«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Κυριακή 4η Μαΐου 2014
Το Ιερό ευαγγελικό ανάγνωσμα που ακούσαμε σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί μας θυμίζει και πάλι τα δραματικά γεγονότα που έγιναν το απόγευμα εκείνης της Μεγάλης ημέρας της Παρασκευής πριν από το Πάσχα, δηλαδή της Αποκαθήλωσης και της Ταφής του Κυρίου Ιησού Χριστού, καθώς επίσης και το χαρμόσυνο και υπέρλαμπρο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου μας που έγινε γνωστό «λίαν πρωί της μίας Σαββάτων»
Για δύο λόγους γίνεται αυτή η υπενθύμιση από την Αγία μας Εκκλησία.
Ο πρώτος λόγος είναι να προβάλλει και να τιμήσει τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στα μεγάλα αυτά γεγονότα.
Γι αυτό η Τρίτη Κυριακή από την Ανάσταση και όλη η εβδομάδα που ακολουθεί είναι αφιερωμένη στην τιμή και την ιερή μνήμη του Ιωσήφ από Αριμαθαίας ευσχήμονος βουλευτού, του νυκτερινού μαθητή του Κυρίου, Νικοδήμου, αυτόπτων ενεργών μαρτύρων της Ταφής του Χριστού και των Μυροφόρων γυναικών, των πρώτων ευαγγελιστριών της Αναστάσεως του Κυρίου.
Όταν ο Εσταυρωμένος είχε ήδη εκπνεύσει επί του Σταυρού και οι μαθητές που μέχρι πριν από λίγο έδιναν όρκους με πρώτο τον Πέτρο, ότι θα τον ακλουθούσαν μέχρι θανάτου, τον είχαν εγκαταλείψει γεμάτοι φόβο, και «τότε», γράφει ο ευαγγελιστής, «οι μαθηταί πάντες αφέντες αυτόν έφυγον» (Ματθ. 26, 56 . Ακόμη δε και αυτός ο δυναμικός Πέτρος τον είχε αρνηθεί τρείς φορές. Τότε δύο αφανείς Μαθητές που δεν είχαν ζήσει από κοντά όλα εκείνα τα θαύματα που είχε τελέσει ο Χριστός, δεν είχαν ακούσει όλες εκείνες τις Θείες Αποκαλύψεις για το πρόσωπο του Θεανθρώπου όπως οι διασκορπισμένοι τώρα μαθητές, μη αντέχοντας να βλέπουν εγκαταλελειμμένο Αυτόν που αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Κινούμενοι από «αγάπη που έξω βάλλει τον φόβον», παρουσιάζονται στον Πιλάτο και ζητούν το σώμα του Ιησού. Αφού λαμβάνουν την άδεια έρχονται στον Γολγοθά όπου με κατάνυξη και ιερό δέος αποκαθηλώνουν το Πανάχραντο Σώμα του Χριστού, του βάζουν τα απαραίτητα για την ταφή αρώματα, το τυλίγουν σε καινούργιο σεντόνι και το τοποθετούν σε αχρησιμοποίητο λαξευτό μνημείο. Και το φράζουν με «λίθον μέγαν σφόδρα».
Τώρα, κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει τον τάφο να βάλει έστω ένα λουλουδάκι μπροστά σ’ Αυτόν, τον Δημιουργό του Σύμπαντος Κόσμου, να δώσει ένα τελευταίο φόρο τιμής στον Μεγάλο Διδάσκαλο. Ο τάφος φρουρείται αυστηρά από κουστωδία.
Και όμως αγαπητοί μου Αδελφοί υπάρχουν κάποια πρόσωπα που τολμούν, αδύναμα στην εξωτερική εμφάνιση, δυνατά στην καρδιά και στη ψυχή, είναι οι γυναίκες Μυροφόρες με επικεφαλής την Παναγία.
Εδώ πρέπει να πούμε ότι πρώτη απ’ όλους τους ανθρώπους, όπως ήταν σωστό και δίκαιο, ἡ Θεοτόκος είδε, ανεγνώρισε, απήλαυσε την ομιλία του και άγγισε τα άχραντα πόδια του Αναστάντα Ιησού, του Υιού της και Θεού της, έστω και αν οι ευαγγελιστές δεν το λέγουν αυτό φανερά, μη θέλοντας να φέρουν ως μάρτυρα τη Μητέρα του Χριστού για να μη δώσουν αφορμή υποψίας στους διαχρονικά απίστους. Παρ’ όλα αυτά ο Ευαγγελιστής Ματθαίος το υπονοεί όταν λέγει, «ήλθε ἡ Μαγδαληνή Μαρία και η άλλη Μαρία», η άλλη Μαρία είναι οπωσδήποτε ἡ Θεομήτωρ.
