«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ
Κυριακή 3η Μαρτίου 2013
«Εἶπε δέ αὐτῷ ὁ υἱός· πάτερ ἥμαρτον»
Αγαπητοί μου αδελφοί, η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας παρουσιάζει την συμπεριφορά δύο υιών, δύο αγοριών που θα γίνουν αφορμή να απομακρυνθούν από τον πατέρα τους, που εδώ συμβολίζει τον ουράνιο Πατέρα μας δηλαδή τον Θεό.
Ο μικρότερος όμως αδελφός παρότι σκόρπισε την περιουσία, που του έδωσε ο πατέρας του, κέρδισε με την μετάνοια του πάλι μια θέση κοντά σε αυτόν. Ενώ ο πρεσβύτερος έμεινε ανελέητος.
Η πρώτη λέξη, η πρώτη αληθινή διαπίστωση που κάνει για τη ζωή του είναι το ήμαρτον. Ένιωσε την αμαρτία ως το μεδούλι του, η καρδιά του χωρίστηκε από κάθε αγαθό, το κάθε κακό που έκανε τον πλήγωσε, δαπάνησε όλες τις δυνάμεις του, και τώρα νιώθει πείνα μεγάλη στη «χώρα ἐκείνη».
Οι πολίτες σε αυτή τη χώρα δεν έχουν καμιά διάθεση να τον βοηθήσουν, δεν θέλουν να ξεφύγει από την εξαθλίωση, τον θέλουν βοσκό χοίρων, τον σπρώχνουν όλο και πιο χαμηλά.
Ο νέος όμως το αντιλαμβάνεται, νιώθει την φτώχεια του, θέλει να χορτάσει με αλήθεια και όχι με ψέματα, με αγάπη και όχι με πονηριά. Ανάμεσα στην κάθε λογής αμαρτία και ασωτία, την οποία συμβολίζουν οι χοίροι, πεθύμησε την στοργή του πατέρα.
Πώς να ξεκινήσει για το σπίτι του, τι δικαιολογίες να βρει, πώς να μιλήσει για την τρομακτική του κατάσταση;
«Πάτερ ἥμαρτον» φώναξε πρώτα μέσα του, και αυτή η φωνή έγινε δρόμος για την επιστροφή στο πατρικό του σπίτι.
Και ο πατέρας με την μεγάλη και απόλυτη αγάπη περιμένει, γιατί αυτός είναι ο Θεός μας και κάνει την μετάνοια μεγάλη χαρά και παράκληση την άσωτη ζωή. Μας ανυψώνει και μας βγάζει από τα αδιέξοδα της φιλαυτίας μας, μας δίνει ξανά τα δικαιώματα μας στη ζωή, βάζοντας μας δακτυλίδι· και μας αγαπάει με μια αγάπη παραδεισένια και αιώνια, Αμήν!
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ
Κυριακή 10η Μαρτίου 2013
« Ἐφ΄ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων,
ἐμοί ἐποιήσατε»
Αγαπητοί μου αδελφοί το ιερό ευαγγέλιο άνοιξε σήμερα σε όλους μας, το βιβλίο των γεγονότων που θα συμβούν κατά το τέλος του κόσμου και της ανθρωπότητας.
Τίποτα δεν θα φαίνεται τερατώδες και απόκοσμο, καμία ενάντια δύναμη δεν θα μπορέσει να σταματήσει το σωτήριο έργο του Θεού. Όμως ο Κύριος βάζει το σπουδαιότερο γεγονός για να κρίνει την αιώνια παρουσία μας ή τον αιώνιο χωρισμό μας, μαζί Του: Το γεγονός της αγάπης.
Αυτή την αγάπη που ο ίδιος μας έδειξε, θα την ζητήσει ρητά, αν την δείξαμε και την δώσαμε και εμείς στον διπλανό μας.
