὰ μᾶς προσκαλέσει σὲ μία πραγματικότητα ποὺ δὲν ὑπάρχει οὔτε ἔρχεται γιὰ νὰ μᾶς ζητήσει πράγματα ἀκατόρθωτα ἀλλὰ ἔρχεται γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ξαναγίνουμε αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ἀπὸ τὴν ἀρχή μας δημιούργησε: Δηλαδή κατὰ χάριν Θεοί. Ἄν καὶ Θεὸς δέ ὁ Ἴδιος, γίνεται ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς πεῖ ἀκριβῶς πὼς ἐμεῖς δὲν χρειάζεται νὰ γίνουμε κάτι ἄλλο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ εἴμαστε. Τὸ μόνο ποὺ χρειάζεται εἶναι νὰ ἀκουμπήσουμε τὴν ὕπαρξή μας μὲ πίστη στὰ δικά Του χέρια, νὰ ἀφεθοῦμε στὴν δική Του Θεία Πρόνοια καὶ μὲ τὴν δική Του βοήθεια νὰ προσπαθοῦμε νὰ κάνουμε πράξη στὴν ζωή μας τὸ σωτήριο θέλημά Του.

Ἀδελφοί μου,

Ὁ μεγάλος Σέρβος Θεολόγος καὶ σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας Ὃσιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς σὲ ἕνα λόγο του στὰ Ἅγια Χριστούγεννα γράφει:                        «Ἑορτάζοντες τὰ Χριστούγεννα, οὐσιαστικά ὁμολογοῦμε καὶ δοξάζουμε τὸ μοναδικὸ ἀληθινὸ νόημα καὶ τὸν λόγο τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως, τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, τῆς ἀνθρωπίνης σκέψεως, τῆς ἀνθρωπίνης αἰσθήσεως, τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Διότι κατὰ τὴν ἡμέρα της Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ το φῶς τὸ τῆς γνώσεως.» Τὰ φετινὰ Χριστούγεννα ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἀνακαλύψουμε αὐτὸ τὸ φῶς καὶ αὐτὴ τὴν γνώση ποὺ θὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντὰ στὸν νεογέννητο Χριστὸ ὁ ὁποῖος θὰ πάψει πλέον νὰ εἶναι ὁ μεγάλος ἄγνωστος. Οἱ φετινὲς ἑορτὲς ἂς εἶναι ὄντως μιὰ ὁμολογία τοῦ νοήματος καὶ τοῦ λόγου τῆς ὑπάρξεώς μας ποὺ δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὸ νὰ δοξάζεται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο. Καὶ ὅταν σβήσουν τὰ φῶτα καὶ καταλαγιάσει ὁ θόρυβος τῶν ἑορτῶν ὁ νεογέννητος Χριστὸς νὰ ἔχει πλημμυρίσει τὴν ὕπαρξή μας ὣστε ἡ σωτήρια παρουσία του νὰ μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλο τὸ ὑπόλοιπο τῆς ἐπίγειας ζωῆς μας. 

Εὒχομαι πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως, ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀσθενοῦντες καί δοκιμαζόμενους ἀπό πένθός ἤ ἀνέχεια ἀδελφούς μας, τούς ἀποδήμους, τούς ναυτιλλομένους καί τούς ταξιδεύοντες, τούς ἐγγύς καί τούς μάκράν, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Ἀντιπαρίους, ὁ Τεχθεὶς Ἰησοῦς νὰ σᾶς εὐλογεῖ, νὰ σᾶς χαρίζει ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος καὶ νὰ πλημμυρίζει τὴν ζωή σας μὲ τὰ ἐγκόσμια καὶ ὑπερκόσμια ἀγαθά Του.

 Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα!

Διάπυρος εὐχέτης πρός Κύριον,

Ὁ Ἐπίσκοπός σας, 

† Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