Ἀνακαινίσθη μεταξύ 1622 καί 1624 ἐπί Μητροπολίτου Παροναξίας Ἱερεμία Βαρβαρήγου. Πρόκειται γιά μονόχωρο τρουλλαῖο κτίσμα, πού ἐπιμηκύνθηκε πρός δυσμάς κατά τήν ἀνακαίνισή του. Κατά τίς ἐργασίες εὐπρεπισμοῦ καί συντηρήσεως τοῦ 1996, ἀπό τήν Ἱ. Μητρόπολη Παροναξίας, ἀποκαλύφθησαν τοιχογραφίες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, πράγμα ἀσύνηθες γιά τή Νάξο, ἀφοῦ ἐλάχιστες μεταβυζαντινές τοιχογραφίες διασώζονται. Ὁ Ναός κατέχει ὅλη τή βόρεια πλευρά τοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος. Δεξιά τῆς κυρίας εἰσόδου βρίσκεται τό μικρό παρεκκλήσιο τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἀριστερά τῆς ἰδίας εἰσόδου διακρίνεται ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπό τό κτίριο τοῦ σχολείου, τό ὁποῖος κάηκε τό 1918 τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα ἀπό πυροτεχνήματα. Ἀπό τό τέλη τοῦ 18ου αἰ. διατηροῦσε σχολεῖο, τό ὁποῖο τό 1826 μετατράπηκε σέ "ἀλληλοδιδακτικό", ἡγεμονεύοντος Δωροθέου Τζιώτη. Ἐδῶ ἐμόνασε καί ἐκοιμήθη ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γεράσιμος Κακαβέλας (1673 -1674) , ὡς πρόεδρος Παροναξίας (1683 - 1687). Ἡ Μονή τῆς Ἁγ. Κυριακῆς λειτουργοῦσε ὡς Ἐνορία μέχρι τό 1918. Τό μοναστήρι αὐτό τιμοῦσε ἰδιαιτέρως καί ὁ ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ ὁποῖος συνέγραψε πλήρη ἀσματική ἀκολουθία πρός τιμήν τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ Κυριακῆς. Τό πρωτότυπο φυλάσσεται στά ἀρχεῖα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως.