Σέ καλή κατάσταση στέκεται, δίκην φρουρίου, αὐτή ἡ σημαντική Μονή τοῦ 16ου αἰώνα, στό βορειοανατολικό πρανές τοῦ λόφου Κουνάδου καί βορειοδυτικά τῆς Μονῆς Λογγοβάρδας, τῆς ὁποίας εἶναι μετόχιο. Κτίσθηκε στά 1597. Τό 1609 ἔγινε ἀνακαίνιση τοῦ καθολικοῦ, σύμφωνα μέ τήν ἐπιγραφή στό ὑπέρθυρο τῆς εἰσόδου σ' αὐτό καί τό 1614 ἐδόθη στή Μονή ἡ σταυροπηγιακή ἀξία ἐπί ἡγουμένου Ἱερεμία Ἀγαλλιανοῦ. Ἄλλος ἡγούμενος: Ἀρσένιος Μαλατέστας. Τό 1743 προσηλώθηκε στή Μονή Ἰβήρων, ὅταν ἡγούμενός της ἦταν ὁ Ναουσαῖος Μακάριος Μαλατέστας. Μετά τό 1762 φαίνεται ὅτι ἔγινε ἀνεξάρτητη καί ἀπό τό 1838 προσηρτήθη στή Λογγοβάρδα μαζί μέ τά μετόχιά της, τίς μονές Ἁγ. Ἀποστόλων (1614) στά βόρεια τῆς Λογγοβάρδας καί Ἁγ. Ἰωάννου Θεολόγου (στά Κραῦγα 1611), στά δυτικά τῆς Ναούσης. Ἐνδιαφέρον εἶναι τό καθολικό (πού ἀνήκει στόν τύπο τοῦ ἐγγεγραμμένου σταυροειδοῦς μέ τροῦλλο) καί ἀπό ἀρχιτεκτονική ἄποψη καί ἀπό διακόσμηση (ζωγραφική, γλυπτική).