Αυτές λοιπόν οι αδύναμες γυναίκες, δεν υπολόγισαν κανένα εμπόδιο, ούτε τους Ιουδαίους, ούτε την κουστωδία, ούτε την αμετακίνητη για τις δυνάμεις των βαριά πέτρα του μνημείου. Όλα τα παραβλέπουν ακόμη και τον φόβο που μαγκώνει και λιγώνει τις καρδιές τους τον διώχνουν και στη θέση του ανδριεύει η γλυκιά αγάπη στο πρόσωπο του Ιησού. Για την τόλμη τους, τον ηρωισμό τους, την μεγάλη τους αγάπη, αξιώνονται πρώτες από όλους αυτές το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, «ηγέρθη ουκ έστιν ώδε.
Τα πρόσωπα των παραπάνω Αγίων, ανδρών και γυναικών αλλά και όλων των Αγίων της Εκκλησίας μας αποκαλύπτουν την ουσία και τη δύναμη της πίστεως, την αληθινή σχέση και κοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. Ο Ευσχήμων Ιωσήφ, Νικόδημος και οι Μυροφόρες Γυναίκες είναι πρότυπα που μαρτυρούν γνήσια ευλάβεια και αληθινή αγάπη προς το πρόσωπο του Χριστού
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο δεύτερος λόγος που μας υπενθυμίζει η Αγία μας Εκκλησία τα Κοσμοσωτήρια αυτά γεγονότα των Μεγάλων εκείνων Ημερών, ο οποίος είναι το να ζήσουμε και εμείς το χαρμόσυνο Μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, όχι όπως θέλει το κοσμικό φρόνημα με χαρές και πανηγύρια του τύπου κάψαμε τον Ιούδα, ψήσαμε και το αρνί, κάναμε το Πάσχα, αλλά να το ζήσουμε και να το γνωρίσουμε όπως οι Άγιοι μας, με αληθινή πίστη που να την διακρίνει η τόλμη και ο ηρωισμός.
Τόλμη να πολεμήσουμε και να διώξουμε τα πάθη μας που μας αδρανοποιούν πνευματικά και μας κρατούν χαμηλά στο σκοτάδι και στη θέση τους να βάλουμε την θέληση, την επιμονή και την υπομονή στο θέλημα του Θεού που μας χαριτώνει, μας ανεβάζει και φωτίζει την ύπαρξη μας. Τόλμη να πλησιάσουμε, να συναντήσουμε τον Τραφέντα και Αναστάντα Χριστό προσκομίζοντας τα δικά μας μύρα, που θα πρέπει να είναι τα δάκρυα της μετανοίας μας, οι αρετές μας και ο κατά Θεόν πνευματικός μας αγώνα.
Ηρωισμός να σταθούμε απέναντι στην κουστωδία των σύγχρονων αντιλήψεων που φυλάσσουν τάχα τα δικαιώματα και της ελευθερίες του σύγχρονου ανθρώπου αλλά στην ουσία γκρεμίζουν και ενταφιάζουν κάθε πατροπαράδοτη αξία που δίνει υπόσταση στο ανθρώπινο πρόσωπο και κάνει ανθρώπινη κάθε κοινωνία. Ηρωισμός να σταθούμε απέναντι στην πέτρα της απιστίας, που όλα επιτρέπονται, που θεοποιεί την ύλη και τις απολαύσεις, που δημιουργεί ανθρώπινα είδωλα, αλλά που στο τέλος κάνει τον άνθρωπο ένα νούμερο ηλεκτρονικής επεξεργασίας κάποιων κέντρων εξουσίας
Αγαπητοί μου αδελφοί όσο πολυπληθής και αν είναι στην εποχή μας η κουστωδία των αντιλήψεων του κοσμικού φρονήματος όσο βαριά και αν είναι η πέτρα της απιστίας μέσα στις καρδιές κάποιων ανθρώπων που θέλουν να εξουσιάσουν την ανθρωπότητα, ένα είναι σίγουρο και αμετακίνητο εις τους αιώνας ότι με πίστη αληθινή παρόμοια με αυτή των αγίων προσώπων του σημερινού Ευαγγελίου που θα την διακρίνει η τόλμη, ο ηρωισμός και ή γλυκιά αγάπη για τον Αναστημένο Ιησού ο καθένας από εμάς θα μπορέσει να ξεπεράσει κάθε δυσκολία, να υπερβεί κάθε εμπόδιο, να νικήσει και να αξιωθεί του φωτός και της χαράς της Αναστάσεως, Αμήν !!!
