ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ
Τη σημερινή Κυριακή, η Εκκλησία μας, εκτός των άλλων αγίων που μας προβάλλει, τιμά την ιερή μνήμη της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας όπως επίσης και του οσίου πατρός Ιωάννου του Δαμασκηνού. Η αγία Βαρβάρα καταγόταν από την Ηλιούπολη της Μικράς Ασίας και ήταν κόρη του Διόσκουρου ενός φοβερού ειδωλολάτρη και διώκτη των Χριστιανών. Η αγία εκτός από σωματική ομορφιά, διέθετε και πολλά πνευματικά χαρίσματα. Για το λόγο αυτό, θέλοντας ο πατέρας της, να την προστατέψει από κακές συναναστροφές, την έκλεισε σε ένα ψηλό πύργο, όπου διέμενε με άλλες νέες. Διέταξε μάλιστα, να οικοδομήσουν και ένα λουτρό, με δύο παράθυρα. Η αγία Βαρβάρα στο μεταξύ, είχε μάθει για τη χριστιανική πίστη και είχε πιστέψει στο Σωτήρα μας Χριστό. Είπε λοιπόν, στους εργάτες, να κατασκευάσουν όχι δύο, αλλά τρία παράθυρα στο λουτρό. Όταν ο Διόσκουρος επέστρεψε από κάποιο σύντομο ταξίδι του, εξεπλάγη, βλέποντας τα τρία παράθυρα. Στην απορία του, η κόρη του, του απάντησε, ως εξής: «Τα τρία παράθυρα φωτίζουν κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο!». Εννοούσε βέβαια την Αγία Τριάδα. Τον Πατέρα, Τον Υιό και το Πανάγιο Πνεύμα.
Στο άκουσμα αυτής της ομολογιακής απαντήσεως, ο Διόσκουρος θύμωσε πολύ και όρμησε να τη θανατώσει. Όμως η σεμνή Βαρβάρα κατάφερε να κρυφτεί πίσω από κάποιο βράχο. Όταν ο πατέρας της την ανακάλυψε την παρέδωσε στον ειδωλολάτρη άρχοντα της περιοχής Μαρκιανό, στον οποίο η μεγαλομάρτυς ομολόγησε την χριστιανική της πίστη.
Έπειτα από πολλά και σκληρά βασανιστήρια, την αποκεφάλισε ο ίδιος ο πατέρας της, το έτος 306 μετά Χριστόν. Η Θεία δίκη όμως τον τιμώρησε, αφού τον κατέκαυσε κεραυνός.
Η αγία Βαρβάρα είναι ένα δροσερό και πανεύοσμο πνευματικό ρόδο, που βγήκε από αγκάθι και παρόλο που έζησε μέσα στα αγκάθια του ειδωλολατρικού περιβάλλοντος, εν τούτοις, με την χάρη του Θεού, κατόρθωσε να ξεφύγει τις πολλαπλές παγίδες. Έμεινε στη χριστιανική πίστη. Διαχρονικά σκορπάει το πνευματικό της άρωμα και διασαλπίζει τη Νίκη του Σταυρού.
Θεραπεύει να λοιμώδη νοσήματα, φρουρεί τους μεταλλωρύχους και προστατεύει το Πυροβολικό μας.
Η ακλόνητη πίστη της, το θάρρος της και η γενναία ομολογία της ας μας παραδειγματίζουν!
Ο Ιερός Δαμασκηνός έζησε τον όγδοο μετά Χριστόν αιώνα. Είναι ο μεγαλύτερος δογματικός, θεολόγος, ποιητής και υμνογράφος της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, όπως επίσης και σοφός συγγραφέας πολλών συγγραμμάτων.
Καταγόταν από την Δαμασκό και προερχόταν από διακεκριμένη χριστιανική οικογένεια.
Ο πατέρας του ονομαζόταν Σέργιος και ήταν γενικός λογοθέτης, δηλαδή Πρωθυπουργός της Συρίας.
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός διέθετε εξαιρετική μόρφωση και ευφυΐα. Εν τούτοις, παρέμεινε σε όλη του τη ζωή απλός και ταπεινός.
Αφού έφτασε σε ανώτερα πολιτικά αξιώματα, έπειτα εγκατέλειψε τα εγκόσμια και πήγε στην Ιερά Μονή του Αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα όπου και μόνασε.
Αγωνίσθηκε εναντίον των αιρέσεων της εποχής του και καθόρισε την αλήθεια για τις ιερές εικόνες. Για χάρη της Ορθοδοξίας μας θυσίασε τα κοσμικά αξιώματα και τα πλούτη. Υπέφερε με προθυμία τα πάνδεινα για τους αγώνες του αυτούς. Έγινε Ομολογητής της πίστεως μας. Έφερε και τον βαθμό του Πρεσβυτέρου της Εκκλησίας μας.
Συνέγραψε και μελοποίησε την Οκτώηχο και πολλούς άλλους Ιερούς ύμνους. Επίσης είναι ο δημιουργός των τροπαρίων της Νεκρώσιμης Ακολουθίας, που είναι τόσο δυνατή σε νοήματα.
Αν ο Μέγας Αθανάσιος έσωσε την Ορθοδοξία μας από την αρειανή πλάνη, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός την έσωσε από την λαίλαπα της εικονομαχίας.
Γι’ αυτό θα πρέπει να γνωρίζουμε αυτόν τον πολυδιάστατο και χαρισματικό Εκκλησιαστικό Πατέρα και να αντλούμε από αυτόν δύναμη και παράδειγμα ταπεινώσεως, αυταπαρνήσεως, πίστεως, θελήσεως και ομολογίας.
Οι πρεσβείες και οι ευχές του, μαζί με τις πρεσβείες και τις ευχές της αγίας ενδόξου μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, ας είναι μαζί μας! Αμήν.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
Κυριακή ΙΑ΄ Λουκά 11η Δεκεμβρίου 2011
(Λουκ. 14, 16-24)
Η παραβολή του μεγάλου δείπνου που ακούσαμε σήμερα είναι λίγο - πολύ σε όλους μας γνωστή. Ένας άνθρωπος ετοίμασε ένα δείπνο και κάλεσε πολύ κόσμο, αλλά όταν ήρθε η ώρα και έστειλε τον υπηρέτη του για να τους ειδοποιήσει πως όλα ήταν έτοιμα, άρχισαν ο ένας μετά τον άλλο να αρνούνται την πρόσκληση, προφασιζόμενοι διάφορες αιτίες. Ο ένας είπε ότι αγόρασε ένα χωράφι, και πρέπει να πάει να το δει, ο άλλος ότι αγόρασε πέντε ζευγάρια βόδια και πρέπει να πάει να τα δοκιμάσει, ένας τρίτος ότι παντρεύτηκε, και όλοι τους παρακαλούν τον οικοδεσπότη να τους συγχωρήσει για την απουσία τους. Τότε θύμωσε ο οικοδεσπότης και έστειλε το δούλο του να καλέσει από τους δρόμους και τις πλατείες τους φτωχούς, τους ανάπηρους και τους τυφλούς. Και σαν είδε ότι ακόμα υπήρχε χώρος, τον έστειλε ξανά, λέγοντάς του να ψάξει περισσότερο και να βρει τους ενδεείς και να τους πείσει να πάνε, αφού κανένας από όσους είχαν αρχικά κληθεί δεν πρόκειται να συμμετάσχει στο δείπνο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χριστός παρομοιάζει τη Βασιλεία του Θεού με δείπνο, με τράπεζα εορταστική στην οποία καλεί τους φίλους Του και όλοι μαζί γεύονται την κοινωνία με το Θεό. Η σημερινή όμως παραβολή διαφέρει αρκετά από τις άλλες, όπου ο Κύριος τονίζει την ανάγκη της σωστής προετοιμασίας εκ μέρους μας, προκειμένου να συμμετάσχουμε στη Βασιλεία του Θεού. Γι αυτό και θυμόμαστε ότι δεν έγινε δεκτός εκείνος που δεν είχε «ένδυμα γάμου», εκείνος δηλαδή που δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος. Εδώ όμως βλέπουμε να καλεί ο οικοδεσπότης τους φτωχούς, τους ρακένδυτους, τους ταλαιπωρημένους, χωρίς να δίνει σημασία ούτε στην εμφάνιση ούτε στην ενδυμασία τους. Δεν πρόκειται όμως για αντίφαση, αλλά για αναφορά του Χριστού σε διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, σε αυτούς που έχουν κληθεί στη Βασιλεία Του και σε εκείνους που αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη του αληθινού Θεού.
