Ὁ νέος ἐνοριακός ναός τῆς Μάρπησσας, πού εἶναι ἀφιερωμένος, ὅπως καί ὁ παλαιός, στή Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, βρίσκεται σέ περίοπτη θέση, δυτικά τοῦ χωριοῦ. Εἶναι τρουλλαῖος ναός, τύπος ἐλεύθερου σταυροῦ. Ὁ τροῦλλος τοῦ ναοῦ εἶναι ὀκτάπλευρος καί καλύπτεται μέ κεραμίδια. Μέ τόν ἴδιο τρόπο καλύπτονται καί οἱ θόλοι τῶν τεσσάρων σκελῶν τοῦ σταυροῦ. Στή δυτική ὄψη τοῦ ναοῦ, στήν ὁποία βρίσκεται καί ἡ κύρια εἴσοδός του, εἶναι προσαρτημένο διώροφο κωδωνοστάσιο. Στήν ἴδια ὄψη ὑπάρχει πρόπυλο, τό ὁποῖο στηρίζεται σέ τέσσερις κολῶνες καί καλύπτεται μέ τρία σταυροθόλια. Μπροστά στό ναό ὑπάρχει εὐρύχωρη πλατεῖα, πού εἶναι στρωμμένη μέ ψαρόπλακες. Δεξιά τῆς κεντρικῆς εἰσόδου στό ναό, εἶναι ἐντοιχισμένη μεγάλη μαρμάρινη πλάκα, στήν ὁποία ἔχει χαραχθεῖ ἡ παρακάτω ἐπιγραφή: Ὁ πάνσεπτος οὗτος Ἱερός Ναός τῆς τοῦ Σωτῆρος Θείας Μεταμορφώσεως ὠκοδομεῖται ἀρχιερατεύοντος Παροναξίας τοῦ σεβ. Μητροπολίτου κ. Ἐπιφανίου τοῦ Ὑδραίου πρωτοβουλία καί φροντίδι τῶν αὐταδέλφων Δημητρίου καί Εὐστρατίου Ν. Ἀλιπράντη, θεμελιωθείς τῇ Βʹ Ηʹ αϠξαʹ (2) καί ἐγκαινιασθείς τῇ Βʹ Η αϠοʹ (3) ἔκτισται δέ ἐπί οἰκοπέδου δωρηθέντος ὑπό τῆς Κοινότητος Μαρπήσσης καί τοῦ Συνδέσμου Μαρπησσαίων καί Ἀρχιλοχιτῶν, δαψιλῇ τῇ κρατικῇ ἐπιχορηγήσει καί τῇ συνδρομῇ Γεωργίου Φραντζῆ καί τῶν γονέων αὐτοῦ Ἰωάννου καί Γεωργίας, ἔτι δέ καί τῶν ἁπανταχοῦ Μαρπησσαίων καί Παρίων, σύν πᾶσι δέ τούτοις, κόπῳ καί ἐπιστασίᾳ τοῦ ἐφημερίου Αἰδ. Γεωργίου Ἀντ. Στάμενα. Σέ μιά πολύ μικρή πλάκα, ἐντοιχισμένη κι αὐτή στήν πρόσοψη τοῦ ναοῦ, εἶναι γραμμένα τά ἑξῆς: Ὁ Ἱερός ναός οὗτος τῆς Θείας τοῦ Σωτῆρος Μεταμορφώσεως Μαρπήσσης Πάρου, ἀνηγέρθη ὑπό τοῦ διακεκριμένου ἐμπειροτέχνου καί εἰδικοῦ ναοδόμου Χρήστου Ἰ. Στέλλα καί τοῦ υἱοῦ του Ἰακώβου, τῶν Παρίων, ἔν ἔτει 1962 - 1970. Τό ἐσωτερικό τοῦ ναοῦ εἶναι ὅλο εἰκονογραφημένο. Ἀριστερά καί δεξιά τοῦ Ἱεροῦ Βήματος ὑπάρχει ἀπό μία κόγχη. Ἡ βόρεια χρησιμοποιεῖται ὡς πρόθεση καί ἡ νότια, ὡς διακονικό. Ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι στό κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Τό τέμπλο, σύγχρονο, μαρμαρόγλυπτο, ἔχει τίς παρακάτω εἰκόνες: Ἀριστερά τῆς Ὡραίας Πύλης: α) Παναγία ἔνθρονη. Ἔχει τήν ἐπιγραφή: Δέησις Ἀποστόλου καί Μοσχούλας Μελανίτου καί τῆς θυγατρός των Μαρίας. β) Μεταμόρφωσις τοῦ Χριστοῦ. Κάτω ἡ ἀφιερωτική ἐπιγραφή: Δέησις Ἀναργύρου Νικολάου Πουλίου καί τῆς συζύγου αὐτοῦ Μαρουσῶς. Καί δεξιά: α) Ἰησοῦς Χριστός ἔνθρονος. Ἐπιγραφή: Δέησις Γεωργίου Τζανακόπουλου καί Ἀνεζῶς. Καί β) Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος. Δέησις Μαρίας Σιταρᾶ. Στό πέτασμα τῆς Ὡραίας Πύλης, εἰκονίζεται ὁ Χριστός μέσα στό Ἅγιο Ποτήριο. Ἔχει τίς ἐπιγραφές: Ἐπάνω, ὁ Ἄρτος τῆς ζωῆς καί κάτω: Δέησις ἱερέως Γεωργίου Στάμενα, εἰς μνήμην γονέων Ἀντωνίου καί Μαρίας καί ἱερέως Ἰωάννου Στάμενα. Στά δύο βημόθυρα εἰκονίζεται ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου. Στή θύρα τῆς βόρειας κόγχης, εἰκονίζεται ὁ Ἄρχων Μιχαήλ, μέ τήν ἐπιγραφή: Δέησις Μιχαήλ Γ. Τσιγώνια, ἐνῶ στή θύρα τῆς νότιας κόγχης, ὁ Ἄρχων Γαβριήλ, μέ τήν ἀφιέρωση: Δέησις Βασιλείου Μαρμαρᾶ εἰς μνήμην τῆς συζύγου του Ἐρατῶς, γένος Ἀλιπράντη. Ὅλες οἱ εἰκόνες τοῦ τέμπλου πού ἀναφέρθηκαν παραπάνω, σύμφωνα μέ ἐπιγραφές πού βρίσκονται σ' αὐτές, εἶναι ἔργα τοῦ ἁγιογράφου Β. Ἀφεντούλη, τοῦ ἔτους 1970. Ὁ ἀρχιερατικός θρόνος, δεξιά, καί ὁ χαμηλός ἄμβωνας, ἀριστερά, εἶναι ξύλινοι μέ γλυπτές διακοσμήσεις. Μέσα στό Ἱερό Βῆμα βρίσκεται ὁ νέος ἐπιτάφιος τοῦ ναοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ξυλόγλυπτος καί ἀποτελεῖ ἀφιέρωμα τῆς οἰκογένειας τοῦ ἰατροῦ κ. Νικολάου Πούλιου. Σέ ἐπαφή μέ τόν ἐνοριακό ναό τῆς Μεταμορφώσεως, ἔχει ἀναγερθεῖ πολύ μικρό παρεκκλήσιο, τό ὁποῖο, σύμφωνα μέ ἐπιγραφή πού εἶναι σκαλισμένη σέ μικρή μαρμάρινη πλάκα, ἐντοιχισμένη πάνω ἀπό τή θύρα εἰσόδου του, εἶναι ἀφιερωμένο στόν Ἅγ. Ἀντώνιο. Τό παρεκκλήσιο αὐτό ἔχει ἀναγερθεῖ στή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ πρωτοπρ. Γεωργίου Στάμενα, παλαιοῦ ἐφημερίου τοῦ ναοῦ (4), τοῦ ὁποίου ὁ τάφος βρίσκεται μέσα. Ὁ μικρός αὐτός ναός, ἔχει βαθμιδωτή πρόσοψη μέ μικρό κτιστό καμπαναριό. Στόν ἴδιο χῶρο, ἐλάχιστα μέτρα νοτιώτερα ἀπό τό παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου, γιά τό ὁποῖο ἔγινε προτύτερα λόγος, βρίσκεται τό νεόδμητο κτίριο, στό ὁποῖο στεγάζεται ἡ Συλλογή Βυζαντινῶν Εἰκόνων τῆς Μάρπησσας. Ἡ Συλλογή αὐτή, εἶναι ἔγο τοῦ ἀείμνηστου ἱερέα Γεωργίου Στάμενα καί γιά τόν λόγο αὐτόν, μπροστά στό κτίριο τῆς Συλλογῆς, δεξιά τῆς θύρας εἰσόδου σ' αὐτό, ἔχει τοποθετηθεῖ ἡ μαρμάρινη προτομή του. Πρίν ἀναγερθεῖ τό κτίριο αὐτό, ἡ Συλλογή στεγαζόταν στό παρακείμενο παλαιό δίκλιτο παρεκκλήσιο τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου καί τῆς Ἁγίας Ἄννας. (ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ) 1. Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα τόν ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ αἰδεσ. π. Νικόλαο Βιτζηλαῖο, γιά τήν βοήθεια πού μοῦ πρόσφερε κατά τήν ἐπίσκεψή μου στούς ναούς τῆς ἐνορίας του. 2. = 2 - 8 - 1961 3. = 2 - 8 - 1970 4. Ὁ μακαριστός πρωτοπρ. Γεώργιος Στάμενας (1927 - 1997), ἀδελφός κατά σάρκα τοῦ σημερινοῦ Μητροπολίτου Παροναξίας κ. Ἀμβροσίου, ὑπῆρξε σεμνός καί δραστήριος κληρικός. Ὑπηρέτησε, ὡς ἐφημέριος, μέ ζῆλο καί ἀφοσίωση τό χωριό του, τή Μάρπησσα. Ἀνακαίνισε καί ἀποκατάστησε πολλά παρεκκλήσια καί ἐξωκλήσια τῆς ἐνορίας του, που κινδύνευαν νά καταρρεύσουν ἀπό τή φθορά τοῦ χρόνου, πραγματοποίησε τήν Συλλογή Βυζαντινῶν Εἰκόνων τῆς Μάρπησσας καί πρωτοστάτησε στήν ἀνέγερση τοῦ νέου ἐνοριακοῦ ναοῦ της. Γιά τούς λόγους αὐτούς, τό Κοινοτικό Συμβούλιο τῆς τέως Κοινότητας Μάρπησσας, ὀνόμασε τήν πλατεία πού βρίσκεται μπροστά στό νέο ἐνοριακό ναό τοῦ χωριοῦ: Πλατεία παπα-Γιώργη Στάμενα.