Σε αυτή τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, θα σταθούμε στο φοβερό βήμα Του, για να δώσουμε λόγο γι΄ αυτό τον πρωταρχικό και μεγάλο μας χρέος: Αν αγαπήσαμε τον αδελφό μας! Τελικά η αγάπη θα είναι ο κριτής.
Βέβαια σήμερα η έννοια της αγάπης διαστρεβλώθηκε, υπερίσχυσε η αφηρημένη έννοια της αγάπης έτσι για το «καλό» ή από μια γραφική και ψυχρή στάση μιας θρησκευτικότητας. Στο όνομα της ανθρώπινης δικαιοσύνης, την ξεχνάμε.
Φαίνεται όμως ότι ο Χριστός γνωρίζει την ασθένειά μας, καταλαβαίνει την αδυναμία μας να αγαπήσουμε τον συνάνθρωπό μας γι΄ αυτό μας λέει στο άγιο Ευαγγέλιό Του: «Ἐπείνασα…ἐδίψασα…ἠσθένησα…ἐν φυλακῆ ἤμην». Αυτό δείχνει αγαπητοί μου πως ο Χριστός ταυτίστηκε με τον κάθε άνθρωπο· και έτσι η χριστιανική αγάπη γίνεται η «ἀδύνατη δυνατότητα» του να βλέπεις, να αναγνωρίζεις, να συναντάς Τον Χριστό σε κάθε άνθρωπο.
Όσοι παραβλέπουν και περιφρονούν αυτούς τους ελαχίστους αδελφούς Του, παραβλέπουν και περιφρονούν Τον ίδιο.
Καιρός να αρχίσουμε. Να γίνουμε εύσπλαχνοι, ελεήμονες, καταδεκτικοί μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και την ανημποριά. Ασθενείς, φτωχά παιδιά, άποροι, γέροντες και γερόντισσες, περιμένουν μια επίσκεψη, μια φροντίδα, ένα χαμόγελο, που θα τους ζεστάνει την καρδιά. «Οἱ ἐλάχιστοι μᾶς δεῖχνουν τη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ»
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ
Κυριακή 17η Μαρτίου 2013
«Ὅταν δέ νηστεύητε μη γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί…»
Αγαπητοί μου αδελφοί, βρισκόμαστε στο κατώφλι της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μπροστά στα πνευματικά αγαθά, τις «αἰώνιες αλήθειες» όπως τις ονομάζει η αγία μας Εκκλησία.
Μας δίνει το χέρι Του, ο Κύριός μας, να διαβούμε την περίοδο της Σαρακοστής και να βγούμε από την έρημη γη των παθών μας, του φοβερού εγωισμού, της κάθε αμαρτωλής μας επιθυμίας, στην εύφορη γη της αγάπης και της ειρήνης του αναστημένου Χριστού, το Πάσχα.
Η Εκκλησίας μας έχει την εμπειρία να μας οδηγήσει σωστά, χωρίς ακρότητες, αναπτύσσοντας στον καθένα μας κατά το μέτρο του, τά χαρίσματα που έχει.
Έτσι πρώτα μας μιλάει για τη Νηστεία, την οποία συνδέει με την υποκρισία και την επίδειξη, που είναι η πιο μεγάλη αμαρτία.
Είναι ψεύτικος ο αγώνας που γίνεται όταν θέλουμε να αρέσουμε στους άλλους ανθρώπους και ματαιοπονούμε διότι αποκτούμε και άλλες πνευματικές ασθένειες όπως ο θυμός και η κατάκριση, αν κάποιος για παράδειγμα δεν εκτιμήσει αυτόν τον «υποκριτικό μας αγώνα» τότε γινόμαστε θηρία, χωρίς ευσπλαχνία και συγχώρεση και προσθέτουμε μεγάλη πίκρα και στεναχώρια στην ψυχή μας.
Η νηστεία φαίνεται ότι δεν είναι σκέτη αλλαγή τροφής, αλλά ολοκληρωτικό δώσιμο στην υπακοή του Σωτήρος Χριστού.