Οι προσκεκλημένοι της σημερινής παραβολής είναι όλοι εκείνοι που έχουν γνώση του Θεού, που έχουν ακούσει το Ευαγγέλιο και καλούνται από το Χριστό να συμμετάσχουν στην αλήθεια της κοινωνίας μαζί Του. Εξέπεσαν ωστόσο, εξαιτίας του ασθενούς τους λογισμού και της προσκολλήσεώς τους στα υλικά και βιοτικά πράγματα. Αυτοί που είπαν «αγρόν ηγόρασα» είναι εκείνοι που απασχολούν το νου τους με άλλες σκέψεις και κοσμοθεωρίες, παραιτούμενοι από τη μελέτη του λόγου του Θεού και της αληθινής Ζωής. Εκείνοι που αγόρασαν τα βόδια είναι που ασχολούνται με τις βιοτικές μέριμνες και καταναλώνουν σε αυτές όλο τους το ενδιαφέρον και την ενεργητικότητα, λησμονώντας τα πνευματικά. Και τέλος εκείνος που μόλις είχε παντρευτεί, επειδή θεωρεί ότι στην συζυγική κοινωνία βρίσκεται το παν, αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που προτιμούν τις επίγειες απολαύσεις από τις επουράνιες.
Η Βασιλεία όμως του Θεού δεν εξαρτάται από τη θέληση ή τη διάθεση των ανθρώπων, αλλά από την παρουσία του Θεού, που έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει τον άνθρωπο και να τον ζωοποιεί. Καλεί λοιπόν τους πτωχούς τω πνεύματι, δηλαδή τους ταπεινούς και τους πλουτίζει με τη θεϊκή Του σοφία. Καλεί τους ανάπηρους και τους κάνει υγιείς. Καλεί τους χωλούς και βαδίζουν τον ορθό δρόμο. Καλεί τους τυφλούς, ώστε να βλέπουν το φως το αληθινό. Η σοφία του Θεού υπερβαίνει τις ανθρώπινες αδυναμίες και η Εκκλησία, όπου το πνευματικό δείπνο της Βασιλείας του Θεού προσφέρεται σε όλους μας κάθε Κυριακή και κάθε γιορτή, είναι ο χώρος όπου ο άνθρωπος θεραπεύεται από κάθε πνευματική ασθένεια ή αναπηρία και μεταμορφώνεται σε τέκνο του Θεού.
Η Εκκλησία είναι η διαρκής υπενθύμιση και η διαρκής ανανέωση της πρόσκλησης που ο Χριστός απευθύνει σε όλους μας. Έχουμε το προνόμιο να ανήκουμε στους ανθρώπους που έχουν γνωρίσει την αλήθεια που ο Θεός αποκάλυψε στον κόσμο και ως εκ τούτου ανήκουμε σε αυτούς που έχουν δεχτεί την πρόσκληση να συμμετάσχουμε στο δείπνο της Βασιλείας Του. Απομένει σε μας να αποδεχτούμε τούτη την πρόσκληση, και να μη παρασυρθούμε ούτε από ανθρώπινες κοσμοθεωρίες, ούτε από βιοτικές μέριμνες, ούτε από τις προσωπικές μας επιθυμίες. Απομένει σε μας να αποδεχτούμε την πρόσκληση του Θεού και να προετοιμαστούμε κατάλληλα, ώστε να αξιωθούμε να ζήσουμε και την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, που πλησιάζει, σε όλο της το πνευματικό μεγαλείο! Αμήν.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
18η Δεκεμβρίου 2011
(Μτθ. 1, 1-25)
Όσο πλησιάζει η ευλογημένη ημέρα των Χριστουγέννων, τόσο περισσότερο μας προετοιμάζει η Αγία μας Εκκλησία, για το μεγάλο και κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός. Ακριβώς στην προετοιμασία αυτή εντάσσεται και η Ευαγγελική περικοπή η οποία αναγνώστηκε στους Ιερούς μας Ναούς σήμερα.
