ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή του Θωμά
1 Μαΐου 2022
Τελείωσε Αδελφοί μου και αυτή η εβδομάδα του Πάσχα,η καινούργια εβδομάδα, κατά την οποία γιορτάσαμε και πάλι την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας. Η Εκκλησία μας ολόκληρη την Διακαινήσιμη εβδομάδα που προηγήθηκε,την θεωρεί ως μία πασχάλιο ημέρα και κάνει αυτή την μοναδική εξαίρεση από τις άλλες γιορτές, επειδή η Ανάσταση του Κυρίου είναι για εμάς τους ορθοδόξους η μεγαλύτερη εορτή. Χωρίς την Ανάσταση η Πίστη μας δεν έχει νόημα,είναι μάταιη και τό κήρυγμά μας είναι κενό,άχρηστο,χωρίς κανένα περιεχόμενο.Συνταγές για μία καλύτερη ζωή μας δίνουν και άλλοι.Σίγουρη όμως ελπίδα για ζωή πέραν του τάφου μας δίναι μόνο ο Χριστός.
Και δεν τελείωσε χθες αυτός ο λαμπρός εορτασμός της Αναστάσεως,αλλά συνεχίζεται από σήμερα να ανακυκλώνεται ολόκληρο το εκκλησιαστικό έτος.Όταν κατά την σημερινή Κυριακή του Θωμά ακούμε στην λατρεία μας : “εγκαίνια της εορτής της του Χριστού Αναστάσεως”,εννοούμε ότι από σήμερα ξεκινά η επανάληψη του πανηγυρικού εορτασμού της Αναστάσεως κάθε Κυριακή και κατά τις πενηνταδύο Κυριακές του χρόνου.
Τόση μεγάλη σημασία δίνουμε στο γεγονός αυτό της νίκης του Κυρίου κατά του θανάτου,χωρίς βέβαια να παραθεωρούμε κανέναν από τους άλλους σταθμούς του μυστηρίου της θείας οικονομίας. Το κάθε γεγονός της επίγειας παρουσίας του Κυρίου μας έχει μοναδική και ανυπολόγιστη αξία για την σωτηρία και την δικαίωσή μας. Και όταν λέμε “μυστήριο της θείας οικονομίας”,εννοούμε ό,τι έκανε ο Θεός για να μας σώσει και να μας επαναφέρει στην κατάσταση που είμαστε πριν από την φοβερή πτώση των Πρωτοπλάστων και ακόμη υψηλότερα.
Στην Παλαιά Διαθήκη οι Δίκαιοι και οι Προφήτες έκαναν πρόθυμα υπακοή στο θείο θέλημα, αγωνίζονταν φιλότιμα για να ενωθούν με το Θεό.Είχαν στη ζωή τους αποκαλύψεις του ασάρκου Λόγου και έφταναν στο θαυμαστό σημείο να έχουν ακόμα και θεοφάνειες,όμως όλοι τους πέθαιναν και κατέβαιναν στον Άδη.Όλα τα καλά που βίωναν,σταματούσαν με το τέλος της βιολογικής ζωής, δεν υπήρχε συνέχεια πέραν του τάφου.Από εκεί και πέρα ήταν καταδικασμένοι να ζουν αιώνια στο σκοτάδι.
Όμως στην Καινή Διαθήκη με την σάρκωση του Κυρίου,τα σωτήρια Πάθη,τον σταυρικό του θάνατο και την ένδοξη τριήμερη Ανάστασή Του,άλλαξαν εντελώς τα πράγματα και ο άνθρωπος όχι μόνο ενισχύεται στον αγώνα της αρετής και σταθεροποιείται στην κατάσταση της αγιότητος,αλλά αποκτά και αιώνια προοπτική.Όπως ακριβώς αναστήθηκε ο Χριστός ως Θεός,θα αναστηθούμε και όλοι εμείς με την δική Του δύναμη,εξουσία και ενέργεια.Τα σώματά μας θα ζωοποιηθούν ξανά,θα γίνουν άφθαρτα,αιώνια,όπως και το σώμα του Χριστού μας μετά την Ανάσταση και θα ενωθούν με τις αθάνατες ψυχές μας.Από το γεγονός αυτό και στο εξής θα ζούμε αιώνια μέσα στο ανέσπερο Φως της Αναστάσεως,απολαμβάνοντας ατελείωτα την δόξα του Θεού.
Αν πιστεύουμε στην Ανάσταση του Χριστού, πιστεύουμε και στην δική μας ανάσταση και δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα ζήσουμε κι εμείς αιώνια μαζί με τον Χριστό. Αρκεί στην ζωή αυτή να είμαστε παιδιά της Αναστάσεως ζώντας αναστημένη ζωή και όχι την πικρή ζωή της πτώσεως, υποδουλωμένοι στα πάθη και στην φθορά.
Η Ανάσταση δεν είναι μόνο μια θεωρία,δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός,αλλά προπάντων είναι μία προσωπική εμπειρία.Μόνο όσοι σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό και νέκρωσαν με την Χάρη του τον παλαιό άνθρωπο της φθοράς και της αμαρτίας,ζουν την αναστάσιμη ζωή.
