Δίκλιτο παρεκκλήσιο στό κέντρο τοῦ χωριοῦ. Τό βόρειο κλίτος του εἶναι ἀφιερωμένο στόν Ἅγ. Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο καί τό νότιο στόν Ἅγ. Θαλλέλαιο (1). Καί τά δύο κλίτη εἶναι καμαροσκεπῆ. Τό βόρειο κλίτος ἔχει καμαροσκεπῆ νάρθηκα. Παλαιότερα καί τό παρεκκλήσιο αὐτό ἦταν ἐνοριακός ναός. Πάνω ἀπό τήν θύρα εἰσόδου στό παρεκκλήσιο, πού βρίσκεται στή δυτική ὄψη του, ὑπάρχει μονότοξο κτιστό καμπαναριό. Στό μαρμάρινο ὑπέρθυρο τῆς εἰσόδου εἶναι χαραγμένη ἡ ἐπιγραφή: Στό ξύλινο τέμπλο τοῦ κλίτους τοῦ ἀφιερωμένου στόν Ἅγ. Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, βρίσκονται οἱ παρακάτω δύο εἰκόνες: α) Παναγία. Μικρή εἰκόνα (0,20Χ0,45), πού παρουσιάζει τήν Θεοτόκο βρεφοκρατοῦσα, νά φορεῖ στέμμα. Ψηλά, ἀριστερά καί δεξιά της, εἰκονίζονται δύο ἄγγελοι νά κρατοῦν τά σύμβολα τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ καί κάτω οἱ προφῆτες Δανιήλ καί Σολομών. Μεταξύ τῶν προφητῶν ἡ ἐπιγραφή: 1756 δέισοις τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Αὐγουστίνου ἱερέως Παρούσι. Εἰκόνα καλῆς τέχνης τῶν μέσων τοῦ 18ου αἰ. β) Ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς καί ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (0,58Χ0,75). Δεξιά στήν εἰκόνα, ἔνθρονος ὁ Χριστός μέ ἀρχιερατική στολή καί μίτρα. Ἀριστερά, ὄρθιος, ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Εἰκόνα καλῆς τέχνης. Στόν τοῖχο τῆς κόγχης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τοῦ κλίτους τοῦ Ἁγ. Θαλλελαίου, κατά τήν ἀνακαίνιση τοῦ παρεκκλησίου, ἀποκαλύφθηκε τοιχογραφία μισοκατεστραμμένη, πού εἰκονίζει, πιθανώτατα, τόν Χριστό (3). Στό ξύλινο τέμπλο αὐτοῦ τοῦ κλίτους, ὑπάρχουν τρεῖς σύγχρονες εἰκόνες, διαστ. 0,35Χ0,50μ.: α) Ἡ Παναγία, β) ὁ Χριστός καί γ) ὁ Ἅγ. Θαλλέλαιος. Στό νότιο τοῖχο τοῦ ἴδιου κλίτους, εἶναι ἀναρτημένη ἐνδιαφέρουσα εἰκόνα τῆς Παναγίας (0,56Χ0,76). Παρουσιάζει ἔνθρονη τήν Θεοτόκο, νά κρατᾶ στήν ἀγκαλιά της τόν μικρό Χριστό πού εὐλογεῖ. Ἀριστερά καί δεξιά της: Ἐπάνω: Ὁ προφήτης Ἡσαΐας καί ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός μέ σαρίκι. Κάτω: οἱ προφῆτες Ἀαρών καί Σολομών. Ἔχει τήν ἐπιγραφή: Δέησις τοῦ δούλου τοῦ Θ(εο)ῦ Γεωργίου Σκιαδᾶ (4) καί τῆς συμβίας καί τον τέκνον. Εἰκόνα κατεστραμμένη καί ἀποκολλημένη. Τό δίκλιτο αὐτό παρεκκλήσιο ἔχει κηρυχθεῖ ἀπό τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ ἱστορικό διατηρητέο μνημεῖο (5). (ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ) 1. Ὁ Ἅγ. Θαλέλαιος καταγόταν ἀπό τόν Λίβανο καί ἦταν ἰατρός. Ἦταν καί αὐτός ἀνάργυρος, ἀφοῦ δέν πῆρε ποτέ ἀμοιβή ἀπό τούς ἀσθενεῖς τούς ὁποίους ἐθεράπευε, ἀνεξάρτητα ἄν ἦταν πιστοί ἤ ἄπιστοι. Φυλακίσθηκε, ὁμολόγησε τόν Χριστό καί ὕστερα ἀπό φρικτά βασανιστήρια ἀποκεφαλίσθηκε τήν ἐποχή τοῦ Νουμεριανοῦ, στά τέλη τοῦ 3ου αἰ. Τή μνήμη του τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας στίς 20 Μαΐου. 2. Ἀναστ. Ὀρλάνδου, ΑΒΜΕ, τόμ. Ιʹ, τ. 2, 1964, σελ. 114. 3. Εὐαγγ. Καστανιᾶ, Λεῦκες Πάρου, 1998, σελ. 197. 4. Ἡ οἰκογένεια Σκιαδᾶ εἶναι γνωστή καί ἀπό ἄλλες κτητορικές ἐπιγραφές παρεκκλησίων καί ἐξωκλησίων τῆς Πάρου, τοῦ 17ου αἰ. 5. ΦΕΚ 426/Β/3 - 7 - 1992.