Τι ωφέλησε αγαπητοί μου, τους πρωτοπλάστους η χωρίς κόπο και μέριμνες ζωή μέσα στον Παράδεισο, αφού έγιναν ράθυμοι και απίστησαν στον Θεό, και κατεφρόνησαν και παρέβησαν την εντολή Του· που ήταν βέβαια εντολή νηστείας;
Έτσι και σε εμάς η εντολή του Χριστού για Νηστεία, είναι στην ουσία της εντολή πίστης, ευλογίας και αγιασμού, είναι άρνηση του κακού μας εαυτού και παράδοση στην αγαθότητα του Θεού Πατέρα μας. Όλα είναι δυνατά σε αυτόν που αφήνεται στην πρόνοια του Κυρίου μας, γι΄ αυτό ο Ιερός Χρυσόστομος μας τονίζει: «Πές μου αδελφέ τι αποκομίζεις από τη νηστεία που κάνεις; Γιατι κι ο γεωργός, γι αυτό σπέρνει για να θερίση. Κι ο καραβοκύρης, γι αυτό σχίζει τα πέλαγα, για να γεμίσει το αμπάρι. Μη μου λες τόσες μέρες νηστεύω, κρασί δεν πίνω, δεν πηγαίνω σε διασκεδάσεις. Άλλά δείξε αν, ενώ ήσουν οξύθυμος, έγινες πράος. αν μεθάς με την οργή, τι σημασία έχει που δεν πίνεις; Αν φθονείς, τι ωφέλεια έχεις που νηστεύεις; Δεν σε ρωτώ τι τραπέζι στρώνεις, αλλά αν άλλαξες ψυχή»
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Α΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
Κυριακή 24η Μαρτίου 2013
«Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ……ᾧ δόλος οὐκ ἐστι»
Αγαπητοί μου αδελφοί μεγάλη και λαμπρή η σημερινή ημέρα της εορτής της Ορθοδόξου πίστεως. Εορτάζουμε τον ερχομό της Θείας χάριτος στον κόσμο, την αρχή της αληθινής δικαιοσύνης, της αγιότητας, της φιλανθρωπίας του Θεού, στους ανθρώπους και στην κτήση όλη.
Η «Δεξιά τοῦ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν» και το χάος της ασέβειας, η πίκρα της αμαρτίας, τα κάθε είδους είδωλα, κατέπεσαν. Σταμάτησε κάθε φόβος και απειλή για τις ψυχές μας, ο Χριστός που είναι το φώς και το λιμάνι μας, τώρα μας καλεί· όλους ανεξαρτήτως, ήρθε και μας εξαγόρασε με το αίμα Του.
Γι΄ αυτό και στον καθένα μας πέφτει ο κλήρος της ευθύνης, της προετοιμασίας, να απαντήσουμε στο κάλεσμα που μας απευθύνει, διά της αγίας Του Εκκλησίας.
Αυτό έκανε και ο Ναθαναήλ, προετοιμαζόταν πνευματικά, μελετούσε τις Γραφές, προσευχόταν, καθάριζε την ψυχή του, για να συναντήσει τον Δημιουργό του. Ο Κύριός μας γνωρίζει την εσωτερική του ζωή, βλέπει την εργασία που κάνει για να μάθει την αλήθεια, την δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού. Είναι άδολος, απονήρευτος, αληθινός Ισραηλίτης, γη έτοιμη για να πέσει ο σπόρος Του.
Σε είδα λέγει στον Ναθαναήλ, κάτω από τη συκιά, αθέατο από την σχόλη και μέριμνα του κόσμου, σε είδα γεμάτο κατάνυξη και πόθο ιερό, συνετό και με απλότητα. Και ο λόγος αυτός του Χριστού μας, η φωνή Του που ανέστησε νεκρά σώματα όπως ο Λάζαρος αλλά και νεκρές ψυχές όπως ο ληστής και η πόρνη, φτάνει στην έτοιμη καρδιά του.