Το καταλαβαίνουν αυτό επειδή νοιώθουν μέσα τους τα σκιρτήματα μιας νέας ζωής όπως η Άγιοί μας.Η Πίστη μας είναι βίωμα,προσωπική και απτή εμπειρία,δεν είναι μια αφηρημένη θεωρία που την ακούσαμε χωρίς να την ζήσουμε προσωπικά,χωρίς να έχουμε την βέβαιη αίσθηση και πληροφορία ότι κάτι άλλαξε μέσα μας.Νεκρώθηκε δηλαδή ο παλαιός άνθρωπος της φθοράς και της αμαρτίας και αναστήθηκε ο καινούργιος άνθρωπος της αφθαρσίας που αναγεννήθηκε με την ζωοποιό Χάρη του Θεού.
Ο απόστολος Θωμάς, κατά θεία οικονομία, δεν ήταν μαζί με τους άλλους μαθητές όταν για πρώτη φορά παρουσιάστηκε μπροστά τους ο αναστημένος Κύριος.Ήταν λοιπόν πολύ διστακτικός στο να πιστέψει στην Ανάσταση χωρίς να τον δει και ο ίδιος με τα αισθητά του μάτια αναστημένο,χωρίς να ψηλαφήσει την λογχευμένη πλευρά του.Όταν όμως τον είδε και ίδιος μετά από οκτώ ημέρες, τότε βεβαιώθηκε απόλυτα και στη θέση της προηγούμενης δυσπιστίας μπήκε η βέβαιη και ατράνταχτη Πίστη.
Το γεγονός αυτό ηταν για τον ίδιο μια προσωπική και απτή εμπειρία, που δεν του άφησε πλέον κανένα περιθώριο για αμφισβητήσεις.Δεν ήταν κάτι που άκουσε μόνο ως πληροφορία με τα αυτιά του, αλλά το είδε και με τα μάτια του και μάλιστα αξιώθηκε να ψηλαφήσει και αισθητά με τα χέρια του τον αναστημένο Κύριό του.Η ομολογία του ήταν όντως συγκλονιστική : “ Ο Κύριός μου και ο Θεός μου ! ”.
Και ο Θεός που μας αγαπά και θέλει την σωτηρία όλων μας,σεβόμενος απόλυτα την ελευθερία πού μας έδωσε, συγκαταβαίνει φιλάνθρωπα και ανέχεται την ανθρώπινη αυτή αδυναμία.Δίχνει ανοχή απένατι στην αμφιβολία, που οδηγεί όμως έπειτα στην ακλόνητη βεβαιότητα.Ο Απόστολος Θωμάς δεν ήταν αρνητής και άπιστος,ήταν απλά ένας δύσπιστος.
Στην θέση του φυσικά βρίσκονται πολλοί ακόμα συνάνθρωποί μας σε όλες τις εποχές, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία να απαλλαγούν από την φοβερή αυτή αίσθηση για να προχωρήσουν και στο επόμενο βήμα.Είναι συνήθως καλοπροαίρετοι άνθρωποι και εύκολα θα πειστούν αν σταθούμε με σεβασμό απέναντι στην ανθρώπινη αυτή αδυναμία της αμφιβολίας και τους δείξουμε με αγάπη τον τρόπο να αποκτήσουν την προσωπική εμπειρία της παρουσίας του Αναστημένου Χριστού.Και αν εμείς δεν διαθέτουμε τέτοια προσωπική εμπειρία,έχουμε την εμπειρία των Αγίων μας για την οποία υπάρχει η απόλυτη βεβαιότητα ότι είναι ασφαλής και σίγουρη.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή των Μυροφόρων
8 Μαΐου 2022
Η σημερινή λατρευτική σύναξη, Αδελφοί μου,είναι αφιερωμένη σε κάποια ιερά πρόσωπα που προσέφεραν σημαντικές υπηρεσίες κατά την ταφή του Κυρίου μας μετά τον θάνατό του πάνω στον Σταυρό.Στους μαθητές του Κυρίου Ιωσήφ και Νικόδημο που έθαψαν το νεκρό σώμα του Χριστού και στις μυροφόρες γυναίκες - κι αυτές μαθήτριες του Χριστού - που ήλθαν στον τάφο του για να αλείψουν με μύρα το σώμα του κατά τα έθιμα της εποχής εκείνης.Μάλιστα οι μυροφόρες είχαν και την μεγάλη ευλογία πρώτες αυτές από όλους να ακούσουν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως και να δουν τον αναστημένο Κύριο.
Η σημερινή μας τιμή προς τα ιερά αυτά πρόσωπα,μας υπενθυμίζει ότι ο πανηγυρικός εορτασμός της Αναστάσεως δεν έχει τελειώσει ακόμη,αλλά συνεχίζεται και μας δίνεται έτσι η ευκαιρία να απολαύσουμε ακόμα περισσότερο την χαρά του Κυρίου μας.Και αν αξιωθήκαμε να αποκτήσουμε και προσωπική εμπειρία της αναστάσεως,σίγουρα είμαστε σε θέση να καταλάβουμε και την ανεκλάλητη χαρά των προσώπων που εορτάζουμε σήμερα. Και τους αξίζει αυτή η χαρά και η δική μας τιμή που τους απονέμουμε με την σημερινή κοινή τους εορτή για τους παρακάτω λόγους.