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
Κυριακή 11η Μαΐου 2014
Στην σημερινή Κυριακή Δ΄ ( τέταρτη) από του Πάσχα Αγαπητοί μου Αδελφοί η Αγία μας Εκκλησία μας προβάλλει το θαύμα της θεραπείας του παραλύτου της Ιερουσαλήμ από τον Κύριο μας. Εκεί στα Ιεροσόλυμα κοντά στην πύλη που λεγόταν Προβατική υπήρχε μία δεξαμενή ονόματι Βηθεσδά που στα Ελληνικά σημαίνει, οίκος ελέους- ευσπλαχνίας . Η δεξαμενή αυτή ήταν ένας ιερός τόπος, ήταν ένα Αγίασμα όπως λέμε εμείς οι Ορθόδοξοι. Γύρω από την δεξαμενή αυτή υπήρχαν πέντε στοές, υπόστεγα θα λέγαμε σήμερα, όπου κάθετο μεγάλος αριθμός ανθρώπων οι οποίοι έπασχαν από διάφορες σοβαρές αρρώστιες , άλλοι ήταν τυφλοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι χωλοί, άλλοι παράλυτοι. Όλοι αυτοί οι άρρωστοι περίμεναν την από καιρό σε καιρό κάθοδο ενός αγγέλου ο οποίος «εττάρατε το ύδωρ», του έδινε ιαματική χάρη και ο πρώτος που θα προλάβαινε να κατέβει στο νερό θα γινόταν αμέσως καλά από οποιαδήποτε ασθένεια και αν υπέφερε.
Αυτή την φορά όμως δεν ήλθε άγγελος Κυρίου, ήλθε ο ίδιος ο Κύριος του ουρανού και της γής, ο δημιουργός του Σύμπαντος Κόσμου, ο δημιουργός των Αγγέλων και των ανθρώπων, ο οποίος στάθηκε κοντά σε ένα άνθρωπο παράλυτο που ήταν εκεί μόνος και έρημος επί τριάντα οχτώ ολόκληρα χρόνια και περίμενε καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου. Ο Χριστός του κάνει μια παράδοξη ερώτηση , θέλεις να γίνεις καλά; Τότε ο άρρωστος του απάντησε με παράπονο Κύριε δεν έχω άνθρωπο να με βοηθήσει να μπω πρώτος στη δεξαμενή όταν ταραχθεί το νερό και έτσι μπαίνει άλλος πριν από μένα. Του λέγει τότε ο Χριστός στάσου στα πόδια σου, σήκωσε το κρεβάτι σου και περπάτησε να πας στο σπίτι σου…. Θαύμα μεγάλο!! αμέσως ο επί τριάντα οχτώ χρόνια παράλυτος έγινε καλά, στάθηκε στα πόδια του, σήκωσε το κρεβάτι του και περιπατούσε . Σκανδαλίστηκαν οι Ιουδαίοι και τον εμπόδιζαν να σηκώνει το κρεβάτι του επειδή ήταν Σάββατο, εκείνος τους έλεγε ότι αυτός που με έκανε καλά μου είπε να το κάνω αυτό. Εν τω μεταξύ ο Κύριος είχε απομακρυνθεί ανάμεσα από τα πλήθη. Γερός και δυνατός τώρα ο πρώην παράλυτος τρέχει στο ναό για να προσευχηθεί και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό, εκεί τον συναντά ο Χριστός και του λέγει, κοίταξε έγινες καλά μην αμαρτάνεις πια, για να μη σου συμβεί κάτι χειρότερο.
Πολλά είναι εκείνα τα σημεία του σημερινού ευαγγελίου που περιέχουν αλήθειες ζωής και σωτηρίας
Θα ήθελα στην αγάπη σας να σταθούμε σήμερα μόνο στο σημείο εκείνο που ο Χριστός έκανε την παράδοξη ερώτηση στον παράλυτο: «θέλεις υγιής γενέσθαι» θέλεις να γίνεις καλά; Αλήθεια!! ποιος δεν θέλει την υγεία του; Όμως την ερώτηση αυτή την έκανε ο Χριστός γιατί ως Θεός παντογνώστης και ιατρός ψυχών τε και σωμάτων είχε διαγνώσει βαθύτερο πρόβλημα ασθένειας από αυτό που φαινόταν εξωτερικά. Υπήρχε ψυχική αρρώστια και εκεί για να επέμβει ο Χριστός θέλει την ελεύθερη συγκατάθεση του ανθρώπου . Στην συγκεκριμένη περίπτωση, προς Θεού δεν είναι κανόνας αυτό, το τονίζω και πάλι, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η αρρώστια του παραλυτικού ήταν αποτέλεσμα της αμαρτίας του, και η αμαρτία είναι αρρώστια της ψυχής και για να γίνει υγιής ο παράλυτος πρέπει πρώτα να θελήσει ελεύθερα να απαρνηθεί την αμαρτία του.
Και σήμερα αν γινόταν σε εμάς αυτή η ερώτηση θα την θεωρούσαμε παράδοξη και θα λέγαμε είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιος που δεν θέλει την υγεία του; Και όμως πολλές φορές ο βίος μας μαρτυρεί ότι αδιαφορούμε για την υγεία μας, ότι δεν θέλουμε να γίνουμε υγιείς και εδώ μιλάμε για την υγεία που αφορά τον όλο άνθρωπο. Και αυτό αποδεικνύεται ως εξής: Ο κάθε άνθρωπος στην ολότητα του αποτελείται από σώμα και ψυχή. Σε αυτή την ζωή ούτε το σώμα μπορεί να υπάρχει μόνο του, ούτε η ψυχή μπορεί να υπάρχει μόνη της. Για το σώμα μας λοιπόν κάνουμε πολλά. Τις περισσότερες φορές τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια αυτά που μας λέει η ιατρική επιστήμη παίρνουμε με τάξη τα φάρμακα που μας δίδει ο γιατρός, κάνουμε τις απαραίτητες δίαιτες, αφιερώνουμε ώρες στο γυμναστήριο για να έχουμε δυναμικό σώμα, του δίνουμε καλό φαγητό για να συντηρηθεί, το ποτίζουμε για να μη πάθει αφυδάτωση και καλώς κάνουμε διότι τα περισσότερα από τα παραπάνω αν όχι όλα είμαστε υποχρεωμένοι να τα πράττουμε για την καλή λειτουργία του σώματος και για να το διατηρούμε υγιή. ….
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί άραγε για την ψυχή μας τηρούμε με ευλάβεια αυτά που μας λέγει το Ιερό Ευαγγέλιο, ο ίδιος ο Χριστός, οι Άγιοι μας, η Παναγία μας που τόσο την τιμούμε. Αφιερώνουμε χρόνο στο πνευματικό γυμναστήριο; ασκούμαστε στη νηστεία, στη προσευχή, ενδυναμώνουμε την ψυχή μας με την καλλιέργεια των αρετών, την ποτίζουμε με νάματα αλήθειας, πίστεως και ζωής; Παίρνουμε κανονικά, τακτικά και όπως πρέπει τα φάρμακα που μας δίνει η Εκκλησία μας, δηλαδή συμμετέχουμε σωστά στα ιερά μυστήρια της Ιεράς εξομολογήσεως και της Θείας κοινωνίας που είναι φάρμακα ζωής και σωτηρίας και θεραπεύουν κάθε ψυχική ασθένεια που προέρχεται από την αμαρτία; Αν δεν τα κάνουμε αυτά τότε μπορεί εξωτερικά να φαινόμαστε καλά αλλά μέσα μας δεν είμαστε καλά. Μπορεί κανείς να μην έχει μεγάλες αμαρτίες, αλλά όμως να έχει αφήσει την ψυχή του σε αδράνεια, σε στασιμότητα, να μην ασκείτε πνευματικά, με αποτέλεσμα να έλθει ασθένεια στην ψυχή, παραλυσία πνευματική, η ασθένεια που οι πατέρες την ονομάζουν ακηδία
Και αυτό ο Χριστός το γνωρίζει γι αυτό συνεχώς μας καλεί και λέγει στον καθένα μας με απέραντη αγάπη θέλεις να γίνεις καλά; έλα κοντά μου έλα στην εκκλησία, γρηγόρησε, προσευχήσου, πάρε τα πνευματικά μου φάρμακα που δεν έχουν ημερομηνία λήξεως που δεν ακριβαίνουν που δεν υπάρχει ποτέ έλλειμμα σε αυτά. Προσέξτε αδελφοί μου όχι με το ζόρι. Ο Χριστός μας καλεί ελεύθερα να αποφασίσουμεκαι εδώ είναι τοπαράδοξο πράγμα αλλά και μεγαλειώδες συγχρόνως για τον άνθρωπο, ο Παντοδύναμος Θεός να «αδυνατεί» να επέμβει σε ένα και μοναδικό σημείο στο κόσμο, «αδυνατεί» να επέμβει στη ελεύθερη βούληση του ανθρώπου.
Θέλεις να γίνεις υγιείς; Σήκω επάνω κάνε με την θέληση σου ένα βήμα κινήσου προς τον Χριστό και εκείνος θα κάνει άπειρα βήματα για να σε αγκαλιάσει, για να σε θεραπεύσει να σε χαριτώσει να σε αγιάσει ….. Θέλεις να είσαι υγιείς; Πες ελεύθερα και αβίαστα με την βούληση σου ναι Χριστέ μου θέλω, μπορεί να μην έχω άνθρωπο αλλά έχω εσένα τον αιώνιο και αξεπέραστο φίλο, συγγενή, και αδελφό!!!