«Πιστεύω Κύριε ὅτι Ἐσύ εἶσαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ». Ομολογεί αμεσως, αφού ένιωσε πως έχει μπρστά του την αλήθεια και την δικαιοσύνη, πως Αυτός που του μίλησε είναι η Αυτοαγάπη, ο Σωτήρας των ψυχών, και θέλει να γίνει αμέσως μαθητής Του.
Αν θέλουμε αδελφοί μου να γνωρίσουμε και εμείς τον Χριστό, πρέπει να στολίσουμε την ψυχή μας με την αρετή της απλότητος και της απονήρευτης καρδιάς, διότι ο ίδιος ο Κύριός μας είπε: «Μακάριοι, εὐτυχισμένοι δηλαδή, όσοι είναι καθαροί στην καρδιά, γιατι αυτοί θα δουν τον Θεό»
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
(ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
Κυριακή 31η Μαρτίου 2013
«Καί ἐξορύξαντες χαλῶσι τόν κράββατον»
Δεύτερη Κυριακή των Νηστειών αγαπητοί αδελφοί, και η Αγία μας Εκκλησία μαζί με την φλογερή πίστη των φίλων του παραλύτου, όπου χάλασαν τη στέγη του σπιτιού και κατέβασαν τον άρρωστό τους στα πόδια του Χριστού, εορτάζει και τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, Επίσκοπο Θεσσαλονίκης, τον θαυματουργό.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Νάξιος λέγει για τον Άγιο Γρηγόριο ότι ο Θεόας μας τον έκανε φίλο του, διδάσκοντάς του τα Θεία μυστήρια και δίνοντάς του τα χαράσματα της διοράσεως και προοράσεως εκείνων που θα γίνουν μετά πολύ καιρό, ακόμα το χάρισμα της θείας συγγραφής ώστε να οδηγήσει και τους άλλους ανθρώπους στην αγάπη του Χριστού, στην αληθινή πίστη και ζωή της Ορθοδοξίας.
Πολυβασανισμένος και εξορισμένος από τον επισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης, επέστρεφε για να στηρίξει και να υπερασπιστεί την ορθόδοξη πίστη από τις αιρετικές δοξασίες των Δυτικών χριστιανών, ως που επικράτησε η ορθότητα και αγιότητα της πνευματικής του εμπειρίας, ότι δηλαδή ο Θεός μπορεί να βιωθεί μέσα σε κάθε καθαρή και ευλογημένη καρδιά, γι΄ αυτό απέρριπτε πως Τον Θεό μπορούμε να Τον γνωρίσουμε με το μυαλό και τη λογική!
Κάτι τέτοιο είδαμε και σήμερα στην Ευαγγελική περικοπή, όταν οι φίλοι του παραλύτου με καρδιά εμπνευσμένη από την πίστη στο Χριστό, κατορθώνουν το ακατόρθωτο για να Τον συναντήσουν.
Με σχοινιά κατεβάζουν το ανάπηρο σώμα του φίλου τους στα πόδια Του, αξιοθαύμαστο δείγμα πίστεως και αγάπης.
Ανοίγοντας τη σκεπή του σπιτιού οι φίλοι του παραλύτου, ανοίγουν κι ένα κομμάτι ουρανού, να φανερωθεί η αιώνια ελπίδα και βοήθεια του κόσμου, ο Σωτήρας Χριστός.
Αυτός που κατέβηκε από τον ουρανό και ήρθε ανάμεσα μας, ως δούλος και ευεργέτης, ως ξένος και λυτρωτής, αυτόν παρακαλούμε και εμείς: άνοιξε Κύριε και σε εμάς τη θεία ευσπλαχνία σου, πράυνε τα πάθη, ίασε μας από την παραλυσία της αδιαφορίας, της απιστίας του θυμού, Αμήν!
π. Σ. Τ.