Ο Ιωσήφ που καταγόταν από την πόλη της Αριμαθαίας, ήταν πλούσιος,επίσημο πρόσωπο, βουλευτής και μέλος του Μεγάλου Συνεδρίου που κατεδίκασε τον Χριστό,χωρίς όμως ο ίδιος να δώσει την συγκατάθεσή του για την αποτρόπαια αυτή καταδίκη.Ο Ιωσήφ τόλμησε να παρουσιαστεί μπροστά στον Πιλάτο και να του ζητήσει την άδεια προκειμένου να μπορέσει ενταφιάσει το νεκρό σώμα του Κυρίου.Απέδωσε πρόχειρα και βιαστικά στο σώμα του Κυρίου τις νεκρικές τιμές και το τοποθέτησε στο άδειο μνημείο που ήταν λαξευμένο σε πέτρα και που το είχε ετοιμάσει για τον εαυτό του.Στο ιερό αυτό έργο,τον βοήθησε και ο Νικόδημος που ήταν κρυφός μαθητής του Κυρίου φέρνοντας για τον σκοπό αυτό ικανή ποσότητα πολύτιμων αρωμάτων σύμφωνα με τα ιουδαϊκά έθιμα και τον ενταφίασαν και οι δυό τους μαζί.
Ήταν γνωστά,σοβαρά και επίσημα πρόσωπα,άρχοντες του λαού των Ιουδαίων,και με αυτή τους την τολμηρή ενέργεια έγιναν αψευδείς μάρτυρες του σταυρικού θανάτου και της ταφής του Χριστού. Μαρτυρούν ότι ο Διδάσκαλός τους πέθανε πραγματικά πάνω στο Σταυρό,ότι κατέβασαν ευλαβικά το άχραντο σώμα του από τον Σταυρό,και αφού το άλειψαν με μύρα,το τύλιξαν με τα νεκρικά σάβανα και το τοποθέτησαν νεκρό μέσα στον τάφο.Μάλιστα την πόρτα του μνημείου, στο οποίο δεν είχε τοποθετηθεί ποτέ το σώμα κάποιου άλλου,την έκλεισαν ερμητικά με μία μεγάλη πέτρα.
Συγκλονιστικές και ανεπανάληπτες αυτές οι στιγμές που αξιώθηκαν να βιώσουν και οι δυό τους.
Η τόλμη τους να αποδώσουν τις καθιερωμένες τιμές προς το νεκρό σώμα του Ιησού,επιβραβεύτηκε με την μοναδική και πολύ μεγάλη τιμή που τους δόθηκε από τον Θεό να το κηδεύσουν αυτοί με τον πρέποντα σεβασμό.
Και οι Άγιες Μυροφόρες γυναίκες όμως νίκησαν την εκ φύσεως γυναικεία δειλία και τόλμησαν να αναπληρώσουν τις ελλείψεις της βιαστικής ταφής.Τις πρώτες πρωϊνές ώρες της πρώτης ημέρας της εβδομάδος, ήλθαν λυπημένες στο μνημείο προκεικένου να αλείψουν με μύρα το νεκρό σώμα του Κυρίου και να κλαύσουν για τον νεκρό.Όμως έκπληκτες είδαν ένα λευκοφορεμένο Άγγελο νά κάθεται στην πόρτα του μνημείου,να πετάει την βαρειά πέτρα που την σφράγιζε προκειμένου να μπουν μέσα και να διαπιστώσουν ότι το σώμα του Χριστού δεν ήταν εκεί.Ο Άγγελος πρώτες από όλους τις πληροφόρησε ότι ο Κύριος αναστήθηκε.Έτσι από Μυροφόρες, έγιναν και οι πρώτες ευαγγελίστριες που έφεραν το χαρμόσυνο και λυτρωτικό μήνυμα της Αναστάσεως στους μαθητές και στον κόσμο.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας όμως μας βεβαιώνουν ότι την ώρα εκείνη σίγουρα ήταν και η Παναγία μας μαζί τους και οι ιεροί Ευαγγελιστές σκόπιμα δεν αναφέρουν την παρουσία της γιατί δεν θα γινόταν δεκτή η μαρτυρία της Μητέρας από τους εχθρούς του Υιού της. Ήταν λογικό και δίκαιο να είναι εκείνη η πρώτη που πληροφορήθηκε το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, αφού εκείνη πόνεσε περισσότερο από όλους κατά την διάρκεια της άδικης καταδίκης του και του φρικτού και μαρτυρικού σταυρικού του θανάτου.
Δοξολογούμε λοιπόν και σήμερα τον νικητή του θανάτου μαζί με τις Μυροφόρες γυναίκες και τους μαθητές Ιωσήφ και Νικόδημο.Ευχαριστούμε με άπειρη ευγνωμοσύνη τον ζωοδότη Χριστό που κατέβηκε θριαμβευτικά στο σκοτεινό και απροσπέλαστο βασίλειο του Άδη με την ψυχή του που ήταν ενωμένη με την θεότητά του.Τον νέκρωσε με την αστραπή της θεότητός του και ελευθέρωσε όλους τους νεκρούς που αιώνια κρατούσε εκεί.Ανεβαίνοντας θριαμβευτής ανάστησε το νεκρό του σώμα, που ήταν στον τάφο, με την θεϊκή του εξουσία θά αναστήσει και όλους εμάς και θα μας ανεβάσει έπειτα στους ουρανούς.Η προσωπική μας ανάσταση και η άνοδός μας στους ουρανούς είναι βέβαια ένα εσχατολογικό γεγονός που το βιώνουμε όμως από τώρα με την συμμετοχή μας στα Μυστήρια της Εκκλησίας,τον προσωπικό μας αγώνα και την βοήθεια της Χάριτος του Θεού.