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ
Κυριακή 18η Μαΐου 2014
Βρισκόμαστε αγαπητοί μου αδελφοί στο μέσον της πορείας μας προς την μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, του γεγονότος της Παρουσίας του Παναγίου Πνεύματος μέσα στην ανθρωπότητα, μέσα στην Εκκλησία μας και ο Χριστός μας αποκαλύπτει ότι είναι το πνευματικό Νερό της Ζωής που δροσίζει κάθε διψασμένο άνθρωπο και χαρίζει Ζωή Αιώνιο. Η αποκάλυψη αυτή μαρτυρείτε στο σημερινό Ιερό Ευαγγέλιο όπου μας παρουσιάζει μια ευλογημένη σωτήρια συνάντηση, την συνάντηση του Κυρίου Υμών Ιησού Χριστού με την Σαμαρείτιδα. Αυτή η συνάντηση του Κυρίου μας με τον άνθρωπο Σαμαρείτιδα εικονίζει την συνάντηση του Χριστού με ολόκληρη την ανθρωπότητα, εικονίζει την επικοινωνία του Ουρανού και της γης, του Δημιουργού με τα πλάσματα του, της άπειρης Αγιότητας και της αμαρτωλής ανθρωπότητας. Η συνάντηση αυτή είναι ανυψωτική, αγιαστική, και έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα για τον άνθρωπο της εποχής μας που ζει, το ηθικό και πνευματικό αδιέξοδο, που το δημιουργεί ο εγωϊσμός και το ατομικό πνευμα της αμαρτίας. Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον καθένα από εμάς διότι αν κάνουμε τώρα ένα εσωτερικό έλεγχο θα διαπιστώσουμε ότι ή ψυχή μας διψά για πολλά πράγματα, διψά για αληθινή Ζωή.
Διψάμε για ειρήνη εσωτερική μέσα στην ψυχή μας και ειρήνη μέσα στον κόσμο γενικά. Πολλά συνέδρια, πολλές εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, γίνονται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Δυστυχώς όμως ειρήνη δεν έχουμε, το φάσμα του πολέμου μας κυκλώνει από παντού. Ζούμε την τραγική αντίφαση να γίνονται πόλεμοι για επιβολή ειρήνης. Δυστυχώς δεν υπάρχει ειρήνη ούτε μεταξύ μας στην κοινωνία που ζούμε, δεν υπάρχει στην οικογένεια, αλλά ούτε και μέσα μας, παντού υπάρχει σύγχυση, αναβρασμός, αναταραχή, ανησυχία, αγωνία .
Διψάμε για δικαιοσύνη, διότι σήμερα όπως επώδυνα διαπιστώνουμε η αδικία είναι στη πρώτη γραμμή, εκμετάλλευση ιδιοτέλεια, συμφέροντα παντού, ακόμη και αυτοί οι νόμοι που συντάσσονται για την κατοχύρωση του δικαίου, αδικούν. Το αυτονόητο δίκαιο γίνεται εξαίρεση και το άδικο καθημερινότητα
Διψάμε για ελευθερία, διότι ενώ πλασθήκαμε ελεύθερες προσωπικότητες γίναμε δούλοι του εγώ μας, και των παθών μας. Γίναμε δούλοι της τεχνολογίας και του καταναλωτισμού, από το πρωί μέχρι το βράδυ και από το βράδυ ως το πρωί τρέχουμε για ένα καλύτερο δήθεν αύριο, ενώ η ακρίβεια συμπορεύεται με την φτιαχτή οικονομική κρίση. Μας έδωσαν το δόλωμα της καλοπέρασης και εμείς δυστυχώς πέσαμε στην καλοστημένη παγίδα και τώρα αναγκαστικά τρέχουμε πιο πολύ για να διατηρήσουμε υποτυπώδη ποιότητα ζωής και για να πληρώσουμε την απληστία κάποιων ολίγων, δουλεύοντας ως δουλοπάροικοι άλλων εποχών.
Διψάμε για αλήθεια. Δυστυχώς όμως το ψέμα σήμερα είναι στην πρώτη γραμμή, ο ένας ξεγελάει τον άλλο και όλοι τον εαυτό μας. Από την τηλεόραση μέχρι τους πολιτικούς μας παρουσιάζετε μια εικονική πραγματικότητα, μια ωραία βιτρίνα όμως πέρα για πέρα ψεύτικη γιατί πίσω από αυτήν υπάρχει μια άλλη εικόνα που πολλές φορές είναι πολύ τραγική.
