Μικρή μονόκλιτη βασιλική, σέ ἀπόσταση 1 χλμ. νοτιοανατολικά τῆς Μάρπησσας, μεταξύ τοῦ παραθαλάσσιου οἰκισμοῦ Πίσω Λειβάδι καί τῆς τοποθεσίας Λογαρᾶς. Τό πολύ σημαντικό αὐτό ἐξωκλήσιο, χρονολογεῖται στόν 13ο ἤ στόν 14ο αἰ. Εἶναι ἕνας ἀπό τούς τέσσερις ναούς, πού ἔχουν διασωθεῖ, στήν Πάρο, ἀπό τή βυζαντινή ἐποχή (7ος - 15ος αἰ.) (1). Ἔχει ἐξωτερικές διαστάσεις 3,70Χ5,80μ. Ἐξωτερικά καλύπτεται ἀπό ἀμφικλινῆ στέγη μέ κεραμίδια. Ἐσωτερικά, μέ καμάρα. Δέν ἔχει νάρθηκα, οὔτε καμπαναριό. Ὑπέρθυρα καί κτητορικές ἐπιγραφές δέν ὑπάρχουν. Ἡ πολύ χαμηλή εἴσοδός του βρίσκεται στή δυτική ὄψη του. Τό ἐξωκλήσιο, στό ἐσωτερικό του, εἶναι κατάγραφο. Οἱ τοιχογραφίες, πού καλύπτουν ὅλους τούς τοίχους, τήν κόγχη καί τήν καμάρα τοῦ ναοῦ, εἶναι ἴσως οἱ ἀρχαιότερες ἀπό τίς, μέχρι σήμερα γνωστές, τοιχογραφίες τοῦ νησιοῦ. Δυστυχῶς, ὅμως, οἱ σπάνιες αὐτές τοιχογραφίες, μέ τήν πάροδο τῶν αἰώνων, τήν ὑγρασία πού ἐπικρατεῖ στήν παραθαλάσσια αὐτή περιοχή καί τήν ἀδιαφορία τῶν ἁρμοδίων κρατικῶν ὑπηρεσιῶν, ἔχουν ὑποστεῖ πολύ μεγάλες, ἀνεπανόρθωτες φθορές. Ἐκεῖνες μάλιστα πού βρίσκονται στήν καμάρα, ἔχουν ἐντελῶς καταστραφεῖ. Μεταξύ τῶν ἁγίων πού εἶχαν ἱστορηθεῖ στούς τοίχους, μόλις διακρίνονται, ἔφιππος ὁ Ἅγ. Γεώργιος, ὁ νεαρός διάκονος Ἅγ. Λαυρέντιος καί ἀκόμα πιό ἀμυδρά, δύο ἀκόμα ἅγιοι: ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων καί ὁ Ἅγ. Ἀνδρέας Κρήτης (2). Οἱ τοιχογραφίες αὐτές, σύμφωνα μέ τήν ἄποψη τοῦ ἀείμνηστου καθηγητῆ καί ἀκαδημαϊκοῦ Ἀναστ. Ὀρλάνδου, ἀνήκουν στήν Παλαιολόγεια ἐποχή καί φιλοτεχνήθηκαν ἴσως στά μέσα τοῦ 14ου αἰ. (3). Τέμπλο δέν ὑπάρχει. Οἱ πλάκες τοῦ δαπέδου, ἄλλες εἶναι κατεστραμμένες, ἄλλες ἔχουν ἀποκολληθεῖ. Ἡ εἰκόνα τῆς ἐγκαταλείψεως εἶναι φανερή. Οἱ γυναῖκες ὅμως τῆς περιοχῆς ἔχουν τοποθετήσει στήν Ἁγία Τράπεζα, πού εἶναι στήν κόγχη τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, καί στή διπλανή πρόθεση, μικρά εἰκονίσματα καί ἀνάβουν ἐκεῖ ἕνα καντήλι. Ὁ γύρω ἀπό τό ἐξωκλήσιο χῶρος εἶναι προσεγμένος. Θά μποροῦσε ὅμως τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ νά μεριμνήσει, νά κρατηθεῖ ἐλεύθερη ζώνη προστασίας 200μ. γύρω ἀπό τό ἐξωκλήσιο, πού τό ἴδιο μέ τά διατάγματα ἀνακηρύξεως τοῦ μικροῦ αὐτοῦ ναοῦ σέ ἱστορικό διατηρητέο μνημεῖο (4) ἔχει ὁρίσει καί νά μήν ἀφήσει νά ἀναγερθοῦν οἱ ὑψηλές οἰκοδομές, πού σήμερα βρίσκονται τόσο κοντά του. (ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ) 1. Οἱ λοιποί τρεῖς ναοί πού ἔχουν διασωθεῖ, στήν Πάρο, ἀπό τήν βυζαντινή ἐποχή, εἶναι: α) Εὐαγγελίστρια, κοντά στήν περιοχή Ἐπισκοπιανά ἤ Ψυχοπιανά τῆς Παροικίας (13ος - 14ος αἰ.), β) Θεοσκέπαστη, στή θέση Πρωτόρια τῆς Νάουσας (13ος αἰ.) καί γ) Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, στόν λόφο Κέφαλος τῆς Μάρπησσας (15ος αἰ.). (Βλπ. σελ. 14 τοῦ παρόντος βιβλίου). 2. Ἀναστ. Ὀρλάνδου, ΑΒΜΕ, τόμ. Ι, τ. 1, 1964,. σελ. 29. 3. Ἀναστ. Ὀρλάνδου, ὅ.π., σελ. 32 4. ΦΕΚ 652/Β/5 - 10 - 1965 καί ΦΕΚ 45/Β/28 - 1 - 1998.