Ο άνθρωπος πλέον δεν φοβάται τον θάνατο γιατί μας ελευθέρωσε από την καταδυναστεία του ο θάνατος του Σωτήρα μας.Ο θάνατος,ο μεγαλύτερος εχθρός μας,δεν κυριαρχεί πλέον στο ανθρώπινο γένος γιατί βρέθηκε ο δυνατός που τον νίκησε,μας ελευθέρωσε από την εξουσία του και μας χάρισε απλόχερα την αιώνια ζωή.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή του Παραλύτου
15 Μαΐου 2022
Η ωραία αυτή εκκλησιαστική περίοδος που διανύουμε,Αδελφοί μου,παλαιότερα ονομαζόταν “ Χαρμόσυνον Τριώδιον ” και θεωρείται ως μία ενιαία περίοδος κατά την οποία κυριαρχεί το κοσμοχαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου, που άλλαξε όχι μόνο τη ζωή μας ,αλλά και την παγκόσμια ιστορία.Είμαστε μέσα στην καρδιά της άνοιξης,της ωραιότερης εποχής του χρόνου και η λουλουδιασμένη και μυρωμένη φύση γύρω μας είναι σαν να γιορτάζει κι αυτή μαζί μας την μεγάλη νίκη του Χριστού μας κατά του θανάτου και της φθοράς.
Η φθαρτότητα και η θνητότητα,ο φοβερός θάνατος που επέφερε στο ανθρώπινο γένος το δηλητήριο της αμαρτίας, είναι αποτελέσματα της πτώσεως του ανθρώπου και ήλθαν σε μας σαν παραχώρηση του Θεού για να μην διαιωνίζεται το κακό.Ο αναμάρτητος Κύριος όμως ως νέος Αδάμ,γίνεται άνθρωπος και διορθώνει και καταργεί τις αρρωστημένες αυτές καταστάσεις και μας αποκαθιστά στην προηγούμενη μακαριότητα που ζούσαμε μέσα στον Παράδεισο της τρυφής.
Στο σημερινό ευαγγελικό θαύμα της ίασης του Παραλυτικού στην Προβατική κολυμβήθρα την Βηθεσδά, παρουσιάζεται ο Κύριος ως ιατρός των ψυχών και των σωμάτων.Το δράμα που ζούσε ο άνθρωπος αυτός επί τριάντα και οκτώ χρόνια,τον συγκινεί και τον θεραπεύει με τον πανσθενουργό του λόγο.Την στιγμή που πέρασε από το μέρος εκείνο ο ίδιος ο παντοδύναμος και φιλάνθρωπος Θεός,ο Παράλυτος δεν έχει πλέον ανάγκη να μπει στα νερά της κολυμβήθρας προκειμένου να μπορέσει να περπατήσει,αλλά θεραπεύεται από τον ίδιο τον Κύριο.Έτσι,τελειώνει πλέον το δίκαιο παράπονό του ότι δεν έχει άνθρωπο να τον βάλει μέσα στην κολυμβήθρα την ώρα που ο Άγγελος κατέβαινε και τάραζε τα νερά της για να απαλλαγεί από την ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε μια ολόκληρη ζωή!
Ήλθε κοντά του ο ίδιος ο Θεός, που για χάρη του έγινε άνθρωπος,του χαρίζει την πολύτιμη υγεία του, σηκώνει στους ώμους του μόνος του το κρεβάτι του και φεύγει χαρούμενος και ευτυχισμένος. Σε ένα τροπάριο της ημέρας ακούμε ότι αυτό το αναπηρικό κρεβάτι είχε, γίνει ο τάφος του γιατί ήταν αναγκασμένος να είναι ξαπλωμένος μόνιμα εκεί επί τόσα χρόνια χωρίς να υπάρχει καμιά ελπίδα να αλλάξει κάτι στη ζωή του.
Εδώ φαίνεται καθαρά η νέα προοπτική του κόσμου μετά την επίγεια παρουσία του Κυρίου και την ένδοξη Ανάστασή του. Στην Παλαιά Διαθήκη ,όσο φιλότιμα και να προσπαθούσε ο άνθρωπος, δεν είχε τις δυνατότητες που μας έδωσε η σάρκωση του Υιού του Θεού στην Καινή Διαθήκη.Ο Θεός ενώνεται με την ανθρώπινη φύση και έτσι ο κτιστός άνθρωπος έχει την δυνατότητα να ενωθεί με το σώμα του Χριστού που είναι η Εκκλησία.Με την συνειδητή συμμετοχή του στα μυστήρια της Εκκλησίας και στην ζωή του Χριστού αποκτά στο εξής απεριόριστες δυνατότητες. Μπορεί πλέον να νικήσει αποτελεσματικά την αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο, κάτι που πριν ήταν εντελώς αδύνατο.
Η Ανάσταση του Χριστού δίνει καινούργια ζωή στον άνθρωπο που ξεκινά από την παρούσα ζωή να έχει εμπειρία από καταστάσεις που θα ζήσουμε όλοι μας στον μέλλοντα αιώνα.Είναι όμως απαραίτητη η συνεισφορά μας στην προοπτική αυτή.Λένε οι Πατέρες μας ότι ο Υιός του Θεού είναι η πραγματική εικόνα του Θεού και εμείς είμαστε εικόνες της εικόνας του Θεού.Έχοντας ο πεπερασμένος άνθρωπος την εικόνα του Θεού,μπορεί να φτάσει στο καθ' ομοίωση,στην ένωση με τον Θεό με την δική όμως του συνεισφορά.Ο Θεός, σεβόμενος την ελευθερία που μας έδωσε,μας προσφέρει το κατ' εικόνα και περιμένει από εμάς να φτάσουμε στο καθ' ομοίωση καλλιεργώντας τις ευαγγελικές αρετές.
Αυτό όμως δεν είναι και τόσο εύκολο να το κατανοήσουμε.Μας βοηθάει όμως αρκετά η δουλειά που κάνει ένας αγιογράφος.Πάνω ξύλο στο οποίο θα αγιογραφήσει κάποια ιερή μορφή,κάνει πρώτα ένα σχεδιάγραμμα,ένα σκαρίφημα.Αυτό είναι που χαρίζει σε όλους μας ο Θεός με το κατ' εικόνα.Εμείς όμως, προκειμένου να φτάσουμε στο καθ' ομοίωση,είναι απαραίτητο να βάλουμε προσεκτικά πάνω στον πίνακα αυτό τα χρώματα,τα φωτίσματα και τα υπόλοιπα.Αυτή είναι η δική μας συνεισφορά που είναι απαραίτητη για να τελειοποιηθεί ο πίνακας.
Στους Πρωτοπλάστους ο Θεός έδωσε πολύ μεγάλα χαρίσματα.Ζούσαν μέσα στον Παράδεισο σαν ασώματοι Άγγελοι ευτυχισμένοι, χωρίς να χρειάζονται απολύτως τίποτα,έχοντας κοινωνία μαζί του και απολαμβάνοντας την δόξα του.Ένοιωθαν αισθητά την αγάπη του κάθε στιγμή της ζωής τους. Τους έβαλε όμως σαν άσκηση ένα μόνο περιορισμό για να δοκιμάσει την προαίρεσή τους και αν τηρούσαν την εντολή του,θα οδηγούνταν σίγουρα σε πολύ υψηλότερες καταστάσεις.Όμως δεν στάθηκαν άξιοι για περισσότερα και έχασαν και αυτά που είχαν.Ένας που παίρνει ένα πολύ μεγάλο δώρο,πρέπει να αποδείξει με τον τρόπο του ότι το εκτιμά και ότι είναι ικανός να το κρατήσει. Πρέπει,κάνοντας καλή χρήση της ελευθερίας του να δείξει ότι πράγματι το θέλει αυτό και αξίζει να το έχει.
Η αγάπη όμως του Θεού οικονόμισε έτσι τα πράγματα και έδωσε σε όλους μας την δυνατότητα να διορθώσουμε όλες τις αστοχίες των γεννητόρων μας.Ό,τι ήταν να κάνει ο Θεός από την πλευρά του για την σωτηρία μας τό έκανε.Από εδώ και πέρα ο λογικός άνθρωπος, αξιοποιώντας ελεύθερα τα δώρα του Θεού, παίρνει στα χέρια του την μεγαλύτερη υπόθεση της ζωής του, που είναι η σωτηρία του και με την Χάρη του Θεού δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται ώστε στην παρούσα ζωή να είναι μέτοχος της αναστάσιμης ζωής του Χριστού και στην μέλλουσα να γίνει κληρονόμος των αιωνίων αγαθών.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή Σαμαρείτιδος
22 Μαΐου 2022
Η σημερινή ευαγγελική διήγηση, αγαπητοί μου Αδελφοί, που αναφέρεται στον διάλογο του Κυρίου μας με μία ταπεινή γυναίκα που συνάντησε στην Σαμάρεια,είναι από τα πιό εντυπωσιακά και τα πιό εκλεκτά κομμάτια του Ευαγγελίου.Μας εντυπωσιάζει το γεγονός ότι στην άσημη αυτή γυναίκα,που όπως φαίνεται μέσα από την διήγηση δεν ήταν και τόσο σεμνή και ενάρετη, βρίσκει ο Χριστός μας την ευκαιρία με αριστοτεχνικό τρόπο να αποκαλύψει πολύ υψηλές αλήθειες.Εκείνος που ήταν η ενσαρκωμένη αλήθεια, της φανερώνει ότι αυτός που μιλούσε μαζί της ήταν ο Μεσσίας που τόσα χρόνια εναγώνια περίμεναν.Της αποκαλύπτει έπειτα τον τρόπο της αληθινής λατρείας και ακόμη την κάνει να αισθανθεί αισθητά την δροσιστική δύναμη της Χάριτός του.
Εκείνος που έβλεπε τα βάθη της καρδιάς της ως καρδιογνώστης,ήξερε ότι η ψυχή της, αν και ήταν τραυματισμένη από την αμαρτία,διατηρούσε στο βάθος της το “ πρωτόκτιστο κάλλος ”,- την πρώτης της ομορφιά δηλαδή - και έτσι υπήρχε πρόσφορο έδαφος ώστε να δεχτεί υψηλές αλήθειες. Αυτό ήταν για εκείνη μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να αλλάξει εντελώς μέσα της και να ξεκινήσει μία καινούργια ζωή.Να γευτεί αυτή την καινούργια αναστάσιμη ζωή που γευόμαστε όλοι μας τόσο πλούσια κατά την ιερή αυτή περίοδο του Πεντηκοσταρίου.
