Τρουλλαῖο παρεκκλήσιο, τύπος ἐγγεγραμμένου σταυροῦ, στό χωριό Μάρμαρα. Ἔχει στή βόρεια πλευρά του προσκολλημένο κλίτος. Τό κύριο παρεκκλήσιο εἶναι ἀφιερωμένο στήν Ἁγ. Μαρίνα καί τό μεταγενέστερο κλίτος στόν Ἅγ. Ἀρτέμιο. Καί τά δύο ἔχουν κοινό ἐπιπεδόστεγο νάρθηκα. Στό ἐσωτερικό τοῦ κύριου παρεκκλησίου, ὁ τροῦλλος στηρίζεται σέ τέσσερις κορμούς ἀπό ἀρχαῖες κολῶνες. Εἶναι, δηλαδή, τετρακιόνιος ναός. Τά τέσσερα τετράγωνα διαμερίσματα πού δημιουργοῦνται μέ τίς κολῶνες αὐτές καί τούς τοίχους, στίς τέσσερις γωνίες τοῦ παρεκκλησίου, καλύπτονται μέ σταυροθόλια. Ἔχει νάρθηκα καμαροσκεπῆ. Ἡ Ἁγία Τράπεζα σχηματίζεται ἀπό στρογγυλή μαρμάρινη πλάκα, πού στηρίζεται σέ κορμό ἀρχαίας μαρμάρινης κολώνας, στό μέσον τοῦ Ἱ. Βήματος. Στό ξύλινο τέμπλο τοῦ παρεκκλησίου βρίσκονται οἱ εἰκόνες: α) Παναγία (0,45Χ0,62). Εἰκόνα καλῆς τέχνης. Στό κάτω μέρος της ἔχει ὑποστεῖ φθορά ἀπό φωτιά. β) Χριστός (0,50Χ0,60). Εἰκόνα τῆς ἴδιας ἐποχῆς καί τῆς ἴδιας τεχνοτροπίας μέ τήν προηγούμενη. Ἔχει ὅμως καταστραφεῖ ἀρκετά μεγάλο μέρος καί αὐτῆς τῆς εἰκόνας, ἀπό τή φωτιά. Δεξιά τοῦ τέμπλου, σέ προσκυνητάριο, βρίσκεται ἡ εἰκόνα τῆς Ἁγ. Μαρίνας (0,68Χ0,85). Εἶναι εἰκόνα καλῆς τέχνης καί χρονολογεῖται στόν 18ο αἰ. Πιθανῶς νά εἶναι ἔργο τοῦ Ναουσαίου ἁγιογράφου ἱερέα Γεωργίου Μοστράτου. Πλάγια, ἀριστερά, ἡ ἀφιερωτική ἐπιγραφή: Δέησις τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Νικολάου Χριστοφόρου κε τῆς σημβίας κε τόν τέκνον. Τό δάπεδο τοῦ παρεκκλησίου εἶναι καλυμμένο μέ παλαιές μαρμάρινες πλάκες. Στό κέντρο του, σέ ἐπιτύμβια πλάκα, εἶναι χαραγμένη ἡ παρακάτω ἐπιγραφή: 1687 Ἰουλίου 16 Ἐτελιόθη· μνίσθιτη Κίρυε τήν ψιχί τοῦ δούλου τοῦ Θ(εο)ῦ Ἀτονίου καί τῆ συμβίας αὐτοῦ Μαρκαίτα Ἀνακαινίστι ὁ τίμβος οὗτος διά σην(δρομῆς) καί ἐξόδου τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Ἀντονήου τό ἐπίκλιν Χρησολουρᾶ (1) Τό κλίτος τοῦ Ἁγ. Ἀρτεμίου εἶναι καμαροσκεπές, μέ ἐπιπεδόστεγο νάρθηκα. Τό δάπεδο τοῦ κλίτους εἶναι κατά δύο σκαλοπάτια πιό ψηλά, ἀπό ἐκεῖνο τοῦ κύριου παρεκκλησίου. Ἡ Ἁγία Τράπεζα εἶναι κτισμένη στόν ἀνατολικό τοῖχο τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Στό σύγχρονο ξύλινο τέμπλο ὑπάρχουν οἱ παρακάτω εἰκόνες: α) Ἅγ. Ἀρτέμιος (0,46Χ0,63). Εἰκονίζεται ὁ ἅγιος, ἔφιππος. Ἡ εἰκόνα εἶναι πολύ σκοτεινή καί γιά τόν λόγο αὐτόν, ἡ ἐπιγραφή πού εἶναι στό κάτω μέρος της δέν μπορεῖ νά διαβαστεῖ. καί β) Ἅγ. Γεώργιος (0,54Χ0,72). Ὁ ἅγιος παρουσιάζεται ἔφιππος, δρακοντοκτόνος. Ἡ εἰκόνα ἀνήκει στήν Ἑπτανησιακή Σχολή. Τό παρεκκλήσιο αὐτό βρίσκεται σέ μεγάλο περιτοιχισμένο χῶρο, μέ πεῦκα καί κυπαρίσσια, στήν πλατεία τοῦ χωριοῦ. Σ' αὐτό τό χῶρο βρίσκεται καί τό Ἡρῶο τῶν πεσόντων τοῦ χωριοῦ. Ὁ ναός τῆς Ἁγ. Μαρίνας, μέ τό προσαρτημένο κλίτος τοῦ Ἁγ. Ἀρτεμίου, ἔχει κηρυχθεῖ ἱστορικό διατηρητέο μνημεῖο (2). (ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ) 1. Ἀναστ. Ὀρλάνδου, ΑΒΜΕ, τόμ. ΘϘ, τ. 2, 1961, σελ. 219. Τό ἐπώνυμο Χρυσολωρᾶς εἶναι βυζαντινό. 2. ΦΕΚ 426/Β/3 - 7 - 1992.