Διψά η ψυχή μας για αγάπη. Σήμερα όμως την αληθινή αγάπη δε την βρίσκει κανείς εύκολα, αλλά βρίσκει μια άλλη χωρίς υπόσταση και ουσία που μένη μόνο η λέξη αγάπη, όπου ο εγωισμός του ανθρώπου την έχει φτιάξει στα μέτρα του, και σε αυτήν κυριαρχεί η ασχημοσύνη, αυτή λογαριάζει το κακό, ζητάει το συμφέρον, θυσιάζει τους άλλους . Όμως η ψυχή μας συνεχίζει να διψά για αγάπη αληθινή, γνήσια, ανιδιοτελή, που να μην ασχημονεί, να μην ζηλεύει, να υπομένει τα πάντα, να είναι μακρόθυμη, ελπιδοφόρα, που να θυσιάζεται για τους άλλους.
Ναι αγαπητοί μου αδελφοί όλοι μας διψάμε για αληθινή Ζωή!!! Που βρίσκεται όμως η πραγματική ειρήνη, η σωστή δικαίωση, η αληθινή ελευθερία, η γνήσια αγάπη, να ακουμπήσουμε την πονεμένη και κουρασμένη ύπαρξη μας, για να ξαποστάσουμε, να ξεκουραστούμε, να ξεδιψάσουμε; Που είναι η πηγή όλων αυτών;
Η πηγή αγαπητοί μου είναι ανάμεσα μας, είναι μέσα μας, αλλά την έχουμε σφραγίσει με την στρόφιγγα της σκληροκαρδία μας. Η πηγή Είναι ο Αναστημένος Χριστός, που μας φωνάζει ακατάπαυτα, που κράζει προς όλους μας, «ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω». Αυτόν πρέπει να αναζητήσουμε , αυτόν πρέπει να συναντήσουμε. Σε Αυτόν πήγαν οι αμαρτωλοί και έγιναν άγιοι, πήγαν οι σκοτεινοί και έγιναν φωτεινοί , πήγαν οι διώκτες και έγιναν Απόστολοι, πήγαν οι τραυματισμένοι, οι άρρωστοι, πήγε τυφλός, ο παράλυτος και θεραπεύτηκαν, σε Αυτόν πήγαν οι αγράμματοι και έγιναν σοφοί, πήγαν οι δουλοι και έγιναν ελεύθεροι. … Τον Χριστό συνάντησε και ήπιε από το νερό της Χάριτος του, η Φωτεινή η Σαμαρείτιδα και έγινε μάρτυς και ισαπόστολος, φωτεινό παράδειγμα στους αιώνες.
Ναι αυτή είναι η μία και μοναδική Αλήθεια!!! Χριστός είναι το κεφαλόβρυσο του ζωντανού νερού, η αστείρευτη Ζωοδόχος Πηγή της Ειρήνης, της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Αλήθειας, της Αγάπης, της Ζωής….
Άρα λοιπόν αδελφοί μου την Πηγή την βρήκαμε, την γνωρίζουμε, υπάρχει. Για να ξεδιψάσουμε λοιπόν την διψασμένη ψυχή μας, θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα εμπρός να συναντηθούμε με τον Χριστό, να σκύψουμε μέσα στην Αγία Του Εκκλησία την αστείρευτη δεξαμενή των Θείων Δωρεών και να πιούμε από το νερό της νέας εν Χριστώ Ζωής το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας γεμίζοντας την ψυχή και το σώμα μας με τα χαρίσματα και τις δυνάμεις του Αγίου Πνεύματος. …… Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να λάβουμε τις Θείες Δωρεές Του είναι η ταπείνωση και η μετάνοια μας. Πρέπει να καθαρίσουμε από τα σκληρά άλατα του εγωισμού και της αμαρτίας μας την σφραγισμένη στρόφιγγα της ψυχής μας. Το καλύτερο διαλυτικό που εξαφανίζει τα πετρώδη αυτά άλατα είναι τα ταπεινά δάκρυα της μετανοίας μας και Εξομολογήσεως. Με την Μετάνοια μας και την Εξομολόγηση μας σπάζει η πέτρα του εγωισμού, ανοίγεται η ψυχή μας και ελεύθερα πια εισέρχεται μέσα μας η Ζωήρητη Χάρις του Θεού.
Τότε θα νιώσουμε την δροσιστική αύρα του Αγίου Πνεύματος να μας πλημμυρίζει. Τότε θα γνωρίσουμε την πραγματική Αλήθεια. Τότε θα ξεδιψάσουμε πραγματικά απολαμβάνοντας την αληθινή Ειρήνη την μοναδική Ελευθερία, την ανεκλάλητη Χαρά, την ακέραιη Δικαιοσύνη την αιώνια αγνή Αγάπη . Αμήν!!!