Έτσι,η θαυμαστή αυτή συνάντηση, δεν δίνει μόνο την ευκαιρία στον Χριστό μας να ξεκουραστεί ως άνθρωπος από την κοπιαστική του οδοιπορία και να ξεδιψάσει μέσα στο καταμεσήμερο,αλλά προσφέρει και πνευματική ξεκούραση και δροσίζει την ψυχή της γυναίκας αυτής.Σβήνει την δίψα της ψυχή της με το ζωντανό και αθάνατο νερό της διδασκαλίας του,που δεν στερεύει ποτέ,της λύνει όλες τις απορίες που είχε και απαντά σε όλες της τις πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις.
Ο τρόπος με τον οποίο της φανέρωσε όλη της τη ζωή και τα κρυφά της καρδιάς της,την έπεισε ότι έχει μπροστά της ένα πολύ σπουδαίο πρόσωπο που δεν είναι απλά ένας προφήτης αλλά ο ίδιος ο αναμενόμενος Χριστός! Σίγουρα δεν περίμενε ποτέ της μία τέτοια μοναδική ευκαιρία.
Της αποκαλύπτει ακόμα ότι ο Θεός είναι πνεύμα και ο τρόπος με τον οποίο λατρεύεται είναι πνευματικός, με “πνεύμα”και “αλήθεια”.Δεν υπάρχει συγκεκριμένος τόπος στον οποίο πρέπει να πηγαίνει ο άνθρωπος προκειμένου να λατρεύσει τον αληθινό Θεό,αλλά μπορεί να προσευχηθεί σε κάθε μέρος και σε κάθε τόπο αρκεί η λατρεία που θα του προσφέρει να είναι πηγαία και αληθινή.
Ο άνθρωπος προσεύχεται αληθινά και σωστά καθοδηγούμενος από το Άγιο Πνεύμα που είναι το πνεύμα της αλήθειας.Η γεύση δηλαδή της πραγματικής αλήθειας δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας διανοητικής θεωρίας αλλά αποκάλυψη Θεού.Μία εσωτερική εμπειρία σε όποιον είναι καθαρός και έχει μέσα του ένοικο το Άγιο Πνεύμα το οποίο προσεύχεται μέσα στην καρδιά του με αλάλητους στεναγμούς. Αυτή είναι η αληθινή προσευχή,αυτή είναι η αληθινή και αλάνθαστη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού.Δεν υπάρχουν λόγια ανθρώπινα ώστε να το εκφράσουμε αυτό και να το διατυπώσουμε με απόλυτη ακρίβεια.Το ξέρουν μόνο οι Άγιοί μας που είναι καθαροί και απέκτησαν αυτή την δωρεά να προσεύχεται γι αυτούς μέσα στην καρδιά τους από μόνο του το Άγιο Πνεύμα και αυτό το ακούνε και το αισθάνονται με βεβαιότητα.
Η αλήθεια για μας δεν είναι ιδέα,δεν έρχεται ως αποτέλεσμα κάποιων διανοητικών συλλογισμών που κάνουμε, αλλά συγκεκριμένο πρόσωπο.Είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού,η σαρκωμένη αλήθεια, τον Οποίο ομολογούμε σωστά φωτιζόμενοι και καθοδηγούμενοι από το Άγιο Πνεύμα.
'Έτσι κατά την ιερή ώρα της προσευχής μας,δεν αναζητούμε ξερές φράσεις που τις εκφράζουμε περίτεχνα ώστε να προκαλέσουμε εντυπωσιασμό.Ο Θεός δεν είναι άνθρωπος σαν εμάς ώστε να εντυπωσιάζεται με τον τρόπο αυτό.Θέλει μπροστά του να είμαστε απλοί, ταπεινοί και προπάντων αληθινοί.
Μας ξέρει καλύτερα και από εμάς τους ίδιους και δεν μας ζητάει να τον κάνουμε να μας θαυμάσει απαριθμώντας του τις καλές μας πράξεις με τυποποιημένες εκφράσεις σαν να του ζητάμε αμοιβή.
Η συμμετοχή μας στην λατρεία της Εκκλησίας μας, που είναι το ζωντανό σώμα του Χριστού, δεν είναι ένα νεκρό γράμμα,αλλά συμμετοχή στην ζωή του Χριστού “εν πνεύματι και αληθεία”.Αυτό το επιφανειακό,το ψεύτικο που ζούμε,αποτελεί ένα νεκρό τύπο χωρίς κάποια πραγματική και απτή ουσία.Μπορεί για κάποιους από εμάς να αποτελεί κάποιο πολύ σημαντικό επίτευγμα,για τον Θεό όμως δεν είναι απολύτως τίποτα!
Το σημαντικότερο μήνυμα που εκπέμπεται από το σημερινό ιερό ευαγγέλιο είναι η ανάγκη να ξέρουμε ότι είναι απαραίτητο να ξεφύγουμε από τον νεκρό θρησκευτικό τύπο.Να απορρίψουμε αυτή την φοβερή πλάνη στην οποία έχουμε δυστυχώς εγκλωβιστεί και είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι κατασκευάσαμε για τον εαυτό μας και είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που θέλει να είμαστε ο Θεός.
