Γυναικεία, κοινοβιακή, τοῦ 17ου αἰ. Ἀπέχει νοτιοδυτικά τῆς Παροικιᾶς περί τά 6 χιλιόμετρα. Τό καθολικό τιμᾶται στό ὄνομα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ στό βόρειο τμῆμα τῆς δυτικῆς, ἐξωτερικῆς αὐλῆς, εἶναι κτισμένος ὁ ναός τοῦ πολιούχου τῆς Πάρου Ἁγίου Ἀρσενίου (1800 - 1877), ἐκεῖ ὅπου καί ὁ τάφος του. Ἡ τιμία κάρα του φυλάσσεται στή Μονή. Τό κτηριακό συγκρότημα ἀποτελοῦσε «ὑποστατικό» τῆς οἰκογένειας Νικ. Μαυρογένη ὥς τό 1793, ὅταν τότε ἡ σύζυγός του καί τά παιδιά του τό ἀφιέρωσαν στόν Δημοτικό ναό τῆς Παναγίας Ἑκατονταπυλιανῆς, τῆς ὁποίας οἱ ἐπίτροποι, καί πρόκριτοι τῆς Παροικιᾶς, ἀπεφάσισαν τό 1805 νά ἱδρύσουν κοινοβιακή Μονή. Μετά τήν κοίμηση ὅμως τοῦ Ἁγ. Ἀρσενίου (1877) μετετράπη σέ ἰδιόρρυθμη καί, τέλος, ἀπό τό 1977 καί ἑξῆς λειτουργεῖ ὡς κοινοβιακή, μέ ἡγουμένη σήμερα τήν ὁσιωτάτη μοναχή Ἀρσενία Τσαντουλῆ καί μοναχές μόνον τρεῖς. Ἡ ἵδρυση καί ἀναδιοργάνωση τῆς Μονῆς Χριστοῦ ὀφείλονται στόν ἡγούμενο τῆς Μονῆς Ἁγ. Γεωργίου Λαγκάδας - Μαρπήσσης π. Κύριλλο Παπαδόπουλο (1745 - 1833). Ἡ Μονή καλεῖται καί Ἅγιος Ἀρσένιος, ἐπειδή ἐδῶ ἐκοιμήθη στίς 31 Ἰανουαρίου 1877, εἶχε δέ διατελέσει πνευματικός πατέρας τῶν μοναζουσῶν καί ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἁγ. Γεωργίου Λαγκάδας - Μαρπήσσης. Σήμερα, ἔξω ἀπό τή Μονή, ἔχει κτισθῆ λαμπρός ναός πρός τιμήν του, ὅπου ἐκεῖ τελοῦνται δύο πανηγύρεις (31 Ἰανουαρίου καί 18 Αὐγούστου, ἡμέρα ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων του). Ἐγκαινιάσθηκε στίς 15 Σεπτεμβρίου 2002 ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη Παροναξίας κ. Ἀμβρόσιον, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καί πρωτεργάτης τῆς ἱδρύσεως τοῦ νέου ναοῦ. Πνευματικοί πατέρες τῆς Μονῆς Χριστοῦ ἀπό τό 1805 εἶχαν ἀναλάβει οἱ ἱερομόναχοι Ἰωάσαφ Κοντός, ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Χαραλάμπους, τοῦ ὁποίου ἡ μητέρα καί οἱ ἀδελφές του ἐμόναζαν στόν Χριστό, Κύριλλος Παπαδόπουλος, Ἠλίας Γεωργιάδης, Ἅγ. Ἀρσένιος κ.ἄ., καί οἱ ἡγούμενοι τῆς Μονῆς Λογγοβάρδας, πού ἀνακαίνισαν καί τό μοναστηριακό συγκρότημα καί ὑπῆρξαν στυλοβάτες τῆς Μονῆς. Στή χάρη τοῦ θαυματουργοῦ ἁγίου καταφθάνουν κατ' ἔτος χιλιάδες πιστοί προσκυνητῶν, ζητώντας τή βοήθεια και τό ἔλεός του.