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ
Κυριακή 25η Μαΐου 2014
Μελετώντας προσεκτικά αδελφοί μου την σημερινή Ευαγγελική Περικοπή του Θαύματος της Θεραπείας του εκ γενετής τυφλού, την οποία μας παραθέτει ο Ιερός ευαγγελιστής Ιωάννης, θα καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πράξη δημιουργίας που αποδεικνύει ξεκάθαρα πως ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού, ως ένα από τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, είναι ο δημιουργός όλης της δημιουργίας και του ανθρώπου.
Σε άλλο σημείο του Ιερού του Ευαγγελίου ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και Ευαγγελιστής τονίζοντας την αλήθεια αυτή, αναφερόμενος στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, λέγει τα εξής «πάντα δια αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν. Εν αυτώ ζωήν ην και η ζωή ην το φως των ανθρώπων.» δηλαδή, όλα έγιναν από αυτόν και χωρίς αυτόν τίποτε δεν έγινε από όσα έχουν γίνει, μέσα σε αυτόν υπάρχει ζωή και η ζωή είναι το φως των ανθρώπων.
Ο Τυφλός του σημερινού Ευαγγελίου δεν είχε απλώς μία πάθηση – ασθένεια στα μάτια που τον έκανε να μην βλέπει, αλλά από την γέννηση του δεν είχε καθόλου μάτια, δηλαδή οι κόγχες που υπάρχουν τα μάτια σε κάθε άνθρωπο, σε αυτόν ήταν άδειες . Ο τρόπος που ο Κ.Η.Ι.Χ. θαυματούργησε εδώ, φανερώνει καθαρά τον τρόπο της δημιουργίας του ανθρώπου από τον Τριαδικό Θεό όπως ακριβώς αναφέρεται στην Θεόπνευστη διήγηση της Π.Δ. «Έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν». Ακριβώς το ίδιο βλέπουμε να γίνετε και στη παρούσα περίπτωση. Ο Χριστός έφτυσε χάμω και με το σάλιο του έκαμε λάσπη και την έβαλε στις άδειες κόγχες του Τυφλού. Με τον πυλό που χρησιμοποίησε, έδειξε ότι είναι ΕΚΕΙΝΟΣ που έπλασε τον Αδάμ.
Έπειτα παρατηρούμε ότι δεν έπλασε μόνο τα μάτια και τα άνοιξε αλλά και «το οράν εχαρήσατο» .Και φυσικά δεν ήταν ο πυλός, ούτε το νερό της πηγής που του έδωσε την ικανότητα να βλέπει, αλλά «η εκ του στόματος εξελθούσα δύναμις, αυτή και διέπλασε, και ανέωξε τους οφθαλμούς αυτού» (Θεοφύλακτος Βουλγαρίας) …δηλαδή η Θεϊκή Δύναμη που βγήκε από μέσα Του αυτή ήταν που έπλασε από το τίποτα τους οφθαλμούς, αυτή ήταν που τους άνοιξε.
Αν ρωτήσει κανείς τώρα γιατί ο Χριστός υπέβαλλε τον Τυφλό στη διαδικασία στο να πλυθεί στην κολυμπήθρα του Συλωάμ, η απάντηση είναι ότι για να γίνει το θαύμα χρειάζεται η πίστη , η συγκατάθεση και η συνεργασία του ανθρώπου. Η χάρις του Θεού επιτελεί το θαύμα, αλλά και η συνεργασία του ανθρώπου είναι σημαντική και καθοριστική για την τελείωση αυτού.