Και είναι μεγάλη και φοβερή πλάνη το να επιμένουμε να αρκούμαστε με μία εντελώς επίπλαστη και επιφανειακή θρησκευτικότητα τηρώντας μόνο το γράμμα του νόμου, χωρίς να τολμούμε καθόλου να προχωρήσουμε στην ουσία του.Έτσι ικανοποιούμε την συνείδησή μας ότι είμαστε εντάξει απέναντι στο Θεό,στην πραγματικότητα όμως ζούμε την πνευματική νέκρωση σε όλο της το μεγαλείο.Ζούμε συνειδητά μέσα στο ψέμμα και ταυτόχρονα νομίζουμε ότι λατρεύουμε τον Θεό συνειδητά και βαυκαλιζόμαστε ότι οι πράξεις μας είναι σωστές και η ζωή μας είναι αρεστή στο Θεό.
Η Σαμαρείτισσα ξεκινώντας εντελώς από διαφορετικές προϋποθέσεις και έχοντας μπροστά της την πραγματική εικόνα του εαυτού της,δεν ζούσε μέσα στο ψέμμα αλλά αναζητούσε εναγώνια την όντως αλήθεια και όχι μία αλήθεια κατασκευασμένη από την ίδια.Δέχτηκε εύκολα την πραγματική αλήθεια,την εγκολπώθηκε πρόθυμα,διόρθωσε αποφασιστικά την λανθασμένη της πορεία και με τον τρόπο της άνοιξε το δρόμο και στους άλλους να κάνουν το ίδιο.
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι πλέον η μεγαλομάρτυς και ισαπόστολος Φωτεινή,εκείνη που με το αίμα της επισφράγισε την ολοφώτεινη πορεία της και ζει αιώνια με όλους τους Αγίους μας στην Χώρα των Ζώντων που είναι η ατελεύτητη Ουράνια Βασιλεία.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
«ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ»
Κυριακή του Τυφλού
29 Μαΐου 2022
Φθάσαμε αισίως, αγαπητοί μου Αδελφοί, και στην έκτη Κυριακή από το Πάσχα, που ονομάζεται Κυριακή του τυφλού,στην ευαγγελική περικοπή της οποίας παρουσιάζεται ο Χριστός μας ως εκείνος που είναι το Φως του κόσμου.Αυτός δηλαδή που μας χαρίζει όχι μόνο το αισθητό φως, με το οποίο βλέπουμε στον παρόντα κόσμο, αλλά και το πνευματικό Φως με το οποίο γνωρίζουμε τον Θεό και δημιουργό μας.Ο φωτοδότης Χριστός,ο ήλιος της δικαιοσύνης, χάρισε θαυματουργικά στον εκ γενετής τυφλό,όχι μόνο το αισθητό φως,αλλά και το πνευματικό Φως με το οποίο οδηγήθηκε στην θεογνωσία, στην γνώση του αληθινού Θεού.Τον φώτισε δηλαδή διπλά και δεν αρκέστηκε μόνο στο να του ανοίξει τα σωματικά μάτια, αλλά του άνοιξε και τα πνευματικά μάτια με τα οποία απέκτησε την πνευματική όραση και οδηγήθηκε στην επίγνωση του μόνου αληθινού Θεού.
Το θαύμα αυτό φανερώνει την καινούργια πραγματικότητα που έφερε στον κόσμο ο Χριστός και αποδεικνύει περίτρανα την μεσσιανική του ιδιότητα,ότι δηλαδή είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας.Ο Χριστός ανοίγει τα μάτια όλων των ανθρώπων προκειμένου να δουν την καινούργια ζωή που έφερε στον κόσμο με την παρουσία του.Δεν θέλει να παραμείνει κανένας στο σκοτάδι και δεν εξαιρεί κανέναν από τα μεγάλα του δώρα.Αναγνωρίζει όμως και το δικαίωμα που έχει ο καθένας μας να μην δεχτεί την προσφορά του.
Ο εκ γενετής τυφλός βλέπει πλέον με τα αισθητά του μάτια τα οποία προηγουμένως ήταν τελείως κλειστά.Ταυτόχρονα όμως άνοιξαν και τα άλλα του μάτια,τα ψυχικά και αναγνωρίζει τον αληθινό Θεό και τον ομολογεί μπροστά σε όλους με θάρρος ,παρρησία και απόλυτη βεβαιότητα. Και αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα ενός προσωρινού ενθουσιασμού,συνέχισε να το κάνει χωρίς να φοβηθεί και όταν βρέθηκε μπροστά στους κακίστους Φαρισαίους.
Αυτοί προσπάθησαν με δόλιους τρόπους και πονηρά τεχνάσματα να τον μπερδέψουν και να τον κάνουν να αρνηθεί το θαύμα.Ούτε μία στιγμή όμως δεν αμφιταλαντεύτηκε και δεν έφτασε στο σημείο να κλονιστεί από τις απειλές που δέχτηκε και να αρνηθεί τον ευεργέτη του.Ομολόγησε μπροστά στους εχθρούς της αλήθειας με θάρρος το μεγάλο θαύμα που βίωσε προσωπικά, υπομένοντας αγόγγυστα διωγμούς, περιφρονήσεις,ύβρεις, ακόμα και εκφοβισμούς.
