Νότια τῆς Παροικιᾶς, στό Καμπί, βόρεια τοῦ οἰκισμοῦ Καμάρι, ὑψώνεται ἀπό τόν 17ο αἰώνα ἡ Μονή τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους, πού ἀρχικά ἐτιμᾶτο στό ὄνομα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, σύμφωνα μέ ἐπιγραφή στό ὑπέρθυρο εἰσόδου στό μεγάλων διαστάσεων καθολικό (ἔτους 1657), πού ἀνήκει στόν τύπο τοῦ μονόκλιτου ἐλεύθερου σταυροῦ. Διατηρεῖται σέ καλή κατάσταση, ὅπως καί μερικά κελλιά, ἡ τραπεζαρία κ.ἄ., πού τώρα ἀνακαινίσθηκαν μέ ἔξοδα τοῦ Ἱ. Προσκυνήματος τῆς Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς, στό ὁποῖο ἀνήκει. Ἀπό 1778 ἦταν ἰδιοκτησία τοῦ ἡγεμόνα τῆς Βλαχίας Νικ. Μαυρογένη, τό δέ 1793 ἡ σύζυγός του καί τά παιδιά του τήν ἀφιέρωσαν στόν ναό τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς, ὅπως καί τή Μονή Χριστοῦ Δάσους. Στίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰώνα (1817 - 1818) τήν ἐπαναλειτούργησε ὁ διακεκριμένος καί ὁσιώτατος μοναχός ἐκ Λευκῶν Ἰωάσαφ Κοντός, πού ὑπῆρξε καί πρῶτος ἡγούμενός της τῆς νέας περιόδου καί ἀναβιωτής τοῦ παριανοῦ μοναχισμοῦ. Ἐδῶ ἐκοιμήθη κατά τό 1835.