Το θαύμα του εκ γενετοίς Τυφλού μας βοηθάει επίσης να κατανοήσουμε και τον σκοπό της ελεύσεως του Χριστού στον κόσμο. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο έλαβε σάρκα και «εσκήνωσεν εν υμίν» για να αναδημιουργήσει, να αναπλάσει, να αναγεννήσει από την φθορά της αμαρτίας το ανθρώπινο γένος, και να το ελευθερώσει εκ της δουλείας του εχθρού, του Διαβόλου . Με την Σάρκωση Του ο Κύριος δεν έφερε μόνο το φώς το αληθινό στο κόσμο, αλλά και οφθαλμόν κατασκεύασε και έδωσε την δυνατότητα στον άνθρωπο να βλέπει το κατεξοχήν αυθεντικό φώς. Και ο οφθαλμός αυτός που κατασκεύασε ο Χριστός, λένε οι Άγιοι Πατέρες είναι η Αγία μας Εκκλησία και τα Ιερά Μυστήρια, ιδιαίτερα τα μυστήρια του Βαπτίσματος, της Μετανοίας και Εξομολογήσεως, της Θείας Ευχαριστίας
Με το Άγιο Βάπτισμα όλες οι αισθήσεις του ανθρωπίνου σώματος αγιάζονται, γίνονται αισθήσεις του σώματος του Χριστού (σφράγισης μελών του σώματος με αγιασμένο έλαιον και Άγιο Μύρο). Με την Θεία Κοινωνία ο άνθρωπος ενώνεται με τον Χριστό αποκτώντας Ζωή , Υπόσταση η ύπαρξη του, με την Ιερά Εξομολόγηση καθαρίζονται τα μάτια της ψυχής του ανθρώπου από τον ρύπο της αμαρτίας και βλέπει πάλι πρόσωπο Χριστού
Όλα αυτά μας φανερώνουν αδελφοί μου ότι ο Χριστός δεν είναι απλώς ο δημιουργός μας, η ο Αρχηγός της πίστεως μας, αλλά ότι Χριστός είναι η όντως Ζωή, είναι Αυτός που μας έδωσε την Ζωή, μας συντηρεί στη Ζωή. Ότι Ο Χριστός είναι το Αληθινό Φως, το «φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον», Αυτός μας δίδει το φως της γνώσεως και την εμπειρία της Αιωνίου Ζωής. Να προστρέξουμε πάλι στον Θεόπνευστο Ευαγγελιστή Ιωάννη ο οποίος μας παραδίδει την αλήθεια αυτή λέγοντας μας: «εν αυτώ ζωή ην και η ζωή ην τω φως των ανθρώπων»
Όποιος δεν δέχεται αυτή την αλήθεια ζει στο ψέμα, απορρίπτει το φώς και παραμένει στο σκοτάδι, γιατί αυτό το σκοτάδι καλύπτει τα πονηρά του έργα, είναι στην ουσία τυφλός έστω και αν έχει τα σωματικά του μάτια. Και αυτό φαίνεται στο σημερινό άνθρωπο με τον τρόπο ζωής που κάνει, με το πώς σκέφτεται και πράττει, τι προσδοκά και ελπίζει, με τι και πως συναναστρέφεται, πως αγαπά. Όλες αυτές τις εκδηλώσεις ζωής τις πράττει στα τυφλά χωρίς Χριστό Γιατί άραγε; γιατί έμαθε η των έμαθαν κάποιοι εσκεμμένα να παρηγορείται και να φωτίζεται με τα λεγόμενα φώτα της δημοσιότητας, με τα φώτα της βιτρίνας και του θεάματος, με τα φώτα των διαφόρων ριζοσπαστικών ιδεολογιών, καθώς επίσης με τα φώτα των διαφόρων αιρέσεων και παραθρησκιών. Ένα παράδειγμα θα αναφέρω από τα πάμπολλα που υπάρχουν στην εποχή μας. Σήμερα έχει γίνει της μόδας, δυστυχώς συμμετέχουν σε αυτή πολλοί χριστιανοί, η λεγόμενη Γιόγκα που δήθεν βοηθάει τον άνθρωπο να χαλαρώσει και να ανοίξουν τα πνευματικά του μάτια, πράγμα βέβαια που δεν γίνεται διότι όσο περισσότερο κανείς εντρυφήσει σε αυτές τις θεωρίες και μεθόδους τόσο τυφλώνεται περισσότερο σαν προσωπικότητα. Γενικά ζούμε σε μια κοινωνία που θέλει να φωτίζεται από τα πολλά δικά της φώτα, να εμπιστεύεται τον εαυτό της σε αυτά παραβλέποντας ότι τα φώτα αυτά έχουν ημερομηνία λήξεως η οποία τα σβήνει γιατί θα έχει περάσει η μόδα τους και ότι εξαρτώνται από ένα ελεγχόμενο διακόπτη που ανά πάσα στιγμή κάποιος μπορεί να τον κλείσει και να μείνει στο απόλυτο σκοτάδι.
Αγαπητοί μου αδελφοί Το φως του Χριστού δεν έχει διακόπτη, δεν έχει τελειωμό αλλά συνεχώς και αδιαλείπτως φέγγει, φωτίζει και θεραπεύει κάθε πνευματική τυφλότητα όσο βαριά και χρόνια και αν είναι, αρκεί με ταπείνωση να αποδεχθούμε την αγάπη του Θεού και να αρχίσουμε να ζούμε μυστηριακά μέσα στην εκκλησία του Χριστού. Τότε και μόνο τότε το Αιώνιο Φώς του Αναστάσεως θα εξαφανίσει το σκοτάδι, θα μας φωτίσει και θα ανοίξει τα μάτια της ψυχής μας .Τότε θα αξιωθούμε και εμείς όπως ο τυφλός του σημερινού Ευαγγελίου την ύψιστη προσωπική Αποκάλυψη του Χριστού και Θεού μας . «εγώ ειμί ο λαλών μετά σου».
π. Δ. Κ.