Ο πρώην τυφλός, μόλις είδε το αληθινό Φως, άρχισε να ταλαιπωρείται από πολλά προβλήματα που του προκαλούσαν αυτοί που επέμεναν να ζουν στο σκοτάδι αρνούμενοι πεισματικά να δουν το Φως.Και αυτό γιατί τα έργα τους ήταν πονηρά και δεν άντεχαν καθόλου στο φως της ημέρας.
Το θλιβερό αυτό γεγονός, δημιουργεί σε όλους μας την υποχρέωση να πάρουμε με τόλμη και αποφασιστικότητα την σωστή θέση απέναντι στο Φως.Αυτό είναι απαραίτητο να το κάνουμε γιατί προδικάζει το μέλλον μας και προκαθορίζει και τα επόμενα βήματά μας. Να δούμε κατάματα το αληθινό Φως γιατί αυτό θα μας δώσει την δυνατότητα να αντικρύσουμε το ψέμμα και το σκοτάδι που ο καθένας μας με επιμέλεια κρύβει μέσα του, γιατί αυτό στέκεται εμπόδιο στο να αποδεχτούμε την πρόσκληση του Θεού ώστε να γίνουμε μέτοχοι της νέας ζωής που μας προσφέρει.
Κακά τα ψέμματα ! Κανένας από αυτούς που επέλεξαν να ζουν στο σκοτάδι δεν θέλει τον έλεγχο του φωτός γιατί αυτό φανερώνει όλα τα πονηρά και κρυφά του έργα.Αντίθετα,το σκοτάδι τους βολεύει γιατί κρύβει και σκεπάζει όλα τους τα πονηρά έργα και το προτιμούν όσοι επιλέγουν να παραμένουν στο σκοτάδι.Νομίζουν όμως ότι συμβαίνει αυτό,γιατί τους ανθρώπους εύκολα μπορούμε να τους ξεγελάσουμε,τον Θεό όμως είναι εντελώς αδύνατο.
Αυτό ατυχώς συμβαίνει στους ανθρώπους που συστηματικά και συνειδητά θέλουν να αρνούνται το Φως του Χριστού και προτιμούν με τον τρόπο αυτό να παραμένουν πνευματικά τυφλοί, έστω και αν διαθέτουν υγιέστατα σωματικά μάτια.Αυτοί είναι εντελώς φυσικό να μην αναγνωρίζουν την πνευματική τους τυφλότητα και να απορρίπτουν το Φως του Χριστού.Αυτό βέβαια είναι δικό τους θέμα,είναι μία απολύτως προσωπική τους επιλογή,την οποία μπορούμε να πούμε ότι σεβόμαστε. Την κατάσταση όμως αυτή δεν είναι δυνατόν να τους επιτρέψουμε να την επιβάλλουν και σε μας.
Δεν μπορεί κανείς, αν εμείς δεν το θελήσουμε,να μας κάνει να αρνηθούμε το μεγάλο δώρο του Θεού να τον γνωρίσουμε και να έλθουμε σε κοινωνία μαζί του.Γιατί έτσι θα παύσουμε να είμαστε με το μέρος του Χριστού και θα αρνηθούμε την παρουσία του μέσα στην ιστορία. Στην επίγεια ζωή του Χριστού είδαμε αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που ενώ ήταν σωματικά τυφλοί,εν τούτοις έβλεπαν πολύ καλά με τα μάτια της ψυχής τους και αναγνώριζαν τον Ιησού ως Μεσσία.Είδαμε όμως και ανθρώπους που ενώ είχαν ακέραια τα σωματικά τους μάτια,πνευματικά ήταν τυφλοί και δεν έβλεπαν με τίποτα την σαρκωμένη Αλήθεια !
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας προβάλλει τον Χριστό ως το αληθινό Φως του κόσμου που φέγγει μέσα στο πηχτό σκοτάδι της άγνοιας και της αμαρτίας και καλεί όλους τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν.Όποιος δεν βλέπει αυτό το Φως είναι τυφλός και προτιμά συνειδητά να παραμένει στο σκοτάδι.
Να είμαστε όμως απόλυτα σίγουροι ότι κάποτε θα φανερωθούν τα πάντα και θα έλθουν στο φως εντελώς γυμνά,ακόμα και όσα νομίζουμε ότι κατορθώσαμε να κρύψουμε με επιμέλεια.Δεν θα μείνει τίποτα απολύτως κρυφό,ακόμα και το πιο ασήμαντο κατά τη γνώμη μας.Αν όμως θέλουμε να αποφύγουμε αυτή την ντροπή και την αιώνια παραμονή μας στο σκοτάδι, καλό θα είναι να βγούμε από το πνευματικό σκότος που βρισκόμαστε τώρα και να πορευτούμε προς το αιώνιο και αληθινό Φως του Χριστού.
Τα σωματικά μάτια μπορεί κάποτε να μας εγκαταλείψουν για διάφορες αιτίες.Όμως τα πνευματικά μας μάτια παραμένουν πάντα ανοιχτά και έτοιμα να δουν όταν θελήσουμε να ενεργοποιήσουμε την όραση αυτή.
π.Γ.Τ.