Έχει πολύ σημαντικό μήνυμα να μας δώσει ο γενεαλογικός κατάλογος των προγόνων του Κυρίου μας Ιησού κατά το ανθρώπινον, που μας παραθέτει ο Ιερός Ευαγγελιστής Ματθαίος. Θέλει να μας δείξει ότι ο εκ της Παρθένου ερχόμενος Κύριος, είναι κατ’ ευθείαν απόγονος του Προφήτη και βασιλιά Δαυίδ, και του μεγάλου Πατριάρχη Αβραάμ.
Σε τι όμως ωφελεί η γνώση και πραγματικότητα ότι ο Ιησούς είναι απόγονός του Δαυίδ και του Αβραάμ; Ο Θεός και στις δύο αυτές μεγάλες προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, στις οποίες οι Εβραίοι έχουν μεγάλη υπόληψη, είχε σαφώς και επανειλημμένως υποσχεθεί ότι από τους απογόνους του θα γεννηθεί άρχοντας και βασιλέας αιώνιος, του οποίου το κράτος θα είναι θαυμαστό και η βασιλεία ακατάλυτη, και θα βασιλεύσει στους αιώνες. Επομένως ο Χριστός, του οποίου τη γέννηση περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, είναι ο Μεσσίας, τον οποίο ο Θεός υποσχέθηκε στους εκλεκτούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης.
Στη συνέχεια της Ευαγγελικής περικοπής, ο ιερός Ματθαίος μας περιγράφει τα γεγονότα που προηγήθηκαν της υπερφυσικής γέννησης του Χριστού. Φαίνεται καθαρά η δυσχερής θέση του Ιωσήφ όταν διαπιστώνει την εγκυμοσύνη της Παναγίας. Ακολούθως περιγράφεται η επέμβαση του ουρανού, μέσω του αγγέλου, ο οποίος άγγελος του λύνει την απορία και του αποκαλύπτει ότι «το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου».
Ακόμα το ιερό κείμενο μας αποκαλύπτει τη βιβλική σχέση και σύνδεση που διέπουν τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης με τα γεγονότα που πραγματοποιούνται και ερμηνεύουν τις αναμενόμενες «ρήσεις των Προφητών» στο Θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Πόσο χαρακτηριστικά είναι τα θεόπνευστα λόγια του Ματθαίου: «Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστί μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Μτθ. Α 22-23).
Φυσικά ο όντως «δίκαιος» Ιωσήφ, παρέλαβε την μητέρα του Παιδίου και «ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν» (Μτθ. Α 24-25).
Στον τελευταίο (25ο) στίχο της περικοπής, διακηρύσσεται καθαρά ότι η Παρθένος έμεινε Παρθένος ισοβίως. Ότι ο Ιωσήφ, κατανόησε το σχέδιο του Θεού, και με σεβασμό μοναδικό στάθηκε απέναντί της Παναγίας και Θεοτόκου, και ουδείς άλλος δεσμός τον συνέδεσε μαζί της πλην της παραδειγματικής προστασίας την οποία της εξασφάλισε.
Το σχέδιο της σωτηρίας μας πραγματοποιήθηκε! Η σωτηρία μας είναι ο Ιησούς Χριστός. Ας προσέξουμε πολύ, μην απατηθούμε ότι αλλού και όχι στον Σωτήρα Χριστό θα βρούμε την σωτηρία μας!
Ας έχουμε πάντοτε υπ’ όψιν μας ότι «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθείναι υμάς» (Πράξ. Αποστόλων Δ΄ 12), δηλαδή, δεν είναι δυνατόν με τίποτε άλλο να επιτύχουμε την σωτηρία, που μας υποσχέθηκε ο Θεός. Γιατί δεν υπάρχει κάτω από τον ουρανό πλην του ονόματος του Ιησού, κανένα άλλο όνομα, το οποίο να έχει δοθεί από το Θεό μεταξύ των ανθρώπων και δια του οποίου ορίστηκε να σωθούμε όλοι εμείς.
Τώρα που ετοιμαζόμαστε να ξαναγιορτάσουμε τη Θεία Γέννηση του Σωτήρος και Λυτρωτού μας, ας νοιώσουμε την παρουσία Του πιο πολύ, ας ζητήσουμε να μας αξιώσει να δεχθούμε τη σωτηρία που μας προσφέρει, ας Τον παρακαλέσουμε να έρθει στις ψυχές μας, να γεννηθεί αλλά και να μείνει σ’ αυτές! Αμήν.
π.Ε.Τ.